Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.41.

-Οπα, τώρα χρειάζομαι εγώ λιγο νερό.

Γύρισα και τον κοίταξα που ακούμπησε το ένα χέρι του στον πάγκο και με το αλλο κράταγε ενα γυάλινο ποτήρι. Το γέμισε με νερό και το κατέβασε σε δευτερόλεπτο.

-μου κάνεις πλάκα. Δεν μπορεί. Εσύ είσαι πλακατζης, δεν γίνεται.
Χαχαχα, πολύ αστείο, τώρα πες ότι ήταν για να γελάσεις με την αντίδραση μου.

Με κοίταγε ανήσυχος και αφού είδε ότι δεν αντιδρούσα τότε σοβαρεψε και χτυπησε το κούτελο του.

-Γιατί έχω μπλέξει μαζί σου;
Ψιθύρισε και από μέσα μου ήθελα να γελάσω αλλά δεν μπορούσα να εκφράσω αλλα συναισθήματα εκτός απο ανησυχία, αβεβαιότητα και μετάνοια.

-Ωραία, πρεπει να ηρεμήσουμε. Πάμε στο σαλόνι και εξήγησε μου τι έγινε και έβγαλες αυτό το συμπέρασμα. Γιατί για τόσο μαλακα δεν σε κόβω να μην χρησιμοποιησες προφύλαξη.

Καθίσαμε κάτω στους καναπέδες και πήρα μια βαθιά ανάσα.

-Είμαι τόσο μαλακας Χριστέ μου.

-Δεν χρησιμοποιησες;!

-Χρησιμοποιησα ρε, πας καλά;

-Ε τότε;

-Άμα έσπασε;
Θέλω να κλάψω από τα νεύρα μου.

-Κάτσε ρε λίγο. Η Ελένη απλά λιποθύμησε, μην βγάζεις τόσο βιάστηκα συμπεράσματα. Εχτές απ' τι κατάλαβα, ήρθατε σε επαφή, έτσι;

Εγνεψα στα λόγια του και αυτός σκεπτόμενος συνέχισε να μιλάει.

-Ωραία. Μόλις ξυπνήσει να πας να της πάρεις ένα τεστ εγκυμοσύνης για σιγουριά, αλλα εγώ σου λέω ότι πρεπει απλά να κουράστηκε απο την χτεσινή βραδιά και εκτός από αυτό, της μίλησα για κάτι που την πίεσε περισσότερο.

Η έκφραση μου άλλαξε αμέσως και τον κοίταξα επίμονα.
-Τι της είπες!;

Δείλιασε να μιλήσει και έξυσε τον σβέρκο του νευρικά.

-Σου μιλάω!

-Της είπα για τον πατέρα της.
Είπε σιγανά.

Αυτό ήταν, σηκώθηκα από τον καναπέ και πήγα σε μια συρταριέρα λίγο πιο πέρα. Από τα νερά μου κοπανισα την ξύλινη επιφάνεια.

-Σου είχα πει να μην της πεις τίποτα! Τι της είπες; ΛΕΓΕ!

-Την αλήθεια της είπα Γιώργο!Δεν γίνεται να ζει πίσω από το σκοτάδι μια ζωή.

Πήρα μια βαθιά ανάσα προσπαθώντας να καλμάρω τα νεύρα μου.

(Γιώργο ηρέμησε. Μην τον σκοτώσεις. Τον χρειάζεσαι. Εισπνοή...εκπνοή)