Ποιήματα

Απόσταση ☆

Δεν ξέρω τι είσαι.
Μάλλον ένα ποίημα που δε γράφτηκε ποτέ.
Ένας ακόμα.

Όσο ρέει το πιώμα
Τόσο πιο όμορφα ρομαντικοποιείσαι.
Δεν έχω τύψεις που σου χάρισα φεγγάρια.
Κι ας μου έδωσες πίσω αίμα.
Οι μεγαλύτεροι μου έρωτες, πάντα ήταν ένα υπέροχο ψέμα.
Λουλούδια, μουσικές... Παπάρια.
Ο,τι με τρέλαινε, πάντα υποσχόταν κρυφά καταστροφή
Κι εγώ, τυφλή,
Το έλουζα με τις πιο όμορφες λέξεις.

Δε με ξέρεις.
Δε μπορείς να με αντέξεις.
Εδώ ώρες ώρες δεν σηκώνω εγώ την πάρτη μου.
Οπότε, πίνω.
Βυθίζω σε φωτιά το αγκρέμιστο παλάτι μου.
Κι όταν έρχεται το πρωί
Κι οι φλόγες έχουν σβήσει
Με καταπίνω.
Ξέροντας πως οι δαίμονες μου δε με έχουν διαλύσει.
Ξέροντας πως έχω ακόμη περιθώριο.

Είμαι άλλος ένας κρίκος στο σάπιο σας εμπόριο.
Άλλο ένα τομάρι που θα πεθάνει αύριο
από μαύρο συκώτι.
Δεν είμαι η πρώτη.
Κι ούτε η τελευταία θα είμαι.

"Πίνε, μικρούλα. Πίνε".
Η λάθος φωνή στο κεφάλι μου ακούγεται καμπάνα.
Σε υπακούω, μωρή πουτάνα.
Είσαι η μόνη καριόλα που υποτάχθηκα ποτέ στη ζωή μου.
Η μόνη ερωτική μου σχέση που δέχτηκα να με δολοφονήσει.
Είσαι η εύκολη λύση.
Είσαι η ρώσικη ρουλέτα.
Είσαι το πιο πρόσκαιρο γαμήσι.
Ο,τι δίνει νόημα στην αναπνοή μου
Μετά τις 11 το βράδυ.
Όσα λατρεύω, ξέπλυνέ τα
Μέσα στο μαγικό μπουκάλι μου.
Κι ύστερα για το χάλι μου,
Θα δώσω εγώ εξηγήσεις.

Θέλω να στείλω
Μα ξέρω ότι δε θα απαντήσεις.
Είσαι άλλο ένα αριστούργημα που κατάπιε ο εγωισμός μου.
Δε σε κατηγορώ.
Δεν ήσουν, θα' λεγε κανείς, ο προορισμός μου.
Ήσουν απλώς ένα αστέρι
Απ' τα πολλά, όμορφα αστέρια, για τα οποία συνήθως γράφω.
Ποτέ δε θα γίνεις δικός μου.
Το ήξερα από την πρώτη στιγμή.
Όσοι ερωτεύομαι τόσο πολύ
Ζουν σ' έναν άλλο γαλαξία.
Μικροί, όμορφοι άντρες, χωρίς καμιά ουσία...
Άντρες με μπούκλες, που καπνίζουν κρυφά.
Άντρες που οι γυναίκες μου σιχαίνονται.
Δες πόσο όμορφοι και μακρινοί φαίνονται
Όταν τους κοιτάζω χωρίς να με κοιτάνε.
Όταν τους γράφω στίχους.
Όταν ζω χωρίς να μ' ακουμπάνε.
Όταν μιλάω για τον έρωτα πιωμένη.

Κοιμήσου, μικρή.
Είσαι μεθυσμένη.
Οι παρελθοντικοί εαυτοί σου σε κοιτάζουν με απορία.
Ψάχνουν τι σε έκανε τόσο αλκοολική.
Τόσο αμετανόητα λεσβία.
Τόσο υπέροχα μαλακισμένη.
Κοιμήσου.
Μη γράφεις άλλο γι' αυτόν.
Πες του άντε γαμήσου.
Κανένας μαλάκας δε σε κράτησε να σέρνεσαι για πάντα.

Το στυλό είναι ακόμα στο χέρι σου.
Γράψε, μικρή.
Όσα ξόρκια σου χάρισε το αστέρι σου,
Όρμηξε καταπάνω τους
Και καν' τα.

9/1/2022