Judgment

1.1

Can
"Ne yani sen şimdi kızın çantasını mı aldın?" diyip bilmem kaçıncı kahkahasını atan Batuhan'a bilmem kaçıncı kere göz devirdim. "Daha doğrusu çaldın olacakta neyse" diyerek Heja'da ona katıldığında tekrar göz devirdim. Aklıma o an daha iyi bir fikir gelmemişti ne yapabilirdim ki?

"Çalmadım amınakoyayım ödünç aldım."
"Lan durun durun" diyerek gülüşleri engelleyen Ufuk'a en kısa zamanda teşekkür etmeyi kafamda bir kenara not ederken ona döndüm. "Ne tepki verdi lan?"
"Sinirlendi de sonra siklemeden gitti."
Bu dediğimden sonra tabiri caizse Ufuk'ta anırmaya başladığında teşekkür fikrini kafamdan atmıştım. Hepsi aynıydı bunların. Al birini vur ötekine. "Gerizekalılar."

Ceyda'nın yemek hazır sözüyle direkt ayaklanıp bu ortamdan kurtulacağım için hızlıca mutfağa geçtim. Beynimi sikmişlerdi iki saattir gülerek. Masaya geçip kimseyi beklemeden yemeğe başladım. Yavaş yavaş herkes masaya otururken hâlâ ara ara gülüyor olmaları hepsini boğazlama isteği oluşturuyordu ama şu ana kadar iyi sabrettiğimi düşünüyordum. Biraz daha sabır diye mırıldanarak köftelerden birini ağzıma tıktım.

"Bugün konser var mı?"
Heja Şamil'in kafasına bir tane geçirerek konuşmuştu. "Sanki sadece bizim konserimiz."
"Ufuk iki amınakoyayım" diyen Fatih'e ağzındakileri püskürterek karşılık vermişti Ufuk.
"Iyy allah belanı vermesin senin" diyerek koluna yüzünü silerek bir yandan da abuk subuk tükürüyordu etrafa. Yüzümü buruşturarak yemeğe devam ettim.

Yase ve Ceyda kusacakmış gibi duran yüz ifadeleriyle sofradan kalkarak kınayan bakışlar atmıştı. Ufuk Ceyda'ya şirin sandığı şekilde gülümseyerek gözlerini kırpıştırmıştı. Sanırım sadece ben bunun şirin olmadığını düşünüyor olmalıyım ki Ceyda yumuşayarak yanağına öpücük kondurmuştu.
Dicle onlardan farklı olarak zaten alışkınmış gibi Fatih'i gülerek izleyip umursamadan yemeğine devam ediyordu.
Bizimkiler zaten hiç etkilenmemişti. Hayvan gibi tıkınıyorlardı.

Hemen sonra hissettiğim titreşimle birinin osurduğunu düşünsem de kısa sürede bunun pantolonumun cebindeki telefonumdan geldiğini anlamıştım. Hafif kalkarak telefonumu çıkarıp mesajlara girdiğimde Selo abinin cevap vermezsem neredeyse ana bacı girmek üzere olduğunu farketmiştim.

Selo abi: Lan amınakoduğum ne zaman çekiyoruz klibi

Yetişmeyecek vallahi yetişmeyecek

Ulaştın dimi lan kıza

Umarım ulaşmışsındır yoksa ağzına sıçacağım ona göre

Hayır ulaşmayı geçtim kabul ettirmediysen de ağzına sıçacağım

Can: Ulaştım abi sorun yok, naptın ya sjxkfkskskgkskx

Kabul etti en kısa zamanda hallediyoruz

Alt dudağımı dişleyerek telefonu kapattıktan sonra ne yapacağımı düşünmeye başlamıştım bile. Çünkü büyük bir sorunum vardı. Kabul etmemişti. Hatta en ufak olumlu bile bakmamıştı bu fikre. Cidden sıçmıştım.

"Ben bir şey yaptım"
Herkesin anında odak noktası olurken yüzlerinde oluşan korkuya gülmek istesem de sorun daha büyük olduğundan bunu engelleyebilmiştim.
Heja elini omzuma koyup sıkarak ona dönmemi sağlamış ve korkulu bir sesle "Yine ne bok yedin amınakoyayım?" diyerek cevap vermemi beklemeye başlamıştı.

Ben hâlâ onlara mal mal bakıp konuşmazken Şamil telaşla ayağa kalkıp ellerini dizlerine vurarak ağıt yakmaya başlamıştı. Kaşlarımı çatıp onu izlerken herkes kahkahalara boğulmuştu. "Gerizekalı"