IX RASHIM'S ENGAGEMENT PARTY

178 11 2
                                    

Kabanata 9

Rashim's Engagement Party

Nakakasama ko na si ate Melissa noon sa abroad, minsan kasama namin siya bumisita sa Pinas noon. And now mukha akong sinampal ng katotohanan na kahit nasa harap mo na ang isang bagay hindi mo parin malaman kung hindi mo pinagtutuunan ng pansin.

I thought they were best friends all along but I was so shocked when they announced their engagement party is today. It's actually later, sila nagplano ng lahat. My parents are not actually shocked at what they confessed. 

So ako lang. Sabi kasi nila magkaibigan lang sila. Syempre kahit may nahahalata na ako hindi ko naman na binigyan pa ng pansin kasi nga raw magkaibigan eh. I know that kuya is a type of person na hindi pala-socialize sa ibang tao. Si ate Melissa maraming friends pero si kuya konti lang pero ng magkakilala sila ni kuya nakikipag-bonding na si Kuya.

"Andrea, let's go to the mall. Let's shop," Zeun said. "Or go somewhere na lang. Busy si Kieran eh. What do you think?"

"Hindi ako makarecover sa nalaman ko Zeun. Stop pestering me now. I'm totally shocked until now."

He chuckled before he climbed to my bed.

"Bakit ayaw mo ikasal si Rashim kay ate Melissa?" he asked while he's eating chips. "Are you that bitter?"

"Of course no. Hindi lang ako makapaniwala na naisahan nila ako. Diba? Lagi ko naman nakakasama si ate pero wala talaga, kinalimutan ko na kasi maging maissue sa kanila."

"Eh yun naman pala eh. Anong pinagdadrama mo diyan?" tanong niya habang yakap na ang unan ko.

"Gusto ko siya unahan eh," nakanguso kong sabi. "Kaso siya engagement party na later ako maghahanap pa ng jowa."

"Nandiyan naman si Kieran ah. Akala ko kayo na, I mean akala ko pinagkasundo na kayo."

"Joke-joke lang yun. Tsaka sinasabayan lang naman namin sila sa gusto nilang isipin."

Matapos ang pagtatalo namin ni Zeun ay iniwan na niya ako sa k'warto ko. Pinipilit niya kasi ang engagement namin ni Kieran at ang pagkakasundo sa amin na hindi naman totoo. Paano ba raw kung gumagalaw na si Kieran? Paano ba raw kung ako na lang ang walang alam? Ayoko siya paniwalaan kasi alam ko na hindi naman na siguro uulitin ng pamilya ang nakaraan nila sa akin. Ayoko ipagkasundo kahit kay Kieran pa yan.

Ruffled Halter Neck Plain Peach cotton is my outfit. I don't give too much effort to find an elegant dress. I want something simple but beautiful. 

Hindi na rin kami umalis ni Zeun kanina dahil sa pareho kaming nakapag-decide na pumunta na lang saglit sa shop. Tinulungan niya ako sa ilang delivers ng mga tela. Gumala lang kami Zeun after.

"Hello, Kesley?"

[Ms. A, sorry late. Medyo traffic, malapit na rin po ako.]

"Okay. Akala ko hindi kayo tuloy."

[Ms. A, yung iba hindi nakasama kasi may gagawin po. Bale, apat lang po kami.]

"It's okay. Sinabi ko na ang name mo doon, so sabihin mo lang name mo papasukin na kayo."

"Thanks, Miss."

I invited them for some refreshing. Hindi naman marami ang tao ko kaya naman okay lang sa akin kahit lahat pa sila sumama kaso hindi naman pwede yung iba.

"Hey, I'm sorry sissy. Hindi ko sinabi coz secret nga eh."

I pouted. "Wala ka tiwala sa akin? All this time ate akala ko ako ang mauuna na ikasal. Sa kasawiang palad hindi pala. Pero basta congratulation. Gusto ko kambal ang aking pamangkin." I smiled and hugged her. "Love him with wholeheartedly coz I know that he will love you too."

"Thanks, sissy. Makakaasa ka."

Nang magsimula na ang program ay nakatingin lang ako sa paligid. Nang makita ako ni Kieran ay kaagad siya lumapit sa table kung nasaan kami ni Zeun. 

"Sorry, I'm late. May inasikaso lang ako sa office."

"It's okay," I said.

Hindi na kami masyado nag-usap pa dahil nasa unahan ang atensyon naming lahat. Kain at inom lang ginawa ko. Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon sa loob. Ang mahalaga naman nakausap ko na sina ate at kuya so lumabas na ako sa hotel. Nakausap ko naman na sina Kesley kanina to tell them that enjoy the night.

When I entered the elevator I just open my phone to check something. Dahil mag-isa lang naman ako I take some mirror shots. Mukha akong tanga but it's okay, feeling normal lang ako sa lagay na ito. Nang makarating ako sa baba nakita ko si Tim na nakatayo sa gilid ng entrance ng hotel kaya diretso ako papalapit sa kanya.

Nakita ko ang paglunok at pagsabunot niya sa ulo niya saka dali-dali lumabas. Kaagad ko siyang sinundan, pansin ko ang pagpalo niya ng bahagya sa dibdib niya na tila gusto ng sumabog.

"Tim?" Kaagad siya napalingon pero nag-iwas ng tingin. "Want some air? Don't worry, I'll drive."

Wala na siyang naging naging sagot pa. Dumiretso kami sa school, buti na lang at kilala kami ng guard kaya naman dumiretso kami sa loob. Nakasunod lang siya sa akin pero hindi pa rin nagsisimula. Ayoko magtanong, kasi kung gusto niya magshare kahit hindi ko na kailangan pang itanong sa kanya dahil kusa niya itong sasabihin.

We went straight to the soccer field. I sat on the benchers like stairs. He remained to stand while looking up at the sky. 

"Sumigaw ka. Ilabas mo yan. Para ka ng sasabog sa sakit, Tim. I don't want to ask, so please let it out. I'm here, I will not ask. That's a promise, ano man marinig ko hindi ako magtatanong."

"I trusted a selfish person, Andrea." He looked at me with a short smile. "And the second one is... Siya pa rin." 

What are you talking about?

"I hate you!" he shouted out of nowhere. "I trusted you! Don't forget everything! Don't lose yourself!" he shouted again. "I'll find another way! I promise I'll find a way!"

Nang matumba na siya ay kaagad ako lumapit sa kanya saka siya niyakap. "Whoever that person is? Okay, whoever that asshole, she or he doesn't deserve you."

"I'm in pain because of her but I love her. Mahal ko eh, it's my fault why I can't even stand near her."

"Huh?" I asked. He messed up my hair and smiled slightly. "Hay! Whatever happens, I trust you. Kung ano man yan, ang gulo mo."

"Want some beer?" he asked.

"Dapat ako nagtatanong niyan. Where ba? Tara shot."

He just chuckled before he stood up and held his hand to help me. He hugged me as we walked out of the school, he's like a baby. I just him. Pasalamat siya ayoko muna siya badtripin. Dumiretso kami sa isang beer house, I texted kuya na nauna na aki at kasama ko si Tim. Minsan na lang din kami magkasama ni Tim so hindi naman na magtataka sina mommy kung bakit kami umalis.

What's my cousin talking about? Is this connected to me? How come he end up like that? Who's the person that she's talking about? Yung siya pa rin, I know, is it. Pero alam ko na dalawa ang tinutukoy niya, sino kaya ang isa? His current or his past? 

EMBRACING ALL THE UNEXPECTED (COMPLETED) PART IITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon