.33.

36 4 0
                                    


Ελένης POV

Τρεις ολόκληρες ημέρες. Ούτε μια, ούτε δύο. Τρεις. Έχει κλειδωθεί μέσα στο γραφείο και σπάει πράγματα. Τα πάντα. Ακόμη απορώ πως γίνεται να υπάρχουν πράγματα να σπάσει.

Το χειρότερο όμως είναι ότι εκεί μέσα βρίσκονται όλα τα όπλα του. Ναι ειναι περίεργο που εχω δει μεχρι και τις κρυφές κρυψώνες του δωματίου.

Φοβόμουν να παω να του χτυπήσω την πόρτα, γιατί θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει. Ικανό τον έχω. Οπότε δεν μπορούσα να κανω κάτι αλλο απο το να κρύβομαι στην βιβλιοθήκη τρεις μέρες. Δεν εχω κοιμηθεί, ούτε φάει.

Τίποτα.

Το μονο που μπορούσα να κάνω ήταν να ακούω τα λόγια πόνου του Γιώργου. Όσο και να μην ήθελα να το ακούω έτσι, δεν είχα άλλη επιλογή.

Κάποια στιγμή εκεί που φωνές και οι θόρυβοι ακούγονταν από το δωμάτιο, σταμάτησαν

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Κάποια στιγμή εκεί που φωνές και οι θόρυβοι ακούγονταν από το δωμάτιο, σταμάτησαν. Ξαφνικά ακούστηκε σαν κάτι βαρύ να πέφτει κάτω και ύστερα, σιωπή...

Δειλά σηκώθηκα και στάθηκα εξω απο την πόρτα του δωματίου που βρισκόταν. Χτύπησα τρεις φορές την ξύλινη υφή.

-Γιώργο;

Καμία απάντηση...

-Γιώργο σε παρακαλώ, η Ελένη είμαι...

Καμία απάντηση...

Άρχισα να αγχώνομαι και προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα, μα μάταιη προσπάθεια. Είχε κλειδώσει.

-Γιώργο άνοιξε μου. Σε παρακαλώ!

Χωρίς να το έχω καταλάβει, δάκρυα κυλούσαν απο τα μάτια μου και το στομάχι μου πόναγε από το άγχος που ένιωθα εκείνη την στιγμή.

-Ελένη σκέψου!
Είπα στον εαυτό μου προσπαθώντας να βρει μια λύση.
Κοίταγα δεξιά και αριστερά για να βρω κάτι που θα με βοηθούσε.

-το βρήκα!
Χωρίς να χάσω λεπτό πήγα στο υπνοδωμάτιό του και κοίταξα τα συρτάρια του.

Ανεκπλήρωτα ΌνειραWhere stories live. Discover now