Maid in Your Arms(BBHS5)✅

Chapter 9. Work

Work
.
.

It was very late when I woke up. It's past two in the afternoon and I just finished my shower. Pinatuyo ko lang ang buhok ko at tahimik sa sarili. For some reason I feel a lot better than before. Nakatitig pa ako ngayon sa damit niya habang sinusuklay ang buhok ko. Pumikit ako ng maalala ang yakap at halik niya. Tsk, ang baliw ko na talaga!
.

How the hell did it happened? And why the hell I gave up myself? I'm a one crazy woman! Everything that happened last night was just lust. Walang pagmamahal iyon... Purong kagustuhan lang ng katawan. The heck!
.

Ngayon 'di ko alam kung ano ang gagawin ko sa damit na ito. Kaya kinuha ko na at nilagay sa loob ng closet. Mabilis akong nagdamit dahil tanging bathrobe lang ang suot ko. Then I remember I have an appointment tomorrow. Nag apply kasi akong waitress sa isang Italian food chain dito.
.

Hindi ko alam kung matatangap ako, pero wala namang mawawala kung susubukan ko. I have no plans in going back home and I don't care! Magpakasal si Timothy mag-isa niya sa sarili. He could have act nicer towards me, but he wasn't, instead he's too possessive. Nasasakal ako.
.

Umayos ako nang makalabas ng bahay at tinitigan muna ang paligid. The Italian restaurant is not far from here. Malalakad ko lang din ito mula rito. Ilang beses nadin kami ni Bria pabalik-balik sa restaurant na ito, dahil masarap ang kape at pasta nila. I know I'm born with a silver spoon. Pero kahit papaano ay marunong naman akong makihalubilo pagdating sa mga ganitong bagay.
.

"Any experience in customer service?"
.

Napanganga akong napatitig sa kausap ko ngayon. He's somehow half Italian and half Filipino. He's the manager here, and as far as I know the waitress o food service staff ang in-applyan ko at hindi customer service.
.

"Ahm, I apply for staff food service, Sir?"

Gumuhit ang ngiti sa labi niya.

"Alam ko. Pero kasi may natapos ka naman. I'm looking for a customer service assistant, and at the same time you assist the dinning area at peak hours," ngumiti siyang nakatitig sa akin at napalunok na ako.
.

Napakurap ako. Naalala ko ang trabaho ni Marian sa kompanya ni Daddy. She's the company's customer service and most of the time she's stressing out.
.

"No, hindi ko 'ata kaya, Sir. Mas mabuting staff waitress na muna ako, Baka kasi hindi ko kakayanin at uuwi ako sa amin," ngiwi ko, at bahagya na siyang natawa.

"Okay. If you say so... Can you speak our language?"
.

The heck! My eyes widened while starring at him. Kamuntik ko ng makalimutan hindi pala ako maruning magsalita sa lengwahe nila rito. Pero lahat nakakapagsalita naman ng English, kaya okay lang,
.

"No, not at all," direktang tugon ko.

"Okay. You can do your sign language to the customers around that cannot speak English, and if you can't handle yell out to me or to Shami." Sabay turo niya nito sa counter. Mukhang siya kasi ang kahera rito.

"You can start tomorrow, and your shift will be on the afternoon after lunch. Ilalagay muna kita sa oras na hindi abala ang resto." Sabay bigay niya sa iilang papelis pa.

"Thank you, Sir."
.

Madali kaming natapos. Pinaliwanag niya lang ang mga kakailanganin kung gawin, kasama na ang rules and regulations. Hindi naman mahirap ito at sa tingin ko ay kakayanin ko. I just need something to do or else I'll go crazy doing nothing at all.
.

Tumayo na siya at mabilis na kinuha ang iilang papelis pa sa mesa. Nagmamadali din siya sa tingin ko, kaya ang ibang papelis ay nahulog sa sahig. Mabilis kong pinulot ito at ibigay sana sa kanya pero tumalikod na siya.
.

"Mr Brian Abbatiello."
.

Lumingon agad siya sa akin sa labis na pagtataka. Napalunok akong nilahad ang mga papel na pinulot ko. Kumunot nang bahagya ang noo niya at mabilis na kinuha 'to sa akin.
.

