Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.46.

Ο ήλιος ανετελε και μερικές ηλιαχτίδες τρυπωναν απο το παράθυρο και χτυπούσαν τα μάτια της Ελένης, η οποία ήταν χάλια.

Με δυσκολία άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε τον χώρο γύρω της. Ήθελε να πιστεύει πως όλο αυτό ήταν απλώς ένα όνειρο, μα όταν κοίταξε λίγο καλύτερα τον κενό χώρο γύρω της, τότε κατάλαβε πως τελικά ήταν αλήθεια.

Με τα πρισμενα από κλάμα ματιά της, κοίταξε την σιδερένια πόρτα που την χώριζε από την ελευθερία της και κοίταξε ψηλά καθώς στιριξε λίγο καλύτερα την πλάτη της στον τσιμεντένιο τοίχο.

Μάζεψε τα πόδια της και τα πήρε αγκαλιά. Ήταν τόσο εξουθενομενη και δεν ήξερε γιατί έτσι ξαφνικά έγιναν όλα αυτά. Το μόνο που θυμόταν ήταν ότι έπαιζε κρυφτό με τον Κώστα και είχε βρει την τέλεια κρυψώνα. Μα δεν κράτησε για πολύ. Μόλις βγήκε για να πάει να βρει τον Κώστα, κάτι μυτερό τρύπησε το μπράτσο της και ένα μαντίλι τυλίχθηκε γύρω από τα μάτια της.

Όταν ξύπνησε σε έναν διαφορετικό χώρο από ότι το σπίτι του Γιώργου, άρχισε να τρομάζει, διότι ήξερε τι θα της συμβεί. Δεν ήταν και η πρώτη φορά.

Θα μπορούσε να τρελαθεί αμα καθόταν κι άλλο εκεί μέσα, μόνη της, με την μόνη της παρέα, τους τέσσερεις τοίχους γύρω της, το νερό από την υγρασία στο πάτωμα και το λίγο φως που έμπαινε απο ενα παραθυράκι με κάγκελα.

Ήθελε να την σκοτώσουν και να τελείωνε. Να ηρεμουσε πλέον η δύστυχη ζωής της από όλα τα βάσανα που της συνέβαιναν συνέχεια.

Προσπαθούσε να ηρεμήσει τον εαυτό της και να ξεκουράσει με όποιον τρόπο κι αν μπορούσε τα πονεμένα κόκαλα της.

(Γιατί να το κάνει αυτό, γιατί..)
Σκεφτόταν και μερικά δάκρυα που της είχαν απομείνει, έπεσαν και αυτά.

-Γιατί...
Ψιθύρισε και χαμηλωσε το βλέμμα της στα πόδια της.

Έκλεισε τα μάτια της για λίγο, μα δεν μπορούσε να τα κρατήσει για πολύ, λόγο της μεγάλης και ξαφνικής λάμψης που δημιουργήθηκε μπροστά της.

Κάλυψε με την παλάμη της τα μάτια της για να μπορέσει να κοιτάξει τι ήταν αυτή η λάμψη.

Με τα λεπτά το δωμάτιο άρχισε να σκοτεινιάζει ξανά μα δεν ήταν πλέον μόνη της.

Μια γυναίκα εμφανίστηκε από αυτό το φως που έλαμψε στην μικρή αποθηκουλα.

Δεν ήξεραν έπρεπε να φοβάται ή να μείνει ψυχρεμη. Η γυναίκα ηταν γνωστής της φυσιογνωμίας και προσπαθούσε να θυμηθεί που την είχε ξαναδεί.