West Coast

forty nine

take me to church ile okuyun

Yemekhanede Green ve Karen ve ile kahvaltı ederken ve kahvaltımızı neredeyse bitirmek üzereyken gelmişti Zayn yemekhaneye. Bize doğru yaklaştı ve yanındaki sandalyeyi çekip oturmadan önce tam arkamdan yanaklarımı kavrayıp tepemden saçlarıma bir öpücük bıraktı. Ben telaşla etrafıma bakınırken o gayet rahat bir şekilde sandalyeye oturmuştu.

"Bill ve Linda yeniden evleniyormuş."

Masaya oturur oturmaz söylediği ilk şey bu olmuştu ve sanki bu durumdan rahatsız gibiydi. Onununla bu konu hakkında başka bir zaman konuşmayı düşündüm ve bu konudan farklı bir şey sordum.

"Sen yemeyecek misin?"

"Alırım şimdi."

Onu, kalkması için ittirip "Al ye hadi." diye ısrar ettim ama o buna sinirlendi. "Tamam Doktor, yerim. Kaçmıyor ya."

Ona gözlerimi devirip önüme döndüm ve "Kalmazsa ağlama." dedim. Sandalyesini geriye ittirip kalktı ve gidip yemek için bir şeyler aldıktan sonra geri döndü. Bizim kahvaltımız bitmişti ancak onun uyuşuk uyuşuk yemesini beklemiştik.

Dakikalar sonra, onun da yemeği bittikten sonra yemekhaneden çıkmak için kapıya doğru yürüdük Green ile. Karen ise Zayn'in tepsisini bırakmasını bekliyordu. Bahçeye açılan koridorda konuşarak ağır ağır yürüdük ve bahçeye çıktık.

Karşıdaki duvarın dibinde, bankta oturan Jorja bu anı bekliyormuş gibi oturduğu yerden kalktı bizi görünce. Arkamda olan Zayn'e baktım dönüp. Kaşlarını çatmış Jorja'ya bakıyordu ama benim ona baktığımı fark edince bana baktı ve kolumdan tutup beni bir adım geriye, kendine çekti.

"Sen neden geldin buraya?"

Bana doğru yürürken bir de bana bağırmıştı ve bahçedeki herkesin dikkatini de bize çekmişti. Ellerini omzuma koyup beni ittirene kadar sakindim ancak yaptığı şeyle sadece ben değil Zayn'de sinirlenmişti. İttirdiği bedenim geriye doğru sendeleyince Zayn'e çarpmıştım ve o da düşmemem için beni tutmuştu.

Kolumdan tutup beni arkasına çekerken bie adım öne atmış ve Jorja'nın kolunu sıkıp "Ne yapıyorsun sen?" diye çıkışmıştı ona. Jorja kolunu Zayn'in elinden sert bir şekilde çekip bana doğru bir adım attı ve beni gösterdi.

"O kızın buraya geldiği güne lanet olsun!"

"Jorja saçma sapan olay çıkarmadan git şuradan."

Green de sessiz kalmadı ona karşı. Halbuki Jorja'ya karşı artık sessiz kalmaması gereken kişi bendim ama benden başka herke beni savunuyordu. Jorja'nın Green'e bakışlarındaki öfkeyi gördüm ama bu öfke sadece bana değil de hepimize karşı gibiydi. Sonra o bakışları birden bana döndü ve "Arkadaşlarımızı dağıttın. Şuna bak!" diyerek etrafını gösterdi. Sonra ise parmağıyla onların hep oturduğu köşeyi işaret etti.

"Biz...biz her zaman orada olurduk. Ben ve Zayn...arkadaşlarımız...orada olurduk. Şimdi halimize bak, herkesi aldın."

Zayn ona "Kes sesini Jorja." diye bir kez daha çıkıştığında Zayn'in arkasından çıktım ve ellerimi montumun cebinden çıkarıp kendimi gösterdim ona doğru birkaç adım atarken.

"Ben mi aldım herkesi senden?"

Zayn elini koluma koyup "Bethany..." dediğinde elini tutup çektim kolumdan ve "Bir dakika Zayn." dedim. Jorja'nın bakışları Zayn'in elini tutan elime kaymıştı.

"Ben senden kimi aldım Jorja?" diye sordum ona aramızda iki adımlık bir mesafe kala durduğumda. "Herkesi? Senin herkesten kastın Zayn mi?" Yaptığım vurgu ve imalı sorum onu iyice sinirlendirmişti, görebiliyordum.