Simula na ng bakasyon ngayon dahil tapos na kami sa test. I am already prepared to step in college. Parehas kaming nakapasa ni Matthew sa gusto naming university and we are both going to take the same course.
Hindi namin pinag-usapan na maging pareho lahat. Sadyang we just have the same tastes when it comes to something and that's apparently proven.
Ngayong bakasyon, we planned to visit Matthew's grandparents on their province. Ilang beses na rin akong nakakarating doon kaya naman komportable na ako sa lugar.
"Wala ka na bang naiwan?" he asked me before we go. I inspected my things and raised my thumb at him.
"Okay na." sagot ko dito bago namin dinala ang mga gamit sa white van at sumakay na para pumunta sa probinsya nila.
It was a long trip once again. It's been a year since I went here. Medyo matagal tagal na rin pala.
And when we finally arrived, a smile flashed on my bestfriend's lips. It feels good to be home where you actually belong.
"Daan tayo sa bahay kapag umuwi tayo ah?" bigla niyang sabi na nakapagpatawa sa akin.
"What? Kakapunta lang natin dito, pag-uwi na kaagad 'yang iniisip mo? Grabe ka talaga." natatawa kong sita dito.
"I mean, alam ko naman kasing magpapadala nanaman 'yang si Lola ng sandamakmak na pagkain and I guess, hindi ko nanaman mauubos so I should just give it na lang sa bahay namin." sagot naman niya.
"Whatever." tanging sagot ko dito at kinuha na ang bag ko na may lamang mga libro.
This is what I love about this place. It has a fresh air and a comforting environment while reading.
Dumiretso ako sa garden nila at nakita ang napakagandang paligid. I admire how his grandparents could keep this place so neat. Halatang naaalagaan talaga.
Pumwesto na ako sa sahig at kinuha na ang librong binabasa ko kagabi bago ako matulog.
I started to continue reading the book and it was on it's climax when Matthew approached me.
"What?" I asked him.
"Puro ka naman kasi basa eh. Gusto ka daw makita ng mga pinsan ko. They told me they missed you." sagot niyang nakakamot sa ulo which I found cute.
Kung inclined lang siguro ako sa mga crush feelings, baka naging crush ko na ang bestfriend ko. Pero hindi kasi eh.
Tumayo na ako mula sa kinauupuan ko at pinagpag ang puwitan kong nadumihan sa pagkaupo ko.
Sabay kaming pumasok sa bahay nila at nakita ko doon ang kanyang mga pinsan maging ang kanyang mga tito't tita kasama ng kanyang lolo't lola.
"Hello po." bati ko sa mga ito at ngumiti.
"Uy! Namimiss ka na namin dito. Tara? Volleyball ulit tayo?" yaya sa akin ni Elise, ang babaeng pinsan ni Matthew.
Bigla ko namang namiss maglaro ng volleyball. Dahil sa pamimilit sa akin ng mga pinsan niya, I learned to love a sport and that is volleyball. Siguro, I am the weirdest nerd right now dahil doon but I don't care.
I just enjoy it. Masarap palang maglaro noon.
BINABASA MO ANG
Mahal Kita Pero (BoyxBoy)
Teen FictionMaraming rason para masabi nating tayo ay umiibig. Maraming rason para masabi nating siya na nga si the one. But sometimes, there is also a reason why we don't want to love even though we can already feel it. 'Yung tipong ramdam mo na sa puso mong...
