THE DEAD GIRL HAS COME ALIVE

CHAPTER 20

FENRIZ'S POV

Dahil ayaw kong mawala ka.

Ayaw kong mawala ka.

Nag patadyak-padyak ako sa aking kama at gumulong-gulong habang pigil na pigil ang impit kong sigaw. Nakagat ko ang ibabang labi saka tumigala sa kisame. Para bang napagmamasdan ko pa rin ang imahe ni Mei-Mei habang sinasabi niya iyon kanina!

"Bakit ba kanina ka pa nangingisay diyan, Wolfie?" Ngunot na pagtatanong ni Freon. "Parang tinutusok pwet mo e!"

Bumangon ako ng upo saka siya kinausap sa ibabang kama. "Freon, posible kayang.." Lumaki ang ngiti ko. "Posible kayang gusto-gusto talaga ako ni Mei? Kasi kanina para niyang pinagseselosan si Wendy eh! Hindi ko naman alam na gano'n na pala kalala ang pagkagusto niya sa'kin!" Unti-unting tumaas ang kilay niya.

Nilaro-laro ko sa daliri ang whistle na kwintas na ibinigay sa akin ni Mei kanina. Gusto kong isipin na nag-aalala siya talaga para sa'kin. Napakalakas ng epekto niya sa'kin!

"Una sa lahat, gusto kong sabihin sa'yo na wag kang delusyonal, Wolfie." Seryosong tugon ni Freon. "Hindi ba't may hinanakit lang siya kay Wendy hindi gaya ng selos na inisiip mo?"

Bumuntong hininga ako saka umayos ng pagkaka-upo sa kaharap niyang kama. "Noong una pa lang kaming nagkita ni Mei ay lagi ko nang napapansin na nakatitig siya sa akin." Inalala ko ang mga nakalipas. "Masyado siyang nakakakilabot pero kapag hindi naman siya nakatingin sa'kin ay nababanas ako." Para bang guso ko lang na nasa akin ang atensyon niya. "Anyway, paulit-ulit ko na 'tong sinasabi pero niligtas niya ako nang walang dahilan! Hindi ba't para mo nang masasabi na na-love at first sight siya sa'kin?"

"Hindi ako naniniwala sa love at first sight na 'yan! Lalo na kay Mei! Nakakakilabot! Paano pala kung may plano na siyang gagawin sa'yo kaya niya ginagawa lahat 'to?"

Pabagsak akong nahiga sa kama saka muling tumunganga sa kisame. "Hindi niya gagawin sa'kin ang iniisip mo. Nakasisiguro ako."

"Pero huwag ka pa ring masyadong mag-assume na may gusto siya sa'yo. Dahil sa nakikita ko, wala naman siyang paki alam sa'yo!"

Napabangon ako saka salubong ang mga kilay na tiningnan siya. "May pakialam siya sa akin. Sa katunayan nga, nag usap kami kanina at alam mo ang sabi niya? Ayaw niya raw akong mawala!"

Umiling-iling siya at bumuntong hininga. "Bakit hindi mo muna pag-isipan ang landasin mo, Wolfie? Sa tingin ko ay ikaw 'tong hulog na hulog sa kaniya. Delikado si Mei. Hindi mo alam kung anong nasa isip ng babaeng 'yon. Alam mo naman siguro ang ibig kong sabihin, di ba?"

Umiling ako. "Wala namang kakatakot sa kaniya eh... Siguro tuwing itatabingi niya ang ulo niya, medyo creepy--pero ayos lang! Minsan nga ay naiisip kong cute siya sa gano'ng itsura."

Napatawa siya at umiling-iling. "Palibhasa'y hindi mo alam ang nangyari sa nakaraan niya at mismo sa kaniya, kaya ganyan ang sinasabi mo." Nagpakawala siya ng hininga. "Pero siguro kung nandito ka dati pa, hindi mo na kailangan pang magtaka kung bakit ang lahat ay iwas na iwas sa kaniya. Paniguradong isa ka na rin sa matatakot sa kaanyuan niya ngayon."

Nagsalubong ang kilay ko. Matagal ko na ring iniiwasan ang kwento ng nakaraan niya dahil hindi naman ako gano'n ka-interesado at sariling kapakanahn lang ang iniisip ko. pero ngayong malapit na ang loob ko sa kaniya ay mas lalong lumalaki ang kuryosidad ko. "Anong Ibig mong sabihin?"

Sumeryoso siya saka umayos ng upo. Bigla akong kinabahan sa pagiging seryoso ng mukha niya. Deretso suyang tumitig sa akin na kinalunok ko. "Bakit ganyan ka makatingin, Freon?"