Ανεκπλήρωτα Όνειρα

.47.

-Δεν νομίζω να έχεις ξανα δει την μητέρα σου, έτσι;

-Ο-οχι. Από την ημέρα που έφυγα από το σπίτι, δεν ήθελα να ξανακούσω για εκείνη μετά από όσα μου έχει κάνει.

Η γυναίκα έμεινε σκεπτική.
-Η μητέρα σου δεν τρελάθηκε αλλά ναρκωθηκε..και για όλα αυτά που σας συνέβαιναν έφταιγε ο πατέρας σου και κανένας άλλος. Η μητέρα σου ήταν μια χαρά, μέχρι που μια μέρα έφυγε από το σπίτι μου με έναν χαρτοφύλακα όπου έκρυβε ναρκωτικά..

Η Ελένη την κοιτούσε με γουρλωμένα ματιά και τόσες απορίες δημιουργούνταν μέσα της.

Γιατί; πώς μπόρεσε στην ίδια του την γυναίκα; όχι μόνο στην γυναίκα του, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΊ ΤΟΥ! ΓΙΑΤΊ!..

-Ο πατέρας σου είναι ένας εγκληματίας κοπέλα μου, και οχι μόνο... Εκείνος δημιούργησε ένα πάρα πολύ ισχυρό ναρκωτικό όπου μπορούσε να μεταλλάξει και να καταστρέψει τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το είχε ονομάσει καραμέλα.. Μου είχε εξηγήσει κάθε ουσία που περιείχε αυτό το μίγμα. Με αηδιαζε η σκέψη του να κοιμάμαι στο ίδιο κρεβάτι με έναν δολοφόνο τόσων αθώων αλλά και μη, ψυχών.

Η Ελένη προσπαθησε να κρατήσει τα δάκρυα της από το να χυθούν σαν χείμαρρος.
Προσπάθησε να μην κάνει την φωνή της να σπάσει και κοίταξε την γυναίκα μπροστά της.

-Γιατί πηγές μαζί του;
Ρώτησε γεμάτη θυμό. Όχι για εκείνη αλλά για τον άντρα που είχε ως είδωλο τόσα χρόνια και τον χαρακτήριζε "πατέρα" .

- οι γονείς μου με ανάγκασαν,
της είπε η γυναίκα σκύβοντας το κεφάλι.  Ελένη την κοίταξε μα δεν είπε τίποτε άλλο προτίμησε να μείνει σιωπηλη. Για κάποιον λόγο μπορούσε να καταλάβει τον πόνο που ένιωθε αυτή η γυναίκα.

-Πώς πέθανες;

-Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα, και ο λόγος ο οποίος ο Γιώργος με μισεί έστω και πεθαμένη πλέον.

Η Ελένη έγνεψε και περίμενε να ακούσει την συνέχεια ιστορία της.

- Ο πατέρας σου, μια μέρα του Απρίλη πέρσι, ανακάλυψε για πρώτη φορά κάτι τόσο μικρό, μια μικρή λεπτομέρεια η οποία μπορούσε να τελειοποιησει την συνταγή για την καραμέλα, το ναρκωτικό. Εγώ επειδή δεν άντεχα άλλο να ζω σε μια τέτοιο κατάσταση και εκτός του ότι είχα τον Γιώργο στο σπίτι και αλλα δύο παιδιά τα οποία υιοθέτησα, πήρα το τετράδιο που έγραφε όλες τις λεπτομεριες και τα υλικά, κρυφά από εκείνον και το έθαψα κάτω από το χώμα. Όταν το έμαθε, εξοργίστηκε τόσο πολύ που άρχισε να μου φωνάζει μπροστά στα παιδιά και ο χαρακτήρας του μπροστά σε εκείνα άλλαξε. Έγινε τόσο σκληρός και απαιτητικός από εκείνα και κάθε φορά που κάτι δεν γινόταν σωστά, μπορούσε να μέχρι και να τα χτυπήσει. "Τέρας" τον φώναζε ο Γιώργος. Τα χρόνια πέρασαν και τα παιδιά πλέον είχαν μεγαλώσει. Ο Γιώργος είχε βρει μια καλή κοπέλα όπου ζούσαν μαζί, μα όταν το έμαθε ο πατέρας σου, έβαλε ένα από τα θετα αδέρφια του και την σκότωσε. Ο Γιώργος μίσησε τον αδερφό του και πότε δεν έμαθε ότι έφταιγε ο πατέρας σου. Τον είχε ναρκωσει. Το πρώτο του θύμα, είχε γίνει το ίδιο του το παιδί.

Έβαλε τα κλάματα η γυναίκα και έκανε μια παύση. Έπειτα συνέχισε..

-Τα δύο παιδιά έφυγαν από το σπίτι, άρχισαν τις δικές τους ζωές μακρυά από το πατέρα σου, ενώ ο μικρός που είχε εθιστεί πλέον στα ναρκωτικά του, εμενε μαζι μας στην τεράστια βίλα. Μια μέρα, όπου σχετικά τα πάντα ήταν ήρεμα, ο πατέρας σου για άλλη μια φορά βρισκόταν στην αποθήκη του και πειραματιζοταν. Δημιούργησε κάτι τόσο δυνατό που όταν έμπαινε στο σώμα σου, θα μπορούσε να σταματήσει απευθείας τους παλμούς της καρδιάς σου. Με λίγα λόγια, δεν θα είχες πολύ χρόνο ζωής.

-Και έτσι πέθανες; Τόσο άδικα;

Η γυναίκα έγνεψε και συνέχισε..
-Ο πατέρας σου ακόμη γεμάτος μίσος και θέληση για εκδίκηση, πήρε την ουσία και την κάρφωσε στο σώμα μου από μια βελόνα. Άρχισε να γελάει σαν μανιακός και να με χτυπάει ανελέητα.

Η γυναίκα στις αναμνήσεις της και στις εικόνες που με λογια εξέφραζε, δεν μπορούσαν τα βλέφαρά της να κρατήσουν τα δάκρυα της όσο και να προσπαθούσε.

-Ο Γιώργος όμως, γιατί σας μίσησε;

-Ο Γιώργος μαζι με τα θετα αδέρφια του, πίστεψαν πως εγώ ήμουν η αιτία στην αλλαγή της συμπεριφοράς του πατέρα τους. Νόμιζαν ότι εγώ τους κατέστρεψα τα παιδικά τους χρόνια. Αντιθέτως, εγώ τους έσωσα.. Ποιος ξέρει τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν είχα πάρει το τετράδιο του και το έκρυβα..

Η Ελένη συγκλονισμένη από όσα άκουσε προσπάθησε να βάλει τις σκέψεις της σε μία σειρά. Δεν ήξερε πλέον τι να πιστέψει, την μία άκουγε πως ο πατέρας της ήταν δολοφόνος και δημιουργός ναρκωτικών και από την άλλη θυμότανε τον γλυκό πατέρα που Πρόσεχε το μικρό και αθώο κοριτσάκι του.

-Τι μπορώ να κάνω εγώ για να αναπαυθείτε εν ειρήνη;
Ρώτησε αποφασιστηκα η Ελένη την γυναίκα.

-Βρες το τετράδιο. Δείξε το στον Γιώργο. Κάνε τον να καταλάβει τι τέρας ήταν ο πατέρας του και ότι εγώ πάντα ήθελα το καλό του. Τα άλλα δύο παιδιά τα έχει σκοτώσει, οπότε δεν θα σου είναι εμπόδιο. Τότε, ναι, θα μπορώ να αναπαυτω εν ειρήνη.

Η Ελένη έγνεψε. Ήταν κάτι που έπρεπε να εκπληρώσει για μια πονεμένη ψυχή που πέθανε άδικα και ζει ακόμη στον κόσμο με τις αμαρτίες, ως πνεύμα.

Από την σιδερένια πόρτα ακούστηκαν κλειδιά που την ξεκλείδωναν και έστρεψε το βλέμμα της προς τα εκεί.

-Να προσέχεις γλυκιά μου.
Της είπε η γυναίκα καθώς χάθηκε από μπροστά της.

-Τι γίνεται εδώ; Σε ποιον μιλάς;

Η Ελένη δεν ήξερε τι να πει, ούτε να αντιδράσει στον φύλακα με τα μαύρα ρούχα.

-Σήκω πάνω, σε ζήτησε το αφεντικό.
Όταν είδε όμως ότι η Ελένη δεν κουνιόταν, πήγε και της άρπαξε το μπράτσο. Την σήκωσε και την τράβηξε βίαια έξω από εκεί....