Και τότε...

58 4 0
                                    

...Κι όπως θα φεύγουμε
και θ' αναδυόμαστε από τα σύννεφα, ψηλά
στη μαύρη, βελούδινη σφαίρα της λήθης ΄
διάφανες ψυχές
κρυστάλλινα δάκρυα πλεγμένα στα φτερά μας,
θα δούμε...

Θα δούμε το χρυσό Του θρόνο
-που εμείς Του χτίσαμε με πίστη και ανάγκη-
να' ναι άδειος.
Και τότε θα κυλήσει στα μάτια μας
καυτή σαν λάβα, η Αλήθεια.

Και τότε...
Τι θα είμαστε;



~2014

ΠοιήματαWhere stories live. Discover now