~ Tamamlanan kurgudur ~
O yeşil gözlerime bakarken ruhuma girmiş, en derinlerime dalmışken ben, onun kara kadar keskin olan gözlerine bakıyordum. Sert bakışlarını bir an olsun ruhumdan çekmezken elini saçlarımdan çekerek eliyle elimi kavradı ve avu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese yeniden selamlar! Umarım bölümü keyifle okur, begenirsiniz. Bölüme başlamadan önce yıldızlarımıza basıp uğur verelim mi? Verelim verelim.
Keyifli okumalar.
Gün Ağarmadan
1. Bölüm.
01-01-2020. Amsterdam.
Bedenimi işgal altına almış soğuğu hiçe sayarak yolun devamı olmayan bir çıkmazın içinde yuvarlanıyordum.
Küçük küçük damlalar yüzümü ıslatırken bir yandan da hafif esen rüzgar yüzümü yalayıp geçiyordu. Elimde tuttuğum karton bardağı dudaklarıma götürdüğümde kahvemden birkaç yudum aldım. Üzerime giyindiğim ince askılı hafif dekolteli, vücut hatlarımı biraz ortaya çıkaran siyah bir elbise varken soğuktan donmuş elimi deri çeketimin cebine soktum.
Etraf zifiri karanlıkken biz topuklarımızdan çıkan seslerle birlikte zemine düşen yağmur damlalarına sertçe basa basa yürüyüp geçiyorduk. Damarlarımda dolaşan alkolün biraz olsun hafiflediğini hissetsem de o sıvı hala bedenimde dolaşmayı devam ediyordu.
