Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.50.

...

-Σου εφερα φαγητό.
Είπε ένας άντρας κοντά στην ηλικία της Ελένης με μαύρα ρούχα και έντονα χαρακτηριστικά.

Για καλή της τύχη, ο άντρας δεν πρόσεξε το τετράδιο που πέταξε η Ελένη κάτω από το γραφείο λίγο πριν μπει.

-Δεν το θέλω.
Απάντησε εκείνη κοφτά και τον κοίταξε με αηδία νιώθοντας κουρασμένη από την αρρώστια της.
-Πρεπει να φας.. Διαφορετικά θα μας μείνεις στον τόπο.

-Προτιμότερο είναι από το να ζήσω και να δω κάτι που δεν θέλω.
Ο άντρας μπήκε μέσα στο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα πίσω του, κρατοντας ένα πιάτο με ζεστό φαγητό που μύριζε ωραία.

Η Ελένη δεν ήξερε αν πρέπει να τον εμπιστευτεί όπως και όλους τους άλλους εκεί μέσα. Έμεινε ακίνητη και περίμενε να την χτυπήσουν ξανά ή να την βασανίσουν.
Αντιθέτως ο άντρας την πλησίασε, άφησε το πιάτο με το φαγητό στο γραφείο και το μάτι του είδε το τετράδιο που είχε ρίξει η Ελένη στο πάτωμα. Εκείνος απλά χαμογέλασε και κοίταξε την Ελένη. Της χαιδεψε το κεφάλι και εκείνη μαζεύτηκε λίγο όταν είδε ότι το χέρι του την πλησιάζει.

-Μην αγχώνεσαι, δεν έχω σκοπό να σε πειράξω εγώ.
Της είπε και της χαμογέλασε γλυκά.

-Και γιατί να σε πιστέψω;
"Γιατί μου θυμίζει κάτι αυτό;", αναρωτήθηκε.

-Επειδή φοράω κουστούμι σαν όλους τους άλλους και είμαι μπράβος του πατέρα σου, δεν σημαίνει πως θα πειράξω την κόρη του. Τώρα εάν δεν με πιστεύεις, αν ήθελα να σου κάνω κατι, θα σου είχα πετάξει το φαγητό στο πάτωμα και θα σε ειχα χτυπήσει. Οπότε τα συμπεράσματα τα βγάζεις μόνη σου.

-Με θεωρείς αξιοθρήνητη;
Ρώτησε και χαμήλωσε το βλέμμα της στο πάτωμα.

-Η αλήθεια είναι πως όχι. Απλά αδύναμη.. Οπότε πρέπει να φας.
Χαμογέλασε ξανά και της έδωσε το πιάτο με το φαγητό. Εκείνη όμως απλά το κοίταξε και έπειτα τον άντρα. Έπειτα γέλασε αδύναμα, το τράβηξε προς το μέρος της και η αλήθεια ήταν πως της φάνηκε πολύ βαρύ όπως και ο εαυτός της. Ο άντρας το είδε και κράτησε τα χέρια της για να μην της πέσει το πιάτο. Την οδήγησε με προσεκτικές κινήσεις στην καρέκλα του γραφείου και την έβαλε να καθίσει. Της έδωσε ένα πιρούνι και εκείνη το δέχτηκε.

-Τι είναι αυτό;
Ρώτησε κοιτώντας το φαγητό.

-ψωμί, πουρές και κοτόπουλο. Χρειάζεσαι δύναμη οπότε τα διάλεξα εγώ.

Εκείνη τον κοίταξε και έπειτα το πιάτο.
-Σε ευχαριστώ..
Είπε και άρχισε να τρώει με μικρές μπουκιές.