Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.36.

Καθίσαμε κάτω στις καρέκλες του τραπεζιού, απέναντι ο ένας από τον άλλο.

-Κοίτα η ιστορία της ζωής μου δεν είναι και ότι καλύτερο θα ακούσεις στην ζωή σου, αλλα να ξέρεις όμως ότι δεν σου την λέω για να με λυπηθείς, μόνο για να καταλάβεις τον λόγο που βρίσκεσαι μαζί μου και γιατί είσαι "αδερφή" μου.

Τόνισα τις λέξεις μου για να καταλάβει περί τίνος πρόκειται να της μιλήσω.

-Όταν γεννήθηκα η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν ακόμη ενός χρόνων, επειδή της ασκούσε βια ο πατέρας μου μέχρι που δεν άντεξε. Από ότι έμαθα, ο πατέρας μου δεν μπόρεσε να τα καταφέρει να με αναθρέψει, έτσι με έδωσε σε εναν φίλο του, τον πατέρα σου. Ο πατέρας σου όταν με είδε δεν χάρηκε και τόσο, έτσι με μεγάλωσε η γυναίκα του όπου και φώναζα μητέρα μια ζωή. Μέχρι τα 4 χρόνια μου μεγάλωνα με αγάπη από την γυναίκα αυτή σε μια έπαυλη με αλλα δύο παιδιά σχεδόν στην ηλικία μου, όπου νόμιζα ότι ήταν τα αδέρφια μου. Έναν χρόνο αργότερα ο άντρας της και δικός σου πατέρας άρχισε να μας διδάσκει πολεμικές τέχνες. Στην αρχή μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να μάθω μα έπειτα τα κατάφερνα σιγά σιγά, μέχρι που έγινα ο καλύτερος απο τους τρεις μας. Όταν έφτασα στα δεκαπέντε, με έστειλε στην πρώτη μου αποστολή, να σε βρω.
Δεν μου είπε ποτέ ποια ήσουν έτσι έπρεπε να το ανακαλύψω μόνος μου. Εσύ τότε ήσουν δώδεκα ετών κοριτσάκι και δυστυχώς ένα πολύ κακοποιημένο παιδί. Σε παρακολουθούσα σχεδόν κάθε μέρα, έβλεπα τα πάντα, άκουγα ότι σου έλεγε η μητέρα σου. Μάλιστα μια φορά είχα φτάσει σε σημείο να σε αρπάξω και να το σκάσεις μαζί μου, αλλα δεν μου επιτρεπόταν. Μόνο να δίνω αναφορά για το τι γίνεται και τι κάνεις.

Σταμάτησα για να πάρω μια ανάσα και να την κοιτάξω. Είχε δακρύσει στο κάλεσμα της ανάμνησης της μητέρας της και της κακοποίησης της.

Δεν έκανα τίποτα άλλο και έτσι συνέχισα..

-Οι φορές που βρέθηκες σε κίνδυνο ήταν άπειρες απλά δεν τις θυμάσαι λόγο ενός χτυπήματος στο κεφάλι όπου σου προκάλεσε αμνησία εντός αυτού του διαστήματος και σε πήγα στο νοσοκομείο.

-Τ-Τι;

Είπε σιγανά και με κοίταγε με ανοιχτό στόμα.

Αναστέναξα και κούνησα θετικά το κεφάλι μου.

-Μια φορά πήγαν να σε πυροβολισουν αλλα για καλή σου τύχη είχα μαζί μου όπλο και ήταν η πρώτη φορά που με είδες. Μια άλλη μάλιστα, πήγαν μέχρι να σε πνίξουν ή και να σε δηλητηριάσουν. Η μητέρα σου ποτέ δεν έδωσε σημασία για τι τι γινόταν σπίτι ή σε εσένα, απλά δεν την ενδιέφερε κάτι άλλο εκτός από το ποτό... Όταν έγινα είκοσι ακόμη σε πρόσεχα, αλλά μια ημέρα το έσκασες από το σπίτι και ήμουν πολύ χαρούμενος για εσένα που πήρες το θάρρος επιτέλους και να φύγεις. Όμως εγώ έχασα τα βήματα σου, δεν έμαθα ότι πήγες σε άλλη χώρα ή και ότι άλλαξες επίθετο. Εμένα ο πατέρας σου με τιμώρησε πολύ άσχημα και έτσι αποφάσισα να το σκάσω και εγώ. Έβγαλα δικά μου λεφτά κάνοντας δικιά μου δουλειά ως επιχειρηματίας και ερωτεύτηκα για δεύτερη φορά.