Voorbestemd

16.

'Hey knul.'

Verrast draaide Henry zich om en achter hem stond Emma. 'Je bent gebleven.' Henry rende naar haar toe en knuffelde Emma. 'Dat had ik toch beloofd.' Zei Emma zachtjes. Henry pakte haar nog steviger beet en Emma beet op haar lip.

'Hoe was het op school?' Vroeg Emma. Ze liet Henry los en ze gingen op een bankje zitten. 'Leuk. Juffrouw Blanchard heeft ons geleerd over vogeltjes en de lente.' Vertelde Henry enthousiast. 'Klinkt leuk.' Knikte Emma. 'Wat heb jij gedaan vandaag?' Vragend keek Henry haar aan.

'Ik heb een ochtend wandeling gemaakt.' Vertelde Emma. 'Saai.' Vond Henry. 'Viel wel mee. Ik heb David ontmoet en ik ben Graham tegengekomen.' Antwoordde Emma. 'De man van juf Blanchard.' Knikte Henry. 'Jup. Ik botste tegen hem op en al zijn boodschappen vielen op de grond.' Zei Emma. Henry grinnikte.

'Ik heb trouwens iets bedacht voor operatie cobra.' Zei Henry. 'Operatie cobra?' Emma fronste. 'Onze codenaam.' Antwoordde Henry. 'Welke codenaam? Waar heb je het over?' Vroeg Emma. 'Om er voor te zorgen dat mijn moeder niet meer de baas speelt en aardiger gaat doen.' Legde Henry uit. 'En de codenaam van die missie word dus operatie cobra.' Concludeerde Emma. 'Tenzij je liever operatie giftslang hebt.' Zei Henry. 'Nah hou het maar bij cobra dan.'

'Oké. Operatie cobra word het dan. Hoe moet ik jou eigenlijk noemen?' Vroeg Henry. Emma dacht even na. 'Noem mij maar gewoon Emma.' Antwoordde ze. 'Oké, Emma. Wat word ons plan?' Henry keek haar vragend aan. 'Hmm ik weet het nog niet. Misschien moeten we erachter komen waarom ze zo doet.' Zei Emma. 'Niemand is slecht geboren, mensen worden slecht gemaakt.'

'Precies. Als we erachter komen waarom ze zo doet word het misschien wel makkelijker om haar te veranderen naar een goed mens.' Knikte Emma. 'Maar hoe gaan we dat aanpakken?' Vroeg Henry. 'Jij gaat uitzoeken wat er in haar verleden is gebeurd. Zoek naar fotoboeken, krantenartikelen en praat met haar. Probeer zoveel informatie te verzamelen.' Zei Emma. 'En wat ga jij dan intussen doen?' Vroeg Henry. 'Ik hou jou moeder in de gaten en kijk wat ze allemaal uitspookt.' Antwoordde Emma. 'Klinkt goed.' Knikte Henry goedkeurend. 'Mooi. Dan houden we ons aan dit plan.' Emma en Henry gaven elkaar een high-five.

'Hoelaat is het eigenlijk?' Vroeg Henry. Emma keek op haar horloge. 'Tien voor half twee.' Antwoordde ze. 'O nee. Ik heb om half twee een afspraak bij Archie.' Riep Henry. 'Archie? Dat is toch die psycholoog.' Emma keek haar zoontje vragend aan. 'Ja. Van mijn moeder moet ik daar nu drie keer in de week naar toe om te praten over het leven.' Vertelde Henry. 'Pff. Ik breng je wel.'

Emma en Henry stonden op van het bankje en liepen naar Emma haar auto. Snel reed Emma naar de hoofdstraat waar Archie zijn kantoortje zich bevond. 'Succes jongen!' Wenste Emma hem toe. 'Dankjewel Emma.' Henry glimlachte naar haar en stapte uit de auto. Voordat hij verdween zwaaide hij nog een keer en glimlachend keek Emma hem na.

Wat Emma ondertussen niet doorhad was dat ze werd bespied door Sidney, een journalist. Sidney werkte voor Regina en maakte foto's van Emma en Henry op verzoek van Regina. Alles wat Emma en Henry deden werd vastgelegd en doorgestuurd naar Regina zodat ze op de hoogte bleef van Emma en Henry hun afspraakjes.

