Ποιήματα

(Α)νοητο πάρτι ☆

Η μουσική δεν είναι αρκετά δυνατή.
Κι εγώ δεν είμαι αρκετά μπουρδελο.

Η ψυχή μου δεν έχει ολότελα διαλυθεί.
Μόνο ξοδεύω άσκοπα το ποτό μου
Έχω αρπάξει ένα πινέλο
Και πίνοντας,
μουτζουρώνω το μυαλό μου.

Βαρέθηκα να μου μιλάτε για ήθος.
Να θεοποιείτε το γυναικείο μυαλό
Κι ύστερα να τρέχετε πίσω απ'το γυναικείο στήθος.
Τα κατηγοριοποιείτε
Κι ύστερα, απλά, γαμάτε ο,τι κινείται.
Όποια δε συμφωνεί με τις κατηγορίες σας,
Ανήκει στη στήλη "πέταμα".
Έπειτα, κλασικά, θίγεστε με το "φασίστες".
Δε σκοπεύω να αναλύσω άλλο τις μαλακίες σας.
Απλώς, δε γουστάρω να ανήκω σε λίστες.
Τόσο παράξενο είναι;

Έχω ένα δαίμονα στον ώμο μου.
Κι όταν ζορίζομαι, μου λέει "πίνε".
Κι έτσι, την ίδια νύχτα τον υπηρετώ
Νομίζοντας ότι μονάχα εγώ ορίζω το δρόμο μου.
Τι περίεργη που είμαι.
Έχω επιβιώσει πλημμύρες τρελών,
Κι όμως μια ψείρα είναι ικανή να με κάνει να σέρνομαι.
Τη μια μέρα είμαι ο ήλιος,
Την επόμενη κουβαλάω το πιο βαρύ σύννεφο
Να μη φαίνομαι.

Δε γράφω πια. Το παραδέχομαι.
Κι αυτό γιατί η ευτυχία που ζω δεν χρειάζεται παραλήπτη.
Σας γάμησα με τον τρόπο μου το σπίτι.
Μάζεψα ο,τι εύφλεκτο με έπεισαν πως έχω
Και το'κανα χειροβομβίδα.

Πολλοί νομίζουν πως μου'χει λασκαρει βίδα.
Πού να ήξεραν πόσο καθαρά βλέπω την κοινωνία στον καθρέφτη.
Κάθε πρωί, να γεμίζω σπυριά...
Κάθε μέρα αποκεφαλίζω κι έναν ψεύτη.
Ένα τέρας που μόνο εγώ μπορώ να δω.
Κι εκείνο, σαν Λερναία Ύδρα, γίνεται τρικέφαλο.
Κι έπειτα πίνω. Κι όλοι με νομίζουν για τρελή.
Και μετά τη μάχη, ξυπνάω με πονοκέφαλο.
Και πάλι απ την αρχή...

Ήρθε η ώρα να πω ο τι δεν έχω πει.
Κι αυτή τη φορά, δεν θα'ναι πλάκα.

Αγαπητή Ι.
Χώρισε τον το μαλακα
Μην αφήνεις τα παιδικά σου τραύματα να ορίσουν άλλο τη ζωή σου.
Κι όποτε χαθείς, θυμήσου...
Σε προστατεύω.

Αγαπητέ Γάμα.
Σε λατρεύω.
Βαρέθηκα να μην είμαι κομμάτι απ το παρελθόν σου.
Σε παρακαλώ, πάρε με από κει.
Η ναφθαλίνη είναι αποπνικτική.
Είσαι η πριγκίπισσα, κι είμαι ο δράκος.
Άσε με να σηκώσω στα φτερά μου το φως σου...

Αγαπητοί γονείς.
Όλα. Μα όλα. Τα κάνατε λάθος.

Αγαπητή Εγώ.
Μην πίνεις, μωρή.
Φτάνει.
Πρόσεχε λίγο τη μικρή.
Σε γάμησα έτσι και πεθάνει.
Μη δημιουργείς κενά αμνησιας ανάμεσα σας.

Αγαπητοί πρώην.
Δεν καταλάβατε Χριστό.
Πρόβλημα σας.

Αγαπητή Έψιλον
Ευχαριστώ.

Αγαπητοί ξένοι.
Να μαι! Ορμήξτε μου.
Θα ζήσω.
Θα σωθώ!

Αγαπητή Βήτα.
Και Μι.
Κι όσες μανάδες δεν είχα
Αντ'αυτού γέννησαν κάτι κτήνη
Του αντίθετου φύλου.
Μη με αφήσετε.
Είμαι παιδί ενός δικού σας ήλιου.

Δεν έγραψα για όλους.
Δε με νοιάζει.
Όταν ξεμεθυσω, θα γελάω πάλι με τον εαυτό μου.

Μπορεί και όχι.

Μπορεί αυτή
Να είναι, τελικά, η μόνη πόρτα
Για το υποσυνείδητο μου.

~2020