Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.51.

Κάτι λεπτά έπειτα άκουσε το παράθυρο της να τρίζει και να ανοίγει, κάτι το οποίο την τρόμαξε ακόμη περισσότερο και άρχισε να κλαίει.

-Μπαμπά..
Αρχισε και φώναζε σιγανά, έχοντας την ελπίδα πως δια μαγείας ο σωτήρας της θα εμφανιστεί και θα την σώσει.

Που να ήξερε όμως η Ελένη πως ο σωτήρας της ήταν άλλος...

-Ελένη; Που είσαι;
Ακούστηκε μια αγορίστικη φωνή που προέρχονταν από το παράθυρο και μια μαύρη σκιά άρχισε να κινείται στον χώρο.

Η Ελένη δειλιασε να βγει από την κρυψώνα της οπότε παρέμεινε εκεί.

-Ελένη, είμαι φίλος σου εγώ, δεν θα σου κάνω κακό.
Είπε ξανά με  ήρεμο τόνο.

Για λίγα λεπτά υπήρχε σιωπή.
-Και που το ξέρω εγώ ότι δεν θα μου κάνεις κακό;
Του απάντησε χαμηλωφωνα μα εξίσου τρομαγμένη κάτω από το κρεβάτι της.

Εκείνος ξαφνιάστηκε στην απάντηση της απο το σημείο που ακούστηκε η φωνή της και χωρίς να κανει κάτι, χαμογέλασε.

-Θα σου πω ένα μυστικό εάν βγεις. Στο υπόσχομαι.

Η μικρή ενθουσιαστηκε και σιγά σιγά, τα χέρια και τα πόδια της έκαναν την εμφάνιση τους κάτω από το κρεβάτι.
Όταν βγήκε ολόκληρη τον κοίταξε με χαρά στα μάτια της και ανυπομονησία για το μυστικό που περίμενε να μάθει.
Ξαφνιάστηκε από το πόσο ψηλός ήταν και τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.
Εκείνος χαμογέλασε και χαχανισε ξανά.

-Γειά σου Ελένη.
Είπε με ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη προσπαθώντας να μην την τρομάξει.

-Γ-γεια.
Είπε χαμηλόφωνα και δειλά.

-Εγω ειμαι ο Αργύρης και με έστειλε μια νεράιδα να σε πάρω για να την γνωρίσεις.

-Αλήθεια;
Ρώταγε γεμάτη ενθουσιασμό.

-Ναι, αλλα πρέπει να πάμε γρήγορα, αλλιώς θα φύγει και μετά δεν θα προλάβεις να την δεις.
Είπε κατσούφικα.

-Εντάξει. Να το πω στην μαμά μου όμως, περίμενε εδώ.
Πήγε να φύγει όμως με μια κίνηση του χεριού του την σταμάτησε, της χαμογέλασε και της είπε,

-Η μαμά σου μας περιμένει, είναι μαζί με την νεράιδα.

-Για αυτό δεν χαιρέτησε τον μπαμπά;

-Ναι Ελένη μου. Αντε πάμε όμως γιατί σε περιμένει και ξέρεις η νεράιδα μας είναι λίγο ανυπομονη.
Χαμογέλασε και έγνεψε με τον πιο χαριτωμένο τρόπο.

Ο Αργύρης της έπιασε το μικρό της χέρι και πλησίασαν το παράθυρο. Πήρε μια βαθιά ανάσα και κοίταξε την σκάλα που είχε ακουμπησμενη στον τοίχο. Αυτό ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι, η διαφυγή.