Σε γδύνω αργά απ' το σώμα σου
και γεύομαι, ένα ένα,
τα σπάνια χρώματά σου.Με τ' ακροδάχτυλα
ζωγραφίζω το σύμπαν σου
και γλιστράω μέσα.Το χάος σου
μπερδεύεται αχόρταγα
στην τέχνη μου.
Τ' αστέρια σου πέφτουν
και κολλάνε στα μαλλιά μου.Κάνω έρωτα με τη σιωπή σου
-τη σκίζω στα δυο
και τη μπουκώνω με νότες.
Και φτιάχνω συγχορδίες
με όσα δεν είπες ποτέ.Τέλος, με φιλάς.
Κι εκεί, μέσα στις σπίθες
και τους πύρινους κομήτες,
γινόμαστε σκόνη.~2016
YOU ARE READING
Ποιήματα
PoetryΤα ποιήματα μου. Άλλοτε αισιόδοξα και ενθαρρυντικά, άλλοτε μεθυσμένα, οργισμένα και χτισμένα από αντιφάσεις και αλλεπάλληλους ψυχικούς οργασμούς. Τα ποιήματα μου παλεύουν να υπερασπιστούν ή να κρύψουν τον μικρό εαυτό μου. Το ταξίδι της μικρής, που τ...