Czy to prawda że jesteśmy bezużyteczni? Że jesteśmy tylko marionetkami w tej pieprzonej grze? Że jesteśmy tylko ludźmi w rękach zabójcy? Ale... Nie mieliśmy własnego wyboru.
Odebrano nasze wspomnienia, wszystko co kiedyś mieliśmy, wszystko co nas tworzyło... Chcieliśmy być szczęśliwi. A teraz? Teraz nie pamiętamy kim byliśmy, nie wiemy, kim możemy być. Przyszłość zlewa się w przeszłość, teraźniejszość nie istnieje. Zapominamy o tym co było. Nie chcemy dorastać. Zapomnimy o tym co dla najważniejsze, o tym dlaczego jesteśmy po prostu sobą. Wspomnienia zostaną wymazane z pamięci, a zdjęcia nie oddadzą ich prawdziwości.
Dlatego czujemy się bezużyteczni, bo właśnie tacy jesteśmy.
Takie sobie
