-Kelebek-

297 27 249
                                    

Yıllar önce bir kelebek kanat çırptı. Esintisi büyüdü büyüdü ve intikam ateşini yaktı. O ateşin dumanı birilerinin ruhuna mezar oldu.

@Withlichaeng a itafen yazılmıştır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

@Withlichaeng a itafen yazılmıştır. Hesabını takip etmeyi unutmayın.
Cenk...
Yetiştiği ortama inat annesinin içine ektiği ışık tohumlarını umutla besleyen yeni yeni delikanlı olan bir çocuktu sadece. Ta ki ondan annesini alıpta o çiçekleri kökünden yoldular. Yolu şaştı. Yıllar geçti büyüdü. Kendince plan yaparken bir anda o ışık tohumu saçılmış yüreğini çiçek bahçesine çevrildi Çağla'nin elleriyle.
Yalansızdı, çıkarsızdı onların aşkı. İşte sevmişlerdi birbirlerini.

"Ne dersin bu iş olacak mı ?"dediğinde Cenk gözlerini yola çevirip derin bir nefes aldı .
"Bilmiyorum amca ,ben artık hiç bir şey bilmiyorum. Sence?"

Eren arabayı yönlendirmeyi bırakmadan dikiz aynasında Cenk'i kontrol etti.
"Bana kalırsa bir kısmı bitti bile. Çünkü intikam ateşinin fitilini yaktık."

"İnşallah öyledir"dedi Cenk ve sustu. Derince bir nefes alıp başını cama dayadı. Her ne kadar kendini bir intikama adamış gibi görünse de hala bir boşluktaydı. Cenk bu boşluğu iyi tanıyordu. Boşluğun başında ne olduğunu biliyordu. Sonunda da ne olacağının farkındaydı. Sanki zaman onun için tek bir ana sıkışmışta o da öylece kalmıştı. Aynı acılar, aynı adamlar ve aynı yeminler...

Çağatay arabadan indikten sonra verdiği kararın ağırlığı ile kendini salondaki koltuğa bırakırken kafasını mümkün olduğunca eğip bakışlarını da tavana sabitlemişti.
İntikam almak ...
Kulağa hoş gelen, insanın nefsini besleyen , idini şaha kaldıran o muhteşem kelime daha şimdiden içinde bir şeylerin tatmin olmasını sağlarken onun aklı bambaşka yerderdi. Eyvallah kabul etti işi ancak peki ya sonra ? Albastı'yı öldürdü diyelim sonra ne olacak ? Onlara katılıp kendi kendine bu babanın evladına , kardeşin ablasına düşman olduğu herkesin birbirini devirmek için çaba gösterdiği düzende kalıp onlar gibi mi olacaktı?

"Çağatay ,senin kadar korkağını da görmedim ben yahu"demişti bir ses . Çağatay başını usulca kaldırıp kendi aksine baktı. Üzerinde siyah bir takım elbise giymiş olan Çağatay'ın içine giydiği beyaz gömleğinin ilk düğmesi açıktı. Saçları kendisininkinin aksine düzgün taranmıştı ve bu haliyle tam bir mafya babası gibydi . Çağatay,

"Bende senin kadar inatçı birini . Sana defalarca beni rahat bırak dedim"dediğinde karşındaki Çağatay , gerçek Cagatay'ın karşısındaki koltuğa oturup güldü ,"Yapma be kanka , beni çağıran sensin. Unutma ben senim aslında yani sen kendini öldürmeden benden kurtulamazsın. Her neyse şimdi konumuza dönelim. Ayağına kadar gelen bu fırsatı saçma sapan bir nedenle tepmeyeceksin değil mi ? Bak adama söz verdin . Delikanlı adam..."

"Biliyorum sözünü tutar ! Sonra peki ? Sonra ne yapacağım?"

"Ne istersen onu tabi ki . İster git yeniden kebapçı aç ,istersen onlara katıl hiç fark etmez."

Namlu 2 HesapHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin