.31.

34 4 0
                                    


...

Γιώργο μπορείς να μου εξηγήσεις λίγο τι επαθες;

Μου είπε με εναν γλυκο και απαλό τόνο στην φωνή της.

-Είμαι εντάξει τώρα, μην ανησυχείς.

Πέρασε τα χέρια της γύρω από την μέση μου και με έσφιξε σαν να είναι η τελευταία φορά.

Πέρασε τα χέρια της γύρω από την μέση μου και με έσφιξε σαν να είναι η τελευταία φορά

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-Την είδα και εγώ.

Είπε και εγώ έμεινα.

-Τ-Τι;

Οι παλμοί μου αυξήθηκαν και την κράτησα πιο σφιχτά.

-Π-πώς;

Πήρε μια βαθιά ανάσα και με άφησε.

-Την ημέρα που ήρθες να με σώσεις από το σπίτι του Δημήτρη, την είδα. Μου είπε να σε προσέχω.

Τα μάτια μου γούρλωσαν. Βγήκα απο την κουζίνα αφήνοντας την μόνη και γεμάτη απορίες. Πήρα το όπλο μου και ανέβηκα στην μηχανή.

Προορισμός μου... Το παλιό μου σπίτι...

 Το παλιό μου σπίτι

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

...

Μόλις έφτασα, μπήκα μέσα άφοβα. Το πτώμα του ήταν ακόμη στο πάτωμα.

-Κάθαρμα.

Βγήκαν οι λέξεις απο το στόμα μου και χωρίς να σταματήσω τον προορισμό μου πήγα πάνω. Έκανε κρύο εκεί ασχέτως την ζέστη που είχε έξω. Πάντα έκανε κρύο εκεί.

Κρυο απο τις τόσες φυλακισμένες ψυχές, θυμάμαι την μητέρα μου να λέει. "Τώρα θα κάνει λίγο ακόμη πιο κρύο, μα θα σε προσέχω, να το ξέρεις. Μέχρι να βρεις επιτέλους ευτυχία" τα τελευταία της λόγια. Σαν ευχή και κατάρα κύλισαν απο το ματωμένα χείλη της εκείνη την ημέρα.

Ανεκπλήρωτα ΌνειραWhere stories live. Discover now