49. BÖLÜM

72 4 4
                                    

"Özür dilerim. Çok acıdı mı? İyi misin?" derken elini hemen geri çekti ve yaraya doğru üflemeye başladı, Freya.

Mekandan çıkıp otele geleli yaklaşık iki saat oluyordu ve Tyler, birkaç dakika önce gözlerini açmıştı.

"İyiyim, Freya. Sorun yok."

Tyler, oturduğu yerde doğrulup öksürdü ve sol elini ağrıyan karnının üzerine koydu.

"Sana bir şey yaptı mı?" diye sordu, kaşları çatılırken. Freya, gözlerini kaçırıp iç çekti ve Tyler'ın dudağındaki yaraya odaklanmaya çalıştı.

"Hey, sana bir soru sordum."

"Gördüğün gibi yanındayım, Tyler. Beni düşünmene gerek yok. İyiyim."

Tyler, sağ eliyle Freya'nın çenesinden tutup gözlerine bakmasını sağladı.

"Şimdi tekrar söyle."

Freya, sessiz kalarak bir süre Tyler'ın gözlerine baktı. İlk kez bu kadar yakından bakıyordu gözlerine ve...

"İyiyim, dedim." dedi ve aniden geri çekildi. Hızlanan kalbini umursamamaya çalışarak Tyler'a pansuman yapmaya devam etti.

"Mackenzie gitti mi?"

"Hayır, hâlâ burdalar ama bir an önce gitseler iyi olur."

"Annen ne zaman geliyor?"

Freya, derin bir nefes alarak elindeki kanlı pamuğu kenara bırakıp yenisi aldı.

"İki gün sonra."

"Mackenzie'yi sorduğunda ne söylemeyi düşünüyorsun peki?"

"Bir bahane bulurum. Arkadaşı ile kalıyor, derim."

"Peki ya baban? Annene Kenzie'nin başına gelenleri anlatmayacak mı?"

"Sanmıyorum. Olayın aslını biliyor." diye cevap verdi, yüzü düşerken. Yaptıkları aklına geldikçe kendisinden nefret ediyordu.

"Hayatlarının sonuna kadar saklanamazlar."

"Ne demek istiyorsun?"

Tyler, Freya'nın elini tutup kaşına pansuman yapmasını engelledi.

"Artık burada kalmalı, diyorum. Annen gelecek, baban iyice şüphelenmeye başlayacak. Yaz bitecek, Freya. Mackenzie ne zamana kadar arkadaşında kalacak, Tanrı aşkına?"

Freya, kaşlarını çatarak elini Tyler'dan sertçe çekti. Haklıydı ve bunu biliyordu ancak kardeşine yaşattığı onca şeyden sonra onun mutlu olmasını istiyordu. Gerçek bir abla olarak onun yanında olmak istiyordu ancak böyle bir durumda da ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Tyler doğru söylüyordu, ne zamana kadar ailesini kandırabilirdi ki?

"Doktor Carol aradı az önce." diyerek sahilde oturan Finn, Kenzie ve Scott'ın yanına geldi, Steve.

"Bir sorun mu varmış?"

"Sorun, Mackenzie'nin seansını kaçırıyor olması, Wolfhard. Üstelik kadını alıp peşimizden sürükledik."

"Ona parasını veriyoruz, öyle değil mi? Hem kabul etmesi için kimse onu zorlamadı. Mackenzie ile de iyi anlaştılar."

Finn, onay istercesine Mackenzie'yi baktı. Genç kız, başını yavaşça aşağı yukarı salladı.

"Ona bir saate orada olacağımızı söyledim."

Mackenzie, derin bir nefes alarak ayağa kalktı.

"Freya ve Tyler'ın yanına gidiyorum. Sonra da çıkarız, olur mu?"

Günışığı KörfeziHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin