"Bunu bana yapan Bill Skarsgard'dı ve ben sana ihanet ettim!"
Ryan, duyduğu cümle ile şaşkınlıkla olduğu yerde kaldı. Birkaç saniye boş gözlerle ondan bir tepki bekleyen Kate'e baktı.
"Çok özür dilerim, pişmanım! Bunu hiç yapmak istemedim ama beni buna mecbur bıraktı. Başka çarem yoktu, yemin ederim, Ryan." dedi ve ağlamaya devam ederken Ryan'a yaklaşmak istedi ancak Ryan, bir adım geri gidip elini öne uzattı. Kate, olduğu yerde durdu ve yüzünü elleriyle kapattı.
"Ben sana inandım."
Ryan, çatık kaşlarıyla hayal kırıklığı dolu gözlerini Kate'e çevirdi.
"Sana güvendim! Sana bir şans verdim!"
Kate, ellerini yüzünden yavaşça çekerek yeniden Ryan'a ufak bir adım attı.
"Sana yemin ederim ki çok pişmanım, Ryan! Sen bana inanıp bu şekilde iyi davranırken bunu yapmak benim canımı acıtmadı mı sanıyorsun?"
"Biliyor musun, yanılmışım! Senin gerçekten de diğerleri gibi olmadığını düşünmüştüm. Çünkü Miranda gittiğinden beri özüne dönmüş gibiydin! Çok iyi oynadın, tebrik ederim. Senin ondan hiçbir farkın yok!"
Kate, hıçkırıklarını zor da olsa durdurmayı başararak başını hızla iki yana salladı.
"Onun gibi değilim, Ryan. Beni tanıdın. Gerçek beni biliyorsun. Zor durumda olmasam asla yapmazdım. Beni tehdit etti!"
Genç kız, Ryan'ın ona engel olmasına zaman tanımadan hızla kolunu tuttu ve hâlâ hayal kırıklığı ile ona bakan yeşil gözlerine baktı.
"Sana anlattım. Benim bunda hiçbir çıkarım yok! Kardeşim için kabul etmek zorunda kaldım. Onu kaybedemem, anlıyor musun? Başta istemedim ve karşı çıktım. Bir şekilde parayı bulabileceğimi düşündüm ama durumu her geçen gün daha kötüye gidiyor, Ryan. Ve benim elimden bir şey gelmiyor. Tek çarem buydu. Gözlerimin önünde her gün biraz daha ölüme yaklaşmasını izleyemezdim." dedi, gözyaşları içinde.
Ryan, ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Bir yanı Kate'e hak veriyordu ve ona yardımcı olmak, sarılmak, destek olmak istiyordu ancak bir yanı da bunu gururuna yediremiyordu. Bunca zaman ona bu şekilde iyi ve anlayışlı yaklaşırken aslında onun bir casus gibi yanında olması...
"Beni kandırdın." diye fısıldadı, Ryan. Biraz önceye göre sesi daha sakindi. Kate'in kolundaki elini tuttu.
"Özür dilerim."
"Benden öğrendiğin her şeyi o adama anlattın. Arkadaşlarımın her adımından haberi oldu. Benim iyi niyetimi suistimal ettin sen Kate."
Ryan, Kate'in yaşlı gözlerine bakıyordu ancak şimdi bakışlarını kaçıran kişi Kate olmuştu. Başını utançla öne eğdi ve sesinin duyulmaması için dudaklarını birbirine bastırdı.
"Şimdi sana nasıl güvenmeye devam edeyim? Söyle bana. Sen olsan güvenir miydin?"
"Yemin ederim, sana her baktığımda acı çekiyordum, sana bunu yaptığım için. Bugün bana neden bunu yaptı, biliyor musun?" derken sol elini Ryan'ın kolundan çekip boynunu gösterdi.
"Ona artık bunu yapmaya devam etmeyeceğimi söyledim. Parayı bir şekilde benim de bulabileceğimi söyledim ve o da sinirlendi. Zayıf noktamı biliyor ve onun üzerine gidiyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günışığı Körfezi
FanfictionBüyük oteller zincirinin sahibi Eric Wolfhard'ın oğlunun 18. yaş gününden sonra aldığı sorumluluk üzerine aklında oluşturduğu plan nasıl bir sonuca varacak?