sabrina claudio - me in her ile okuyun pleasee şarkı bölümün içinde de var çünküü
Sabah Zayn'in yatağında uyanmıştım. Sırtımda hafifçe gezinen parmak uçlarının tenimi gıdıklaması beni uyandırmıştı. Saçlarımla oynuyor, tenimi okşuyordu. Bir-iki kere omzuma tüy kadar hafif öpücük bırakmıştı.
Kıpırdandım. Ben kıpırdayınca elini çekti. Yatakta yavaşça ona doğru dönmüştüm. "Günaydın."
"Günaydın." dedi o da. Dirseği yastığından destek alıyor, başı da elinde duruyordu ve beni izliyordu. Örtüyü biraz daha göğüslerime kadar çekip ona döndüm tamamen. Yatakta rastgele duran elini kaldırdı ve sırtıma doğru uzanıp sırtımdaki yaraya dokundu.
"Acıyor mu?"
Yarayı unutuyordum. Jorja ile kavgamızı da unutuyordum. Üstünden neredeyse üç hafta geçmişti. Sorana kadar yara aklımdan çıkmıştı bile.
"Yok, geçti."
Sonra banyosunda yaşadığımız anlar aklıma gelince gülümsedim kendi kendime. Kaşları çatılmıştı ama o da gülümsüyordu hafifçe. "Noldu?"
"Banyoda...yaramı hiç sormadın."
Yüzündeki silik gülümseme arsız bir hal aldı önce. Sonra ise elini sırtımdan çekti. "Aklıma gelmedi o an. Aklım bambaşka yerlerdeydi."
Sessiz kaldım. Birkaç saniye bana bakan yüzünü izledim öylece. Sonra ise yatakta doğruldum kalkmak için. "Gidiyor musun?"
Yatağın yanındaki ayakkabılarımı giymek için eğilmiştim, sırtım ona dönüktü. Yüzünü göremiyordum ama sesinden anladığım kadarıyla gidiyor oluşuma üzülmüştü.
"Evet."
Yatakta hareket ettiğini çıkan seslerden ve yatağın hareket etmesinden anladım. "Peki." dedi sadece. Israr etmedi kalmam için. Dün gece birbirimize üstü kapalı veda etmiştik zaten.
Odanın köşesindeki sandalyede duran kıyafetlerimi giydim tek tek. Bunları buraya ne zaman koyduğumu bile hatırlamıyordum. Kıyafetlerimin en son banyoya girmeden önce üstümde olduğunu hatırlıyordum, banyoda çıkarmıştım.
Tişörtümü de üzerime geçirip saçlarımı içinden çıkardım. Bakışlarımı odanın içinde gezdiriyor, telefonumu arıyordum. Onun tarafındaki komodine uzanıp telefonumu aldı ve bana uzattı.
"Al. Ben kenara koymuştum."
Telefonumu alıp teşekkür ettim. Kıyafet çantam dolabın yanındaydı. Ona uzanırken Zayn yataktan kalkmıştı ve üzerine iç çamaşırını giyiyordu. Çantanın askısını omzuma asarken de bana doğru yürümeye başladı.
"Ne yapacaksın tüm gün?"
Omuz silktim. "Bilmiyorum. Önce kahvaltı ederim, sonra bakarım."
Gözlerimin içine bakıyordu. Bana doğru bir adım daha attı ve ellerini yanaklarıma koydu. Yüzümü kendine çektikten sonra da alnıma bir öpücük bırakmıştı. Gözlerimi kapatıp bu anı yaşadım birkaç saniye. Sonra ise tekrar ona baktım ve yavaşça geri çekildim.
"Görüşürüz."
Yüzü asıktı. Sadece başını salladı, bir şey söylemedi. Onu odasında bıraktım ve kendi odama döndüm.
Odaya girdiğimde de Green telefonla konuşuyor ve bunu yaparken de odanın içinde geziniyor ve tırnağını kemiriyordu. Beni görünce "Hallederiz." dedi ve telefonu kapattı.
Çantamı yatağa bırakırken "Bir sorun mu var?" diye sordum. O da telefonunu yatağa bıraktı ve bir elini beline koydu bana yaklaşırken. "Bizim için sorun olduğunu sanmıyorum ama Zayn için sorun olacağı kesin." Beni iyice meraklandırıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
West Coast
FanfictionSadece birkaç dakikada hayatınız hiç ummadığınız bir şekilde değişebilir mi? Peki ya hayatınızın bittiğini düşündüğünüz noktada ya hayatınız aslında yeni başlıyorsa? Doktor Bethany Davis işlemediği bir suç nedeniyle ülkenin Batı Yakası'na gönderildi...