Raslantı'nın Böylesi (Tamamlandı)

Dayımı, Nazan'a aşık etme planı

Onların arkasından bir süre donup kaldım. Nazan, Zeynep abla diye koluma dokununca, transtan çıktım ve onun endişeli ela gözlerine baktım. "İyi misin canım, ne oldu, neden burada duruyorsun?"

"Hiç öyle bakarken dalmışım" dedim ona zoraki gülümseyerek, Nazan önce bizim kata sonra eczaneye doğru bakış attı. "Soner'i gördün mü Zeynep abla, birlikte dışarıya çıkacaktık, seni evden alırım dedi ama yarım saattir bekliyorum beyefendi ortalıkta yok!"

Onun endişeli yüzüne baktım. "Hayırlı olsun bu arada canım dayımla çıkmaya başlamışsınız"

Nazan'ın  yüzü aydınlandı, ela gözleri ışıl ışıl bana baktı sevinçle, "ay teşekkür ederim Zeynep abla, inşallah dayın da bir gün  senin gibi düşünür. Hala beyefendi bana naz yapıyor"

Ona kısa bir süre şaşkınlık içinde baktıktan sonra, kıkırdamaya başladım. Nazan da ne söylediğini fark edince  yanakları kızardı.

"Hay benim koca çenem, annem sürekli tembih ediyor bu kadar Soner'i istediğini kimseye belli etme diye ama dinleyen nerede? Zaten onun yanında da koca çenemi tutamayıp saçma sapan şeyler söyleyip duruyorum."

Ben onun bu sevimli şapşik hâllerine kahkaha atınca, Nazan "ben neden bu koca çenemi bir türlü kapalı tutmayı beceremiyorum Zeynep abla ya." Diye şirince dudağını sarkıtıp boncuk boncuk gözlerime baktı. Onunla aramızdaki bir adımlık masafeyi kapattım ve ona sarılıp, gel buraya şaşkın dedim. Kulağına sessizce, "bence, sen Songül teyzemden biraz ders al, aslında düşününce ikimiz de ondan ders almalıyız! Kadın iki metrelik adamı mum a çevirdi"

"Yılmaz abi'yi mi, hadi canım" diye Nazan eczaneye doğru bir bakış attı. "Ben bir Songül ablanın yanına mı uğrasam diyorum Zeynep abla, malûm uzun süredir onu görmedim, diye eczaneye doğru yürüdü. Onun arkasına gitmeden önce gözüm Uğur'ların balkonuna kaydı. Kapısı açık olan balkona o kadın çıktı ve benim olduğum tarafa doğru baktı. Onunla göz göze geldiğimiz de canımın yandığını, nefes alamadığımı hissettim. Gözlerimi ondan kaçıracağım sırada, Uğur da balkona gelip kadının dirseğinin üstünden tuttu ve içeriye doğru çekiştirdi...

Balkon kapısını kapatan Uğur ile göz göze geldik, yüzünde ne düşündüğünü belli etmeyen bir ifadeyle kapıyı kapatıp perdeyi benim gözümün içine bakarak çekti...

Başımı eğip gözümden akan yaşları onun görmemesi için sildim, hızla yolun karşına geçip eczaneye girdim. Benim ağladığımı gören teyzemle Nazan bana endişeyle bakıyor ve ne oldu diye sorular soruyordu.

Kelimelerim beni terk etmiş, söylenecek sözlerim bir kenara saklanmış gibi hissettim, konuşmaya bile dermanım yoktu. Meğer ben ona kendimi fena kaptırmışım da haberim yokmuş. Onu bir başka kadınla görmek tahmin ettiğimden çok canımı  yaktı.

Teyzem oturduğum sandalyenin önünde tek dizinin üstünde eğildi ve benimle göz göze geldi. Gözyaşlarımı silip gözümün içine baktı, "ne oldu Zeynep, neyin var teyzem?"

"Uğur...o....kadınla evde"

Teyzem yüzümü incelerken kaşlarını çattı, masanın üstünden kağıt mendil getirmesini istedi Nazan dan. Elime mendilleri tutuşturduktan sonra kısa bir süre benim iç çekişlerimi izledi.

Elime tutuşturulan bardağı minnetle alıp bir yudum su içtim. Daha iyi misin, diyen Nazan yanıma oturdu, bardağı elimden alıp yan tarafındaki masaya bıraktı. Teyzem de tabure alıp karşımıza oturdu, "şimdi anlat bakalım sen bu kadınla Uğur'u evde işi pişirirken filan mı gördün?"

Gözlerimi kırpıştırıp, şaşkınca teyzeme baktım, ima ettiği şeyi idrak ettiğimde, Uğur'la o kadının müstehcen görüntüleri gözümün önüne gelir gibi oldu ve tekrar ağlamaya başladım.