Maid in Your Arms(BBHS5)✅

Chapter 16. Buyer

Buyer
.
.

Halos isang oras na akong naghihintay ngayon. The buyer told me that she'll be here any minute. Pero anong oras na ba!? Nakakainis na.
.

If only I don't need an extra money I wouldn't do this. Hindi ko ugali ang magbenta ng gamit ko, dahil mahalaga sa akin ito. Pero dahil kailangan ko ngayon ng pera ay wala akong magagawa.
.

It started to get dark and every shops started to pack up. I've sent a few messages to her and she did reply that she's coming. But the heck! Mag-gagabi na at wala pa ang bibili nito! Kaya sa sobrang inis ko ay nag send ako ng mensahi sa kanya. Telling her that I'm not waiting!
.

"Sorry, Miss!"
.

Nahinto agad siya sa harap ko at napatingala pa ako sa kanya. She's very tall and so slim. Ang payat at tangkad niya. Napako pa agad ang mga mata ko sa ilong niya, dahil sa dami ng hikaw nito. I looked at her from head to toe and she seems like a rebel whatever! Ewan ko!
.

"How much was it again?"

"$2000, It's brand new and I've only used this twice. The price tag is still intact inside. I bought it for $3200," I smiled.

Her brow lifted while she looked at the paper bag that I'm holding.

"Can I have a look at it?"

"Sure."
.

Agad ko naman na inilabas ito at nilahad sa kanya para makita niya ng husto. Maigi niya itong tiningnan at pati na rin ang loob. Halata pa ang pagkunot sa mukha niya. Somehow I don't feel comfortable towards her. I even looked around and there's no one. Nagsara na ang stall na nasa tabi ko. Bukas pa ito kanina pero ngayon hindi na.
.

"Are you sure it's authentic?" taas kilay niya.

Tumaas na ang kilay ko. The heck! Bulag ba siya!

"Sure it is. Everything is authentic, dear. I'm not a bugos seller."

"Oh," arteng tugon niya.

"Do you accept a cheque?"

"Oh no, cash as it is, sorry."
.

She nodded and open her purse. Pero bago paman niya binuksan ang purse niya, ay may dalawang lalaki ang lumapit sa amin. Ang astig pa ng isa at inihagis niya agad ang sigarilyo niya. Kinabahan na ako. Naalala ko lang kasi ang nangyari sa akin sa bandang ito noon.
.

"Hey, Love!"
.

Namilog agad ang mga mata ko nang makita si Brent. Humawak agad siya sa tagiliran ko at napansin kong umatras ang dalawang lalaki.
.

"Are you buying this, Tira? How can you afford this?" si Brent sa kanya.
.

Kinuha agad ito ni Brent sa kamay niya at halata ang takot nito kay Brent. Umatras siyang at tinitigan ako bago humakbang palayo.

.

I can't believe this! Mangyayari ba ulit sa akin ito? The heck!
.

Napaawang pa ang labi ko habang pinagmamasdan ang babae kanina. Huminga ako nang malalim dahil sa lakas ng kaba ng puso ko ngayon.
.

"Are you okay?"

"H-ha?" tulalang tugon ko kay Brent.
.

Nakatingala akong nakatitig sa kanya, at ramdam ko ang paghaplos niya sa tagiliran ko. I stare at him with so much astonishment. I just can't believe what just happened. If he wasn't here, then I'll be in the same old shoe again like the last time. Mabuti na lang din at nakita ako ni Brent.
.

"Are you okay, Love?"
.

Naging blanko ang isip ko habang titig na titig sa kanya. Napako lang din ang mata ko sa labi niya at tipid pa siyang napakagat sa labi nito. Kumurap na ako at agad na umatras sa kanya.

"W-what are you doing here?" Sabay iwas ko.

"Di ba dapat ako ang magtanong niyan?"

Napangiwi ako. Ang baliw lang din!

"I'm meeting the buyer. Hindi ko naman inakala na ano..."
.

Hindi ko tuloy alam kung ano ang sasabihin ko. Ba't pa ako magpapaliwanag? E, mukhang alam na naman niya kung bakit ako nandito ngayon.
.

"You have to be careful, Sunny. Meeting a buyer in this area at this hour is dangerous. Marami namang paraan. You can post it online and accept an online payments, and you can post it thru a registered mail."
.

I swallowed hard and took a deep breath. Yeah, I know it's my fault. Hindi ko naman inakala na magiging ganito.
.

"Hindi ko naman kasi alam. Ang akala ko sa Pinas lang ang meron ng ganito, pati rin pala rito," yuko ko.

"Well, now you know... How much do you want for this?"
.

Tiningnan na niya ang laman. Hawak na niya ito. Kinuha kasi niya ito sa kamay ng babae kanina. Natahimik akong pinagmamasdan siya. Maingat niya itong tiningnan, at pati na ang loob.
.

"It's authentic," he nodded. "How much again?"

"$2000," mahinang sagot ko at tinalikuran na siya.
.

Nanghina ang tuhod ko kaya mahina ang hakbang ko ngayon. Nakasunod lang din siya at tumabi na sa akin. Nag umpisa na rin na umilaw ang bawat poste sa gilid. Solar light kasi ang bawat poste nila.
.

"Wala na bang discount?"

"Bakit bibilhin mo ba?" Napatitig na ako sa kanya.

"How much? With a decent discount, please. I've saved you today," tipid na ngiti niya.

Napailing na ako at natawa na. Ang mukong talaga!

"Hindi naman siguro ikaw ang gagamit niyan ano? Okay! $1500 I won't accept lower than that," ngiti ko.

"Okay, I'll take it for $1800. Pero maghapunan muna tayo. I'll treat you and I will pay cash," pilyong ngiti niya.
.

Humalukipkip na ako. Ang daya talaga ni Brent! Inisip ko kong ganito ba siya sa mga babae niya.

He's a head turner and I can't deny it. He's full of charisma with him. Kagaya rin kasi noong una ko siyang nakita, agad rin na nakuha ko ang atensyon niya. Kakaiba naman kasi ang dating niya talaga.
.

"Paano 'pag ayaw ko?" Taas kilay ko.

"Well, I have to go down for $1300. Take it or leave it, baby," he winked and smile at me. "But of course I don't want to do that to you. Mas gustuhin ko pang magbayad ng sobra. $1800 and let's go out for a dinner."
.

Napangiti na ako at napailing nadin. In the end I have no choice, or probably I have no other choice from the very beginning.
.

"Okay, let's go! Then I have choose which restaurant." At nauna na akong humakbang sa kanya.

.

.

C.M. LOUDEN/Vbomshell