~ Tamamlanan kurgudur ~
O yeşil gözlerime bakarken ruhuma girmiş, en derinlerime dalmışken ben, onun kara kadar keskin olan gözlerine bakıyordum. Sert bakışlarını bir an olsun ruhumdan çekmezken elini saçlarımdan çekerek eliyle elimi kavradı ve avu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gün Ağarmadan
4. Bölüm
Kulaklarımda uğuldayan sesler, birer birer yavaşça zihnime girip çıkıyor, beni olduğum yerden almanın yerine uğultulu gelen seslerin en dibe sürüklüyordu.
Kollarımı beline sıkıca dolamış olan adamın sahibi, Baran'dı. Az önce kafasına sıktığı adamın yere düştüğü silâhını yerden almış bu sefer de kollarını her iki yanına açmış takip edemediğim yerlere sıkıyordu. Onun peşinden gelen adamları da silâhlarıyla sayamadığım kadar ateş ederken ben arada sırada kendimi tutamayıp yerimden sıçrayıp duruyordum.
Şu an olduğum durumun bir yabancısı olduğumu göstermekten çekinmesem de bedenim korktuğumu iliklerime kadar hissettirerek kendini beli ettiriyordu. Kalbim artık kendine hakim olamıyormuş gibi hızla atmaya başlarken göğüsümü sırtına daha fazla bastırıyor, beni bırakacağının korkusuyla kollarımı onu nefesiz bırakacak biçimde dolamıştım.
Sağ elinde sıkı sıkıya tuttuğu silâhı küfürler savurarak yere fırlattığında o elini ben yanındayım dercesine ellerimin üzerine koyup avuç içine hapsetti. Yanağımı sırtından koluna doğru sürttüğümde ağaçların, arabalarının kapılarının arkasına saklanmış ateş eden adamlara baktım.
Bir anda arkaya doğru adımlamaya başladığımızda kollarımı belinden çekmeden arkaya doğru adımladım. Kurşun izleriyle dolmuş arabamın arkasına geçtiğimizde Baran elini ellerimden çekerek başımın üzerine koyup yere eğilme mi sağladı. O da benimle birlikte dizlerinin üzerinden yere çöktüğünde silahı elinden bırakmadan avuçlarını yanaklarıma koydu. Silâhın soğuğunu hissederken tüylerimin ürperdiğini hissettim.
"Ben gelene kadar ayrılma buradan, tamam?" Kurduğu cümleye kaşlarını hafifçe çattığında başımı varla yok arası salladım. "Güzel," dediğinde ellerini benden uzaklaştırıp kalkacaktı ki buna izin vermeden ani bir manevrayla elinden tuttum. Olduğu gibi durarak bana meraklı gözlerle baktığında "gitme," diye fısıldadım.
