.14.

56 7 0
                                    

....
Τελικά παραγγειλαμε απο έξω φαγητό, γιατί παραλίγο να βάλω φωτιά.

Την επόμενη ημέρα

Ξύπνησα και παρατηρούσα το δωμάτιο. Παντού φως. Οι ηλιαχτίδες του ήλιου στόλιζαν τα γυαλιστερά αντικείμενα και τα έκαναν να αστράφτουν.
Αφού ντύθηκα πήγα και άνοιξα τα παράθυρα να μπει λίγο κρύος αέρας να καθαρίσει το μυαλο μου.

Χάζεψα έξω από το παράθυρο και κοίταγα την πίσω αυλή του κτιρίου. Κοίταγα με όλη μου την προσοχή το παγκάκι που υπήρχε κάτω από το μεγάλο πεύκο.

-Μεγάλωσε.

Μονολογησα και ενα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου. Βγήκα από το δωμάτιο και ένιωσα το πρόσωπο μου βρεγμένο.

-Δάκρυα;

Σκούπισα με το μανίκι μου την βρεγμένη περιοχή και συνέχισα να περπατάω στον διάδρομο.

Άνοιγα επίσης τα παράθυρα για να καθαρίσει λίγο η ατμόσφαιρα και προχώρησα μέχρι το τέρμα του διαδρόμου.

Κοίταξα την πόρτα της και στάθηκα μπροστά της. Έβαλα το χέρι μου στο χερούλι, αλλά δειλιαζα.

(Γιατί δεν μπορώ να το κάνω;)

σκέφτηκα και χωρίς να πιέζω άλλο τον εαυτό μου εβγαλα το χερι μου και της χτύπησα απαλά την πόρτα.

-Καλημέρα Ελένη.

Καμία απάντηση όμως. Πήρα μια βαθιά ανάσα και συνέχισα.

-Έλεγα σήμερα μιας και δεν έχω κάτι να κάνω να πηγαίναμε μια βόλτα. Σε περιμένω κάτω για πρωινό... Αν κοιμάσαι δεν πειράζει θα σου το ξαναπώ. Τα λέμε.

Έφυγα απο την πορτα της και πήγα σε ενα δωμάτιο όπου υπήρχε μια σκάλα για την πίσω αυλή. Κατέβηκα και με τρόμαζε κάπως το μέρος. Ξερά φύλλα υπήρχαν στο πάτωμα και το φως απο εκείνη την πλευρά ηταν λιγότερο.

Κοίταγα γύρω μου και μου θύμιζε πολλες αναμνήσεις

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.


Κοίταγα γύρω μου και μου θύμιζε πολλες αναμνήσεις. Όμορφες και άσχημες...

Μια γυναίκα χάζευε έξω από τα παράθυρα. "Μου λείπεις" ψιθύρισε. Η παλμοί της καρδιάς μου χτύπαγαν πιο γρήγορα.

Ανεκπλήρωτα ΌνειραOnde histórias criam vida. Descubra agora