Πίνακας

54 4 0
                                    

Σε γδύνω αργά απ' το σώμα σου
και γεύομαι, ένα ένα,
τα σπάνια χρώματά σου.

Με τ' ακροδάχτυλα
ζωγραφίζω το σύμπαν σου
και γλιστράω μέσα.

Το χάος σου
μπερδεύεται αχόρταγα
στην τέχνη μου.
Τ' αστέρια σου πέφτουν
και κολλάνε στα μαλλιά μου.

Κάνω έρωτα με τη σιωπή σου
-τη σκίζω στα δυο
και τη μπουκώνω με νότες.
Και φτιάχνω συγχορδίες
με όσα δεν είπες ποτέ.

Τέλος, με φιλάς.

Κι εκεί, μέσα στις σπίθες
και τους πύρινους κομήτες,
γινόμαστε σκόνη.

~2016

ΠοιήματαWhere stories live. Discover now