Ποιήματα

Νεξτ Τοπ Μόντελ

Οι πιο ωραίες γυναίκες που είδα
Δεν ήταν μοντέλα.

Τις έχω δει στα πρωινά τρένα
Να διαβάζουν βιβλία.
Τις έχω δει με σχολικές τσάντες
να καπνίζουν σε μια ξέφωτη πλατεία.
Τις έχω δει να χαμογελούν πάνω από τα κινητά τους.
Τις έχω δει δίπλα σε αγόρια με φούτερ και τζιν
Να παίζουν νευρικά με τα μαλλιά τους.
Οι πιο ωραίες γυναίκες δεν διαφημίζουν τίποτα.
Δεν είναι της τηλεοπτικής σας δίψας αντίδοτα.
Οι πιο ωραίες γυναίκες σου χαμογελούν
Καθώς χτυπάνε τα πράγματα σου στο ταμείο του σούπερ μάρκετ.
"Να έχετε μια όμορφη μέρα".
Οι πιο ωραίες γυναίκες πετούν γεμάτες χάρη στον αέρα
Σαν φτερά που ξεριζώθηκαν από τον παράδεισο.
Θα περάσουν δίπλα σου.
Θα περνούν δίπλα σου συνεχώς.
Κι εσύ τρελός
Θα ψάχνεις εκείνους τους σουρεάλ, γεωμετρικούς κώλους.
Ο ερωτισμός σου έχει καταντήσει αφόρητα μπανάλ.
Γι' αυτό δε μπορούμε να βρούμε ο ένας τον άλλο.
Γιατί δεν είμαι κάτι εξ όψεως μεγάλο
Κι εσύ προτιμάς το League of Legends και το γαμημένο καναπέ σου.
Άραγε θα με βρεις ποτέ σου;
Λυπάμαι, αλλά πρέπει να σηκωθείς.
Η ψυχή μου δεν κάνει καλά νούμερα στα κανάλια.
Τη βαριούνται οι γριές και τα ανεπάγγελτα ρεμάλια.
Τα κόκαλα μου δε φτιάχτηκαν για να στηρίζουν ρούχα επίσημα.
Αλλά για να πέσουν να πλακώσουν ολόκληρο το σύστημα.
Οι ωραιότερες γυναίκες που ξέρω, δεν είναι μοντέλα.
Είναι πιο ωραίες από αυτά.
Ο έρωτας σας έχει γίνει εμπορικός.
Τα φιλιά σας στημένα σκηνικά.
Η σεξουαλικότητα έχει στην άκρη ταμπελάκι με τιμή.
Οι πιο ωραίες γυναίκες πετούν σαν άγριες πεταλούδες πάνω απ' τις κάμερές σας.
Και τις χάνετε.
Άλλοι κλέβουν τις στιγμές σας.
Η ομορφιά δεν είναι διαγωνισμός, γαμώ το κέρατο μου.
Η ομορφιά μου είναι τα κάστρα που έχω χτίσει ολομόναχη πάνω στο μυαλό μου.
Είναι πολύ πιο ψηλά από όλα όσα φόρεσα ποτέ.

Γι' αυτό
Σήκω απ' τον καναπέ.

~2018