Voorbestemd

27.

'Succes. Laat je mij weten hoe het ging?' Emma keek naar Killian die knikte. 'Ik zal proberen je een appje te sturen.' Antwoordde hij. 'Top. Verander anders eventjes mijn naam in je mobiel in een jongensnaam. Dan valt het minder op.' Zei ze. 'Slim. Zal ik straks doen, Swan.' Knikte hij. 'Mooi. Ik ga maar eens. Henry komt zo uit school en ik heb beloofd om hem op te halen.' Zei Emma. 'Veel plezier!' Wenste Killian haar toe.

Emma liep weg richting Henry's school en Killian keek haar na. Hij had nooit gedacht dat hij na zijn ex nog eens verliefd zou worden, maar wat was hij verliefd op Emma Swan. Hij kon zijn ogen niet van haar afhouden en elke keer als hij haar zag wilde hij zijn lippen op de hare drukken.

Emma verdween uit zijn zicht en Killian besloot richting het gemeentehuis te wandelen waar Regina nu aanwezig was. Het liefst had hij gewild dat Emma niet zo koppig deed en naar hem luisterde maar dat zat er helaas niet in. Hij had alles voor Emma over al baalde hij stiekem wel dat hij er weinig voor terug kreeg.

Killian was aangekomen bij het gemeentehuis en hij liep naar de receptie waar een mevrouw achter de balie zat. 'Goedendag, wat kan ik voor u doen?' De vrouw keek Killian vriendelijk aan. 'Goedemiddag, ik kom voor Regina Mills. Ik ben nieuw in dit stadje en ik zou graag kennis met haar willen maken.' Verzon Killian gauw een smoes. 'Heeft u een afspraak?' Vroeg de vrouw. Killian schudde zijn hoofd. 'Ik zal even voor uw bellen. Neem maar plaats op de bank.' De vrouw verwees Killian naar de wachtruimte en zuchtend ging Killian daar op de bank zitten.

Killian keek toe hoe de vrouw aan het bellen was en na twee minuten hing ze eindelijk de telefoon op. 'Ze heeft wel even tijd. U mag daar de gang door en dan de laatste kamer links.' Zei ze vriendelijk. 'Bedankt!' Killian stond op en volgde de instructies van de receptioniste.

Zoals de receptioniste al had gezegd was aan het einde van de gang Regina haar kantoor. Killian klopte op de deur en wachtte geduldig op Regina. 'Binnen.' Hoorde hij een vrouwenstem zeggen. Killian pakte de deurklink beet en trok de deur langzaam open.

Recht voor zijn neus stond een groot bureau en daarachter zat Regina. 'Bloody Hell.' Fluisterde hij terwijl hij de deur achter zich dicht deed. Regina zag er niet al te aardig uit moest hij toegeven. Misschien was zijn idee toch niet heel goed en had hij beter naar Emma kunnen luisteren.

'Goedendag, Killian Jones.' Killian liep naar Regina toe en gaf haar een hand. 'Regina Mills, burgemeester van Storybrooke.' Stelde ze zich voor. Killian nam plaats tegenover haar en Regina liep naar het koffiezetapparaat om wat drinken te pakken. 'Wilt u ook wat te drinken?' Vroeg ze hem beleefd. 'Nee bedankt.' Sloeg Killian het aanbod af.

Regina liep met haar kop koffie weer naar haar stoel en ze ging zitten. 'Vertel mij eens. Wat brengt uw hier naar mijn kantoor? Ik heb u nog niet eerder in Storybrooke gezien.' Glimlachte Regina vriendelijk. 'Dat klopt. Ik was opzoek naar een overnachting toen ik net langs Storybrooke reed en het dorpje sprak mij wel aan. Vanochtend ben ik het dorp gaan verkennen en ik was wel benieuwd hoe het hier in elkaar zat.' Zei Killian. 'Wel. Ik hoop dat uw hier een goed verblijft heeft. Overnacht u bij Granny's?' Regina keek hem nieuwsgierig aan.

'Jup. Aardige mensen daar.' Knikte Killian. 'Dat klopt. Ruby en Granny werken erg hard.' Er verscheen een nep lach op Regina haar gezicht. 'Dat geloof ik best. Ze maken goede broodjes hamburger.' Grijnsde Killian. 'Maar nu eventjes over tot orde van de dag. Wat wilt u van mij? Ik geloof nooit dat uw hier alleen komt voor een kletspraatje.' Regina keek hem wantrouwend aan.

'Ik wou gewoon even weten welke knappe dame hier aan de macht was. Ik hoorde dat de burgers hier erg lovend over je waren.' Killian gaf haar een knipoog en Regina voelde zich gevleid. 'Is dat zo?' Ze keek hem verrast aan. Als Regina op straat liep kreeg ze altijd alleen maar boze en chagrijnige blikken haar kant opgestuurd dus ze vond het wel interessant wat deze man te melden had.

'Ja..' Killian stond op van zijn stoel en liep naar Regina toe die ook ging staan. 'Ze zeggen dat je een pittige tante bent.' Hij keek Regina diep in de ogen aan en Regina glimlachte. 'Je moest is weten.' Regina boog wat voorover en ze drukte haar lippen op die van Killian.

Killian ging mee in de zoen en hij liet zijn handen rusten op Regina haar dijen. De zoen werd steeds wilder en Killian en Regina bewogen steeds meer naar de bank die in het kantoor stond. Langzaam liet Killian Regina achterover op het bed vallen en hij hing boven haar.

Toen verbrak hij de kus en haalde hij diep adem. 'Dat was..' Regina hijgde. 'Geweldig.' Kwam er met moeite uit Killian zijn mond. Tijdens de zoen kon hij maar aan een iemand denken en dat was aan Emma. Bij alles dacht hij aan Emma.

'Killian?' Killian werd verstoord uit zijn gedachtes. 'Sorry?' Hij keek Regina aan. 'Ik moet gaan. Mijn zoontje komt zometeen thuis.' Zei Regina. 'Je hebt een zoontje?' Vroeg Killian alsof hij van niks wist. Regina knikte. 'Ik heb hem geadopteerd toen hij nog een baby was.' Zei ze. 'Lief.' Vond Killian.

'Als je wil mag je vanavond wel komen eten. We eten lasagne, Henry zijn favoriete maaltijd.' Glimlachte Regina. 'Lijkt me leuk.' Stemde Killian met tegenzin toe. 'Mooi! Kom om 18.00 vanavond naar mijn huis dan ben je van harte welkom.'

'Is goed. Ik zal er zijn..'