'En? Wat ontdekt?' Regina zat achter haar bureau toen Sidney haar kantoor kwam binnengelopen. 'Ze zaten weer bij de speeltuin.' Sidney legde de gemaakte foto's op tafel en Regina bekeek ze nauwkeurig. 'Wat ziet Henry toch in die vrouw.' Zuchtte Regina. 'Ik heb geen idee.' Antwoordde Sidney. 'Vertel mij eens, Sidney. Wat heeft die vrouw wat ik niet heb?' Vroeg Regina hem. 'Ik zou het niet weten.' Antwoordde Sidney. Regina steunde met haar ellebogen op tafel en ze ging met haar handen door haar haren.

'We moeten die Emma Swan weg hier krijgen.' Mompelde Regina. 'Maar hoe?' Vragend keek Sidney Regina aan. 'Ik heb het perfecte plan. We gaan Emma Swan kapot maken.' Glimlachte Regina vals.

*

'Hey Emma, heb je zin om wat te komen drinken bij mij en David?' Mary-Margaret tikte Emma aan en Emma draaide zich om. 'Hey, ja gezellig!' Knikte Emma.

Mary-Margaret en Emma wandelde samen richting Mary-Margaret haar appartementje boven Granny's. Mary-Margaret vertelde dat zij en David daar nu al vier jaar woonde en dat ze het daar reuze naar hun zin hadden.

Ze kwamen aan bij Mary-Margaret haar appartementje en snel stak Mary-Margaret de sleutel in het slot. De deur ging open en ze liepen naar binnen. In de woonkamer zat David op de bank de krant te lezen. Toen hij het tweetal zag stond hij op en liep hij naar hun toe.

'Emma, dit is David. David dit is Emma.' Stelde Mary-Margaret de twee aan elkaar voor. 'David en ik hadden elkaar vanochtend al ontmoet.' Glimlachte Emma. 'Oh echt? Dat had je mij niet verteld.' Mary-Margaret keek naar David. 'Ja ik liep met de boodschappen terug naar huis toen ik per ongeluk tegen Emma opbotsten.' Vertelde David. 'Aha.'

'Emma, wil je wat drinken?' Vriendelijk keek Mary-Margaret haar aan. 'Ja lekker. Doe maar wat sap.' Zei Emma. 'Komt eraan!' Mary-Margaret liep naar de keuken om wat drinken in te schenken voor David, Emma en haar zelf.

Ondertussen ging Emma alvast op de bank zitten en David ging zitten op de stoel tegenover haar. 'Vertel eens, Emma. Waar kom je eigenlijk vandaan?' Nieuwsgierig keek David haar aan. 'Ik kom uit New York.' Beantwoordde Emma de vraag beleefd. 'Wow gaaf! Mary-Margaret en ik zouden daar graag nog een keertje heen willen maar we zijn er nog nooit aan toe gekomen.'

'Als je er een keer tijd voor hebt moet je er zeker een keer heen gaan! Het is een mooie stad.' Zei Emma. Ondertussen kwam Mary-Margaret met een dienblad met drinken en koekjes aangelopen en ze zette het op tafel.

Emma pakte haar glas van tafel en nam een slok drinken. 'New York is inderdaad echt een droomstad voor ons. Misschien moeten we er toch maar over na gaan denken om er van de zomer eens heen te gaan.' Zei Mary-Margaret tegen David. David knikte.

'Tring.. tring..' Emma haar telefoon ging af. 'Sorry.' Verontschuldigde ze zich. Ze haalde haar mobiel uit der zak en keek op de display. Killian. Emma zuchtte en drukte op weigeren en stopte haar mobiel weer weg.

'Problemen?' Vroeg Mary-Margaret. 'Nee alleen een jongeman die mij tien keer op een dag belt om te vragen of het wel goed gaat met mij.' Glimlachte Emma zwakjes. 'Wat schattig. Vind je hem leuk?' Nieuwsgierig keek Mary-Margaret haar aan. 'Mary-Margaret.' David gaf haar een por in haar zij. 'Ja wat? Het ziet er niet uit alsof ze het heel vervelend vind.'

'Ik weet het eerlijk gezegd niet zo goed.' Bekende Emma. 'Hoezo niet?' Vroeg David. 'Het is ingewikkeld..' Antwoordde Emma.