Judgment

3.8

Can: Sen şaka yapıyor olmalısın

Bade: Ne?

Can: *fotoğraf

Bunu ne ara yaptın?

Bade: Beğendiğini varsayıyorum

Can: Beğenmek mi?

Salya akıttım amk

Bende bu kadar sesi nasıl çıkardığını düşünüyordum

Demek ki bununla uğraşıyormuşsun

Bade: Sevindim

Can: Bu arada nerdesin?

Gitme demiştim o kadar

Bade: İşim çıktı

Gelicem

Can: Ne işi?

Bir sorun yok dimi

Bade: Yok merak etme

Amma uyudun sende amk skcögşsşx

Can: Hâlâ uykum var skclglsskkf

Ne zaman geleceksin?

Bade: Birkaç saate gelirim

Uyu sen bekleme

Can: Tamam

Anahtarı kapının yanındaki şemsiyeliğin içine atıcam

Girersin

Çabuk gel

Bade: Tamam
Görüldü.

•

Birkaç saat önce uyuyakaldığım odada gözlerimi rahatsızca aralamış ve uyurken bile düşünmeyi kesemediğimden gelip gelmediğini kontrol etmek istemiştim. Hiçbir ses çıkmazken gelmediğini anlamış, sesli bir nefes vermiştim huysuzca.

Bakışlarım yatağın yan tarafında karşıda duran koltuğa değdiğinde arkasına yaslanıp beni izleyen Bade'yle göz göze gelmiştim. Bir süre onu süzerken parmaklarının arasındaki sigarayı görmüştüm. Hemen kucağında duran küllük ise beklediğimden doluydu.

Dağınık saçları dışarıdan geleli çok uzun süre olmadığını belli ederken havanın soğukluğundan kızarmış elleri de buna eşlik ediyordu. En fazla yarım saat önce gelmiş olabilirdi. Dediği gibi zamanında gelmişti ancak bu kadar çok sigara içmesi gelmesine sevinmemi kursağımda bırakmıştı.

Yerimden yavaşça kalkıp ona doğru ilerledikten sonra parmaklarının arasında yarıladığı sigarayı alıp camın önüne geçerek bitirmiştim. Hâlâ beni izleyen bedenine yaklaşıp kucağındaki küllüğe söndürdüm.

Komodinin üzerinde duran çizimi başımla gösterip mırıldandım. "Mesajda yazmadım ama bu da çok güzel."

Dudağının kenarını kıvırdıktan sonra sessizce mırıldanmıştı. Eğer pür dikkat onu dinliyor olmasaydım duymama ihtimalim yüksekti.
"Sen olduğun için."