Ποιήματα

Άγγελοι στην κατάψυξη

Πάλι για σένα θα γράψω, μικρή.

Χρόνια στο λάθος τόπο, τη λάθος στιγμή.
Βαρέθηκες να αντιπαλεύεις κόσμους από τέρατα
Κι ανθρώπους κακοδιατηρημένα κρέατα.
Γυάλινες σφαίρες με νερό.
Ψεύτικους χειμώνες δίχως απάντηση.
Η καρδιά σου
Πρόχειρα πεταμένη στην κατάψυξη.
Αυτός ο κόσμος έχει απ' την αρχή του
Τους αγγέλους του σε αναμονή.
Σε κλείνει σε μπουντρούμια , γιατί είσαι όμορφη κι ωμή.
Τα φρέσκα και τα αυθεντικά κοστίζουν,
Οπότε η κοινωνία των κατεψυγμένων τροφίμων σε πλασάρει σε μειωμένη τιμή.
Η γεύση σου πρωτόγονη και ξεχασμένη.
Ακατέργαστη θάλασσα,
Κανείς δεν έμαθε να σε περιμένει.
Ανάμεσα στις τοξικές ανάσες τους, σαπίζεις.

Είσαι προς πώληση. Έτσι θέλουν να νομίζεις.
Το πρόσωπο σου καλυμμένο, σαν παπιέ μασέ,
Με φωτογραφίες από το πρόσωπο σου.
Πάνω από σένα
Έχει παγώσει τρομακτικά το δείξιμό σου.
Το στομάχι σου,
Χωρητικότητας μόνο τεσσάρων γκιγκαμπάιτ.
Συναισθήματα μηδέν τοις εκατό.
Βραστές πληροφορίες που σου φέρνουν εμετό.
Ένα μάτσο λόγια σκαλωμένα στη ράχη σου.
Αχρείαστες κριτικές. Αξιολόγηση του προϊόντος.
Δυσαρεστημένοι αγοραστές.
Λάσπη, σαπίλα και σκουριά.

Μα τα φτερά σου, εκεί.
Απρόσκλητα στο τσίρκο,
Υψώνονται χρυσά.

Ωμός άγγελος
Κι ας πέρασαν φωτιές απ' το διάφανο σου δέρμα.
Κι ας σάπισαν τα γύρω σου σαν σφαχτά.
Τα μέσα σου παρέμειναν λευκά.

Θα φτάσει η ώρα
Που η δύναμη σου θα ραγίσει την παγωμένη σου εξορία.
Θα βγεις από την τεχνητή τους θερμοκρασία
Λιώνοντας με χάρη το χιόνι που με τόσο θράσος σε είχε κρύψει.
Όμορφη κι ωμή θα περπατάς για χρόνια
Χωρίς να σε αγγίζει η σήψη.
Θα φοράς τα λουλούδια σου, που τόσο σου είχαν λείψει.
Θα διαχέεις ωκεανούς και ακατέργαστη καλοσύνη.
Θα είσαι μια άνοιξη
που δε μπορεί κανένας χειμώνας να μαράνει.

Μη φοβάσαι.
Σαπίζει μόνο ο, τι δεν έχει ψυχή.
Κι εσύ, δεν έχεις πεθάνει.

~2019