"Now you remember me, Sunny?" babang boses niya.
.

Ngumiti na ako. Tama nga ang hinala ko. Ang totoo noong nakaraang linggo pa ako titig na titig sa kanya kasama si Bria. He looks so familiar to me, no wonder. I've meet him before in some gig bar with my friends. Matagal na 'ata iyon, mga apat na taon nadin. Pero iba ang ginamit niyang pangalan dito. He's known for being Mr. Brian Ferrero.

.

Tumango ako at ngumiti. "Ngayon lang din. Nabasa ko kasi ang boung pangalan mo sa papel," turo ng mga mata ko sa hawak na papel niya. His full name was written all over it, and that's why...

"Mabuti naman. I'll see you tomorrow," sabay talikod niya at tumango na ako.
.

Pinagmasdan ko muna ang likod niya hanggang sa makapasok siya sa loob ng staff area, at maingat na kinuha ang kape at bag ko.
.

Lumabas ako at unang tumingala sa ulap. Mataas pa ang araw at ang ganda ng amoy sa paligid. You can freely smell the aroma's of the restaurant's around. Pero sa resto na ito, ang kape nila ang nakakapanghina talaga.
.

Napatingin ako sa paa ko. Naka-flipflops ako. Hiniram ko ang flipflops ni Bria. Mabuti na lang at kasya sa akin. Nilingon ko muna ang boung paligid, at tiningnan kung saang banda ako papunta.
.

I like the area here because everything is given. Maliit ang bawat espasyo ng kalsada at makaluma ang desenyo. They always have their vintage and old architect look in every corner.
.

Now, I understand Kuya Ken's profession. Noon kasi hindi ko makuha kung bakit Architecture Engineering ang kinuha niya. E, may sariling kompanya kami. He could have pursue Business related course, but no he did not. Iba nga naman pala pag nakikita mo na ang mga magagandang obra sa paligid.
.

Nahinto ako nang lakad ng matapat ako sa isang maliit na shop. Kagaya rin ito ng mga tiange sa dvsoria. May iba't-ibang uri na tinda. I'm looking for a nice flat wear that I can use tomorrow. Puro heels kasi ang nakuha ni Riley sa condo ko. Kaya heto ako ngayon naghahanap ng maisusuot ko bukas.
.

Maarte ako sa gamit, pero sa ngayon kailan ko munang magtipid, dahil sariling pera ko lang ang meron ako.
.

May napili na ako at gusto ko sanang bumili ng dalawa, kaso nagdadalawang isip pa tuloy ako habang nakahawak nito. Flat shoes nga lang na kulay itim at isa puti. They have the same designs and obviously the colours differs. Weakness ko 'ata ko sa sarili ko. I always like to buy the same design but in different colours. Ang baliw lang din!
.

"Black one will go well with you," sa baritonong boses niya.

"Do you think so?" Sagot ko na hindi nakatingin sa kanya at sa sapatos lang na hawak ko ngayon. Inisip ko kasi tindero siya dito.

"Okay, I'll get this one," sabay bigay ko sa kanya.

Pero nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto ko kung sino siya.

"Hi, Sunny..."
.

Gumuhit agad ang ngiti sa labi niya at napatitig pa ako dito. That damn lips! Uminit ang mukha ko ng maalala ang halikan naming dalawa, kaya umiwas agad ako sa kanya. Humakbang ako palayo patungo sa kahera at ngumiti akong nagbayad.
.

I walk with a heavy footstep and I know that his just behind me. Nakasunod siya sa akin ngayon.
.

The heck! Why do I have to walk away like this? Wala naman akong dapat na ikatakot sa kanya? Wala 'di ba? It was a one night stand with just purely lust! So, ano ngayon? Ano ba ang gusto niya?

.

Nahinto ako at nilingon siya. He walks slowly towards me and smile. Napako naman ang mga mata ko sa kabuuan ng katawan niya. He's wearing a white v-neck top and a army khaki short. I swallowed hard while my eyes darted on his private part. Agad ko lang iniwas ang mga mata ko at tumitig na sa mata niya.

.

.

C. M. LOUDEN/Vbomshell