Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.26.

-Ωραία τότε.. Πάρτο από την αρχή...

Πήρα μια βαθιά ανάσα πριν αρχίσω να της πω ό, τι έπρεπε και την κοίταξα στα μάτια.

(Δεν πρέπει να δω ξανα αυτά τα μάτια να κλαίνε)

-Ωραία, Ελένη... Ο,τι και να σου πω, υποσχεσου μου ότι δεν θα μισήσεις;
Με κοίταξε με ένα περίεργο βλέμμα και δειλά κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.

-Λοιπόν... Έζησες μια δύσκολη ζωή κάνοντας επαγγελματικό σκειτ στον πάγο. Τα πήγαινες καλα μέχρι που έπαθες εάν σοβαρό ατύχημα και σταμάτησες. Ξεκίνησες την ζωή σου ως μοντέλο στα 18, όταν παράτησες την μητέρα σου, γιατί σου είχε πει ότι ο πατέρα σου είναι νεκρός και εκτός από αυτό, δεν αντεχες άλλο τις απειλές τις και δυο χρόνια έπειτα αφού έγινες διάσημη, διάφοροι παραγωγοί ταινιών σου πρότειναν να κάνεις μια προσπάθεια και να παίξεις στις ταινίες τους. Στην αρχή, μέχρι να γίνεις πιο οικονομικά ανεξάρτητη, σε βοηθούσε η διευθύντρια και αφεντικό από την εταιρία που ήσουν μοντέλο.

-Οπα κάνε μια στάση. Που τα ξέρεις όλα αυτά;Και για πιο επαγγελματικό σκειτ;
Χασκογέλασα απαλά και συνέχισα..

-Ολα με την σειρά τους. Λοιπόν συνεχίζω.. Χμ.... Α ναι, η διευθύντρια σου σε βοήθησε μέχρι τα 20 σου, όταν επιτέλους μπορούσες να βασιστείς στον εαυτό σου και να αρχίσεις μόνη σου την καριέρα που ξεκίνησες. Όλα πήγαιναν καλά και ωραία, αλλα χωρίς να το γνωρίζεις κάποιοι σε παρακολουθούσαν, και αυτοιοι κάποιοι ήταν ο σκηνοθέτης σου και οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Η ταινία ήταν πάρα μόνο μια παραπλανητικη ιδέα για να σε προσελκύσουν στον στόχο τους, να σε σκοτώσουν λόγο του πατέρα σου.

-Κάτσε, τι έκανε ο πατέρας μου και ήθελαν αυτοί να με σκοτώσουν;

-Μην βιάζεσαι μικρή.
Πήρα μια ανάσα και ρε έπειτα συνέχισα..

-Στην τελευταία σκηνή που είχες κάνει λίγο πριν σε απαγάγω, ήταν η μέρα και η στιγμή που θα σε σκότωναν. Το δωμάτιο ήταν περικυκλωμενο με μικρές βόμβες και όταν τελειώνεις με το "γύρισμα", θα σε έβαζαν να κάνεις φωτογράφιση εκεί και θα τις ενεργοποιουσαν. Το σκασαμε από εκεί, αλλά εσύ σαν έξυπνη τσιριζες και τους χάσαμε με δυσκολία.

-Τώρα θα ρίξεις το φταίξιμο πάνω μου;!

-Ίσως.
Της έβγαλα την γλώσσα και χαμογέλασα, ενώ εκείνη έδειχνε λίγο εκνευρισμένη, αλλα ήταν γλυκιά.

-Έλα έλα, μην μου σταβομουτσουνιαζεις.
Αναστέναξε και κοίταξε κάτω.

Πήγα και την πήρα αγκαλιά αλλα εκείνη δίστασε στην αρχή.