VII WEDDING DAY

207 11 0
                                    

Kabanata 7

Wedding day

"Zeun, please. Samahan mo na ako. You are my only savior for this so, please..." I have been begging him since yesterday but he doesn't want to cooperate with me. "Name your price. This is too much, Zeun. I thought you're my bestfriend but you want something in return right now."

He laughed then stroked my head a bit.

"It's just that my account is all freeze right now. Pinalayas ako ngayon, Andrea. Kailangan ko buhayin ang sarili ko,they want me to be independent but I don't think so, ginigipit lang ata nila ako ."

"So saan ka ngayon? Ba't gayan, akala ko ikaw na aayos sa company?" I asked.

"Ako ata yung CEO na walang karapatan. By the way, can I stay at your house? Ayoko muna pumunta kay Zuen, may inaayos din siya eh."

"Fine. Pero samahan mo ako sa wedding. Dali na, Zeun. I badly want to help you but I will use this opportunity. Samahan mo ako."

"Oo na, parang may choice ako.  Baka naman maging gate crasher ako diyan, Andrea." Umiling kaagad ako. "Okay. Diretso na ako mamaya sa bahay niyo. Nakakabwisit na sa bahay eh."

"Sure."

***

Zeun stayed at our house. My parents didn't bother me at all because they treat Zeun as their child too. My mom and dad are now stable and I am happy that my parents are in love with each other now. Hindi na katulad noon na parang pinapakisamahan na lang nila ang isa't-isa. I'm happy that they are both happy now.

The gown suits her very well. The earrings, necklace, and her gown sparkling through the shine of the sun. The flowers are very beautiful as her, bagay na bagay ang bulaklak na napili niya. Bago kami pumasok sa loob ng simbahan ay nakita na namin sa loob ng sasakyan si Arianne.

Church wedding and napili nila. Me and Zeun suit ourselves in the church's chair to wait for the wedding to begin. Dahil sa pangingiliti sa akin ni Zeun ay nakita namin si father na parang gusto na kami palabasin sa simbahan.

Nang paisa-isa na silang naglalakad ay mas pinili ko na tumingin na lang sa unahan. Nang makita ko si Art na may kapartner na iba ay mas pinili ko na lang na tumingin na lang talaga mismo sa unahan.

When they said I do most people become emotional. I just give a short smile and asked myself... when kaya? Their promised to each other touched my heart and I also asked myself... when kaya talaga? Kung hindi itinadhana sa isa, ipipilit na lang talaga sa iba.

The guy cried also with Arianne. You will see the happiness in their eyes even when they are crying. Holding each other's hands makes me want to cry. Sana lahat. When they kissed napaiwas na lang ako ng tingin.

I'm so shocked when Arianne's husband sings a song for her husband. Arianne also played the piano beside her husband, that was absolutely sweet for me.

"Inggit ka 'no?" tanong ni Zeun bilang pangbibwiset. "Hanap ka na muna ng mapapangasawa." As much that I want to punch him I calm myself. Nasa simbahan ka baka paglabas mo paibabang bahagi ka na ng mundo, self...

Buti at nagdala ako ng sasakyan, si Zeun kasi nagmumukhang walang kamay. Dumiretso kami sa reception area sa isang hotel. Actually wala naman kaming balak na magtagal so wala kaming kaeffort-effort ni Zeun.

"Ang dalawang baby ko!" Nagulat kami ni Zeun at sabay na napalingon at nakita namin si ma'am Grazielle. "Namiss ko kayo." Yumakap sa amin si ma'am. "I didn't expect you to be here."

"Uhm... Arianne invited me, ma'am. Tsaka isinama ko si Zeun para may kasama ako kasi sabi ni Arianne pwede ako magdala ng kaibigan."

Ikinasal na si ma'am at may dalawang na raw siyang anak. Kaso wala raw kasi hindi nauna na iuwi ng asawa niya kasi nilalagnat daw.

Si Zeun una ayaw pa sumama pero ito naman ngayon todo kain. Kaunti na lang talaga at ipagsisigawan ko na hindi ko siya kasama eh. Hindi ko alam kung kumakain pa ba siya pero ang alam ko hindi ko naman siya ginugutom sa bahay.

"Andrea, can we have a picture?" Arianne asked. "I wanna have a remembrance with you since you're the one who made this beautiful gown for me."

I chuckled.

Feeling ko ang bata pa rin talaga ni Arianne sa asta niya pero she's really cute.

We take some pictures. Sumama rin so tita hanggang sa mabuo na silang pamilya at masampid kami ni Zeun. Takang-taka pa kami dahil sa magandang trato sa amin ng halos buong pamilya. Parang sa hindi nila kami hinusgahan noon eh.

"Zup, Art!" Muntik ko na maibuga ang iniinom ko na drinks dahil sa pag-sigaw ni Zeun. "Are you okay, Andrea? Hala! Huwag ka ngang magkalat dito." Mamaya talaga makaktikim ito ng parusa. Maghintay lang talaga siyang matapos ang lahat ng ito.

"Hey," simpleng sagot ni Art bago maupo sa katabing upuan ni Zeun. Nakabukas na rin ang tatlong butones sa sleeves niya kaya mukha siyang narape eh, inaabuso ata. "Is there something wrong? Why are staring at me like that?" he asked me.

"Nothing. Natulala lang ako at saktong nakapaharap lang sayo."

Anong klaseng palusot ba yun, Andrea?

Zeun chuckled so I pinched his arm while smiling at him.

"Yaks! Palusot mo walang kwenta." Babatukan ko na sana siyang ng humarao siya kay Art. "So how's your life, Art?"

"Fine. Nagtatrabaho at may mga iba,ng pinagkakaabalahan."

"Sana lahat kasi may pinagkakaabalahan hindi tulad ng isa diyan na plano na atang maging si Juan tamad."

Gulat ako ng mapatingin ako kay Art. "What was that, Andrea? Kayo ba ni Art nagkikita hah?" tanong ni Zeun. "Parang napakakomportable mo na naman sa kanya."

"Masama ba yun? Ano gusto mo makipag-away ako? Nga pala may lumpiang shanghai doon oh, kuha ka baka gutom ka pa." Parang hangin na bigla na lang nawala si Zeun. "Uhm, ano... Thank you pala noong hinatid mo ako last time. Pasensya ka na at hindi ako nakapag-thank ng araw na Yun."

He just shrugged.

"You're welcome. All I want is your safety as always. I'm happy that I am now seeing you again like the old times  i saw today the old Andrea that I loved." Tumayo siya saka lumapit sa akin. "Can I have this dance?"

This is a traditional type in a wedding. Hindi lang yung bagong kasal ang pwede sumayaw, pwede rin ang mga ninong, ninang, kapatid, kapamilya at didikitan kayo ng pera sa damit niyo.

Kahit nahihiya ako ay pinilit ko na lang ngumiti. Besides, it's just a simple sweet dance.

Why is my heart beating so much? The way he starts me gives me almost a heart attack. What's wrong with this guy? He's surely flirting with me siguro.

Oh my gosh! What the hell am I thinking!

Nakakainis na. My gosh umayos ka, Andrea?! Hindi ka nandito para kay Art. Nandito ka dahil sa kapatid niya.

EMBRACING ALL THE UNEXPECTED (COMPLETED) PART IITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon