EMBRACING ALL THE UNEXPECTED (COMPLETED) PART II

XXXVIII WITH HUMILITY

Kabanata 38

With humility

After namin kina Zat ay bumalik muna ulit ako sa shop at umuwi si Zeun. After a day nagdecide ulit kami ni Zeun na maghanap ulit. Afyer sa shop ay dumiretso kami sa hindi ko alam. He know where Aliyah is. We will invite her to be my model. Si Zeun na kasi talaga ang nagdedecide sa lahat that's why I let him. Akala ko kung saan kami pupunta pero sa police sation.

"Ano ginagawa natin dito? Andito kaya ulit si Rey?" tanong ko.

Binatukan ako si Zeun kaya napalingon ako sa kaniya. "Ano ba problema mo?!"

"Hindi si Rey ang pinunta natin dito. Si Aliyah." Tiningnan ko siya habang nakakunot ang noo ko kasi hindi ko alam kung bakit sa police station kami pumunta. "Tanga amp. Hindi siya kriminal. Gago ka talaga kahit kailan, Andrea. Iba ka talaga mag-isip, nakakaproud naman masyado."

Pinagbuksan niya ako ng pinto bago kami magkasabay na pumasok. Nang makita ko si Aliyah habang may kinakausap na babae at nakaunifrom ay biglang nag-init ang slok ng mga mata ko. Nang mapalingon siya sa gawi namin ay kaagad siyang lumapit sa amin at kaaagad akong niyakap. Nakisali lang din sa amin si Zeun.

"What's bring you here? Hala! Ba't ka naman naiiyak huh, Andrea?" she asked. "Ba't naiyak ang baby na eyern?"

"Gagi, ang ganda mo sa unifrom mo. I'm so proud of you. Pareho pala kayo ni Rey na police officer. Nakakaproud lang. Ang ganda mo talaga, sexy naman. Walang pinagbago."

"Natotomboy  ka na ba?" natatawang tanong niya. "Tanggap ko, Andrea."

"Gagi, may bebe na ako."

Kinulit niya ako kung sino raw ang bebe ko. Wala akong sinabi kaya badtrip siya. Zeun invited her, magbabar daw later. Pumayag naman siya baka raw isama niya si Rey if ever na wala itong duty sa gabi.

"Gora na tayo kay Haze. Umo-oo na siya, busy raw kasi siya sa hospital kaya baka mamaya na lang siya magpakita sa bar. Since Saturday naman ang runway, okay daw siya,"sabi ni Zeun habang nagdadrive.

"Seryoso ka na gogora si Haze?" He nodded. "Hala, seryoso talaga? Hindi kasi mahilig si Haze sa ganito diba?"

"Oo, but people change. I'm so proud of her. Noong college nagkakasama kami and I accidentally know her secret na hanggang ngayon ay hindi pa rin narireveal. I'm happy na may tiwala na talaga si ngayon sa sarili niya."

Napatitig ako sa bintana ng sasakyan. I opeed it to feel more better. Napangiti ako habang inaalala ko ang mga kalokohan namin noon. Who would thought that everyone of us take a better way for ourselves. Sa lahat ng nangyari ay masasabi namming successful kami in our way.

Tinawagan na lang namin sina Nathalia at Evangeline. Si Nathalia ay busy raw sa pagiging real state agent, model, and adventorous vlogger. Si Evangeline naman ay nagtatrabaho sa isang insurance company buti na lang at may contact number si Tim sa kanila. Ininvite namin sila at kaagad naman silaumu-oo. Napayakap talaga ako kay Zeun ng mahigpit na makarating kami sa shop.

"Grabe talaga ang utak mo. I love you,Zeun." Bahagya niya akong inilalayo sa kaniya. Malaki na siya, nagbibinata na. "Grabe, wala naman itong malisya."

Hiningi ko a sa kanila ang mga sukat nila. I already prepared their gowns. Halos patapos na ako at ready na, sadyang damit ko na lang ang ayusin ko. Nasa bahay naman nami yun so baka bukas matapos ko na rin.

Nagdrive ako papunta sa bar kung saan kami magkikita-kita. Kasama ko si Kesley kasi sabi ni Zeun ay isama ko na raw ito. Nagdinner na rin namankami kanina, nag-overtime kasi kami kaya sakto lang pagdating namin sa bar. Kaagad hinanap ng mga mata ko kung nasaan ang spot na sinasabini Zeun. Nadatnan ko si Zat at Euque. Saludo na talaga ako kay Euque. Humiwalay sa amin si Kesley para raw hindi siya ma-OP. Pupuntahan naman daw siya ni Zeun kaya okay lang.

Halos magtititili kami ng magkasabay na dumating si Haze at Evangeline. Tinanong ko si Haze kung ano yung secret na hindi pa rin narereveal kasi I'm curious. Minsan napapahamak ako dahil sa pagiging curious ko.

"I'm into writing din. Kasabayan ko rin sina Cooper at Lei." Tumatango-tango pa ako habang iniinom ko ang cocktail na inorder nila. "7 years na akongg anonymous writer," bulong niya sa akin.

Halos kami lang ang magkarinigan kasi malakas pa ang msic. "Seryoso? Ba't puro writer ang mga humility?" Nagkibit-balikat lang siya.

"Isa akong anonymous published author and certified nurse. 8 physical book na ang mayroon ako. Next year talaga ang year kung kailan ako magrereveal ng aking identity kaya please gusto ko izipper bunganga mo." Pareho kami natawa ng biglang dumating na rin sina Aliyah kasama si Rey. "Guys!"

Yumakap sila sa akin maging si Rey. Halos nakasunod lang din si Evangeline at Tim. Nakita ko na rin ang kambal pero lumiko si Zeun kaya alam ko na si Kesley ang hanap.

"Gago, seryoso? Si Art talag?" gulat na gulat na ta nong ni Aliyah. "Hindi ako naniniwala, girl. Papuntahin mo nga." Hindi na niya natappos ang sinsabi niya ng dumating si Zeun kasama si Art at Kesley.

Lumapit sa akin si Art at bahagyang yumuko para mahalikan ako sa labi. Napakagat na lang ako sa labi ko ng tuluyan siyang maupo sa tabi ko. Kita ko na literal na napanganga si Aliyah, Nathalia looked at me with a playful smile before she smirked.

"Naku po! Seryoso talaga? Grabe, ako na lang ba ang single?" tanong ni Aliyah habang nakataas ang kamay kaya dinamayan siya nila Tim at Zat. "Salamat naman at hindi pala ako nag-iisa."

Nag-enjoy ang lahat. Hinayaan din ako ni Art sumayaw. Kaso sadyang matrip ang mga kasama ko kaya itinulak ako sa iba.

"I'm sorry," sabi ko sa g'wapong nasa harapan ko. Magsasalita pa sana ako ng may magtakip sa mata ko.

"Huwag mo siyang titigan baka mafall pa sayo," bulong niya kaya ng humarap ako sa kaniya saka yumakap. "Kahit naman normal lang ang titig mo ang daming nagkakagusto. Kahit ata may singsing na yang kamay mo kailangan pa kitang bantayan."

"Masyado mo akong pinupuri."

"Because I am just telling the truth here, baby. Hindi mo lang pansin pero ikaw ang ideal girl ng mga kaklase mong lalaki. Pero wala eh... ako ang nawagi sayo. Sorry na lang sa kanila, nabalewala sila dahil may isang Art Luther Hernandez sa buhay ng isang Andrea Ryleigh Santiago." Hinampas ko ng bahagya ang dibdib niya kaya mas lalo niya akong hinapit papalapit sa kaniya.

We danced like we're the only people at the dance floor.

"I love you," he whispered. "Hindi ko maexplain na sa dinami-raming lalaki sa buhay mo ako yung pinagbigyan at pinag-alayan mo ng pagmamahal mo, Andrea. I love you so much, baby."

I miled. "I love you too. Thank you for being with me."

At the age of 15, I meet te guy that I want to spent my life with. Wala na akong mahihiling pa sa buhay kasi feeling ko ang swerte-swerte ko kasi may mga kaibigan ako katulad ng humility. Hindi ako magsasawang magpasalamat na nakilala ko sila.