~ Tamamlanan kurgudur ~
O yeşil gözlerime bakarken ruhuma girmiş, en derinlerime dalmışken ben, onun kara kadar keskin olan gözlerine bakıyordum. Sert bakışlarını bir an olsun ruhumdan çekmezken elini saçlarımdan çekerek eliyle elimi kavradı ve avu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gün Ağarmadan
5. Bölüm
İçimde hapsolan duygularımı yahut hislerimi, kendilerini göstermekten çekinmeyen yıldızlar örtüyordu.
Bana göre her yıldızın, bir anlamları vardır. Elimi bir yıldıza uzatabilme imkânım olsa muhtemelen avuç içimde küçücük kalan yıldızın güzel bir anlamı olurdu. Başımızı arkaya atıp gözlerimizi gökyüzüne diksek göz hızamıza değen ilk yıldızı elimizde olmadan inceleyip, tanımaya çalışırdık. Nedenini bilmeme ihtimalimiz ise sıfırdı çünkü, avuç içimize yerleşen o yıldızı daha biz farkında bile olmadan benimsemeye başlardık.
Masanın etrafında oturan kişiler yemeklerini yemeye devam ederek arada sırada konuşmaya devam etseler de o ve ben sadece susmuş gözlerimizi yanı başımızda duran denize sabitlemiştik. Bakışlarının arada sırada yüzümde dollandığını hissetsem de onun da en az benim kadar düşünceleriyle birlikte daldığından emindim.
Gözlerim yüzüne tırmandığında bir elini farkında olmadan dudaklarını götürmüş alt dudağıyla hafifçe oynuyordu. Kara gözleri denizin ve yüzüne yansıyan los lamba sayesinde biraz olsun parlarken kemikli yüz hatları gözlerimin ilgini çekmiş gibi süzmeye başlamıştı. O da sanki bunu hissetmek istiyormuş gibi anında düşüncelerinden sıyrılıp siyaha yakın gözlerini yeşil gözlerime hapsetti.
Yakalamışım gibi gözlerimi gözlerinden zorlukla çekip tabağıma baktım. Bakışlarının hala yüzümde dolaştığını hissetsem bu kısa sürmüştü çünkü aramıza bir ses girmişti. Buna şükredecek kadar bir nefes alıp geri vermek istesem de, onun gibi. İfadesizliğimi korumaya tercih etmiştim.
"Şimdi siz Hollanda da mı doğduğunuz, ben anlamadım. Işıl sizden öyle hızlı konuşup bahsetmişti ki bir an beynimin olup olmadığını düşünüp şüpheye düşmüştüm." Dedi Selim meraklı gözlerle.
