FORGOTTEN

Part 22 ꨄ︎

"یک جرعه فکر از تو مرا به خوابی عمیق فرو برد. در خواب تو را می دیدم که ما بین نوشیدن گیلاست به من اعتراف می کردی و از عشق نغمه ها میخواندی
اما این تو نبودی...شخص توی خواب از عشق زاده شده بود و تو جز یه روح خالی و تنها هیچ نداشتی... اما آن کپی دیگرت... حرف های او را به حرف های هیچ شخص دیگری ترجیح نخواهم داد. اگر دوباره هم زنده شوم و اگر در ان زندگی عشق دیگری در سینه ام داشته باشم."

سوزی اون شب نمونده بود. سوهو تمام مدت توی اتاقش مونده بود و تمایل به خروج و رویارویی با اوه سهون رو نداشت.
اما وقتی شارژ گوشیش تموم شد به اجبار به هال خونه رفت تا شارژرش رو که اونجا گذاشته بود بیاره.
سهون روی کاناپه دراز کشیده بود. ظرف های خالی پیتزا پایین پاش افتاده بودن.
و روی یقه ی لباس ابی کمرنگش رد رژی صورتی رنگ مونده بود.

سوهو بیحال‌شارژرش رو از پریز برق جدا کرد و سمت اتاقش رفت که وقتی داشت از کنار کاناپه رد میشد؛ پایین لباسش بین انگشتای سهون فشرده شد و متوقفش کرد.

به سهون نگاه کرد که سهون روی کاناپه نشست:‌خونه...گرم نیست؟

سوهو بی حوصله رد کرد. نمیدونست چرا سهون روی تعادل باهاش رفتار نمیکرد... یا صمیمی میشد یا اذیتش میکرد.

_گرمه ها

سوهو اروم پایین پیراهنش رو از انگشتای سهون بیرون کشید: کمتر لباس بپوش اگه گرمته

_خسته ام برام یه تاپ میاری؟

سوهو کمی بهش خیره شد: نه خودت برو

اما سهون دوباره پیراهنش رو گرفت: یه شلوارک هم بیار

سوهو کلافه شده بود. حس میکرد سهون صداش رو نمیشنوه یا که دوباره داره بهش دستور میده.
نگاهش به ظرف های پایین کاناپه افتاد و بعد نیشخند زد: مستی؟

سهون همونطور که خمار بهش خیره شده بود، رد کرد: نه...مست نیستم

_راستی...چرا...چرا رژ زدی؟

سوهو دوباره دست سهون رو از پیراهنش جدا کرد: چرتو پرت نگو برو بخواب

_لبات سرخ ان

سوهو خندید: اره تا چشمت درآد

_بخاطر... من رژ زدی؟
سهون اروم گفت و سوهو با چشمای گرد نگاهش کرد: زیاد خوردیا گفتم رژ نزدم

سهون بلند شد و مقابلش ایستاد. دستهاش رو روی شونهای سوهو گذاشت و توی چشماش خیره شد: بذار امتحان کنم

سوهو اخم کرده بود: چه کوفتی رو امتحان کنی؟

_که رژ نزدی

اومد جوابش رو بده اما دیر شده بود و سهون لبهاش روی لبهای اون گذاشته بود. اومد با دست هولش بده اما سهون محکم شونهاش رو نگه داشته بود.