Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.34.

Τώρα τι του λέω;
Προσπάθησα να κάνω πως δεν άκουγα, μα εκείνος δεν άφησε να περάσει έτσι η αποφυγή μου.

-Περιμένω μια απάντηση.

Είπε ξερά.

Να εμ τίποτα απλά με απήγαγε μια μέρα και επειδή παραλίγο να με σκοτώσουν δεν ξερω και γω πόσες φορές βρέθηκα τελικά σπίτι του, όπου και παραλίγο να το κάνουμε.

Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου, αλλα από την άλλη κάτι άλλο με έκανε να το αναλύσω ή έστω να καταλάβω από μόνη μου.

Τι είμαι τελικά με τον Γιώργο;

Μια μέρα έτσι από το τίποτα με φίλησε και ναι, ήταν τέλειο φιλί και την άλλη πήγαμε να το κάνουμε, αλλα μετά θυμάμαι ότι ο Γιώργος έχει μάλλον αρραβωνιαστικια, πράγμα που με εκνευρίζει.

Αλλά γιατί;

Όχι, είχα πει στον εαυτό μου ότι δεν θα δείξω την αγάπη που εχω κρύψει καλα μεσα μου σε κάποιον. Ήταν απλά μια στιγμή διασκέδασης... Τίποτα παραπάνω.

Εξάλλου δεν φταίει κανένας άλλος, εκτός από την γυναίκα που κάποτε φώναζα 'μαμα', αλλα από ότι φαίνεται, δεν ήταν παρά μόνο ένας κακός εφιάλτης για εμένα.

Γύρισα πίσω στην συζήτηση μου με τον Κώστα, απομακρυνωντας ολες τις σκέψεις που έτρεχαν στο κεφαλιά μου.

-Συγνώμη αφαιρέθηκα.

Σήκωσε το ένα φρύδι χωρίς να αλλάξει το βλέμμα του απο πάνω μου.

-Εμ... Κοίτα.. Ειναι μπερδεμένη ιστορία...

-Για αυτό ρωτάω, για να μάθω.

Είπε μονότονα.

-Ωραία. Για να μην στα πολυλογώ, έπιασα δουλειά, ως οικονόμος.

Τότε ήταν που ξέσπασε σε γέλια.

-Ελένη τι λες; Να σου θυμίσω ότι εισαι ενα πάρα πολύ διάσημο μοντέλο, όχι μόνο, αλλά και ηθοποιός. Από ότι φαίνεται την ηθοποιία την παίζεις στα δάχτυλα.

Ενα βλέμμα αηδίας και μίσους έκανε την εμφάνισή του.

-Ρωτα και τον Γιώργο όταν ξυπνήσει αν δεν με πιστεύεις.

Σήκωσε πάλι το φρύδι του και αυτήν την φορά με πλησίασε.. Με πλησίασε πολύ και άρχισε να μου ψιθυρίζει στο αυτί κάτι στο οποίο έμεινα κολλημένη. 

-Τότε γιατί φοράς την μπλούζα του;

Απομακρυνθηκα και τον κοίταξα με γουρλωμένα ματιά.