Judgment

3.1

Can
"Ne yaptım dedin?!"

Tabiri caizse kulağımın dibinde şaşkınlıkla bağıran Ceyda'yla yüzümü buruşturmuştum.
Elimi sağ kulağıma götürüp kontrol ederken oturduğum koltukta aksi yöne kayarak ondan olabildiğince uzaklaşmıştım.

"Öptüm Ceyda. Ne bağırıyorsun?"

Bizimkiler sırıtırken, kızlar şaşkındı. Ama içlerinden en şaşıranı Elif ve Yasemin'di. Bu da onu tanımalarından kaynaklanıyor olmalıydı.

"Ama kaçıyor benden."

Gizem "Yaz bence. Yani ne söylersin bilmiyorum ama ne düşünüyorsan, hissediyorsan onu direkt söyle. Bir şansın olur belki o zaman" dediğinde ciddi ciddi düşünmüştüm.

Ancak bir sorunum vardı ki o da konuşmak istemeyecekti.

Utku'dan imayla "Öyle mi?" diye bir tepki gelirken Gizem onaylamıştı onu.

Bade ilk seferde tek kelime etmemiş olmasına rağmen yüz yüze geldiğimizde de konusunu açmamıştı. Ancak şimdi yüz yüze gelmemizi bile engelleyecekti biliyordum.

Yine de şansımı denemek için telefonumu çıkararak mesajlara girmiş ve parmaklarımı ekranda gezdirmiştim.

Can: Konuşmamız lazım

Bade: İstemiyorum

Can: Bade

Gerçekten konuşmalıyız artık

Nereye kadar kaçacaksın?

Bade: Konuşacak bir şey yok

Can: Cidden mi?

Seni öptüm farkındasın değil mi?

Bade: Ne saçmalıyorsun

Olmadı öyle bir şey

Can: Ne?

Bade: Ne ne?

Can: Kafayı mı yedin amk

Bade: Hayır?

Can: Anladım

Şimdi de inkar aşamasına geçtik galiba

Öptüm seni

İyi oku bak bir üste yazdığımı

Bade: Hayal dünyandan çık,

Neyden bahsettiğin hakkında bir fikrim yok

Saçmalamayı ve mesaj atmayı kes

Can: Yine kaçıyorsun

Bade: Ya sen bir daha kaçarsan düşündüklerimi direkt söylemeyeceğim dememiş miydin?

Kessene artık sesini

Can: Bu da senin işine gelecek tabi

Rüyanda görürsün