Yağız
Deniz'e her şeyi açıkladığım günün üstünden tamı tamına dört hafta geçmişti. Ağlayarak evden çıktığı an bir an olsun aklımdan çıkmamıştı, ne yaparsam yapayım beni dinlemek istememişti. Giderken benden nefret ettiğini söylemesi de doğal olarak acımı ikiye katlamıştı.
Fatih'in evinde toplanmış kutlama yapıyorduk. Aslında buraya gelmek istediğim en son şeydi. Evde kalıp kafamı duvara vura vura kriz geçirmek istiyordum ama o kadar zorladılar ki kabul etmeseydim, bir şeylerden şüphelenmeye başlayacaklardı ve ben artık bahane bulmaktan, onlara yalan söylemekten hatta korkmaktan bile o kadar sıkılmıştım ki, ne olacak olsun artık mantığıyla hareket ediyordum.
Elimdeki bira şişesini ağzıma götürdüğümde ağzıma gelen kötü tatla yüzümü buruştursam da alıştığım için tek yudumda şişenin yarısına kadar içtim. Şişeyi ağzımdan uzaklaştırdığımda gözlerimi sımsıkı kapattım. Kaçıncı şişe olduğundan emin değildim ama çoktan başıma felaket bir ağrı girmişti.
"Vay be... Kardeşimiz evleniyor." Fatih'in sesiyle yumruklarımı sıkmaya başladım. Gerçi ne bekliyordum ki? Bu bir bekarlığa veda partisiydi, elbette bunun hakkında konuşacaklardı. Oturup da onlara bir erkeğe yıllardır ne kadar aşık olduğumu anlatacak halim yoktu.
"Kardeş mi? Daha geçen Yağız'a abi diyerek yalvaran sen değil miydin?" Aykut'un alay dolu cümlesiyle Fatih elindeki bira şişesini bırakıp kafasına bir tane yumruk attı. Söyledikleri umurumda bile değildi, şu an istediğim tek şey Deniz'i görmek.
"Kes lan gereksiz!" dedi Fatih. Aykut gülerek içkisini yudumlarken birkaç kişi kendi arasında konuşuyordu. Hatta yerde masanın yanında oturanların çoğu çoktan sızmıştı. Onlara göre çok bu durum çok önemli bir şey olduğu için mahalleden tanımadığım insanları bile çağırmışlardı.
"Bundan sonra n'olacak?" Oturduğum koltuğun solundan gelen sesle kafamı o tarafa çevirdim. Beynim kafatasımdan akıyor gibi hissettiğim için ses tonundan tanıyamamıştım.
"Yağız evlendikten sonra kim planları yapacak? Sorun çıkmaz mı? Sonuçta evlilikten sonra bunun gibi şeyleri önemsemeyecek." dedi Doruk, o fazla içmemiş olacak ki diğerleri gibi alaylı cümleler kurmuyordu.
"Doğru lan! Ya bu Kartallar bunu fırsat bilip bize sataşırlarsa? Allah belamı versin kan çıkar." dedi Aykut. Dayanılmaz hale gelen baş ağrısıyla birlikte oturduğum deri koltukta geriye yaslanıp kendimi iyice koltuğa yaydım, elimdeki bira şişesinden de tekrar büyük bir yudum aldım.
"Yağız bizi bırakma be, valla sen olmasan bunlar çekilecek çile değil." Fatih'in cümlesine aldırmadan, zorlukla kullanmayı başardığım düşünme yetimle Deniz'in şu an ne yapabiliyor olacağını düşündüm.
"Ben bir sigara içip geleyim." dedim bir anda yerimden fırlarken. Balkon kapısını sürükleyerek açtıktan sonra yüzüme çarpan ferah havayı içime çektim. Ciğerime giren temiz hava biraz da olsa kendime gelmemi sağlamıştı lakin bunun yerine Deniz'in kokusunu içime çekmeyi tercih ederdim. Gerçi bu beni ayıltmak yerine daha da sarhoş edebileceği için sanırım böylesi daha iyiydi.
Balkonda yavaş adımlarla ilerleyip kolumu demirliğe yasladığımda, pantolonumun cebinden çakmağımı ve sigara paketini çıkardım. İçinden bir dal alıp dudağıma yerleştirdim, diğer elimi siper edip çakmağı ateşledim. Temiz havaya tezat bir şekilde ciğerime dolan sigara dumanı tekrar ağzımdan çıkarken dalgın bir şekilde yarım hilal şeklindeki ayı seyrediyordum. Fatih'in evi, bizim eve oldukça yakındı ama bu evin caddesinde daha az sokak lambası olduğu için yıldızlar da net bir şekilde gözüküyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİMİZ (GAY)
Romance[TAMAMLANDI] Belki bu bazılarına göre yanlıştı, sapkınlıktı, hataydı ama benim emin olduğum tek bir şey vardı: Ben düşmanıma ve aynı zamanda bir erkeğe aşık oldum.
