[ Le Paradis En Enfer ]

29- benim

Belinda kendi odasında uyurken Alarice yatağın kenarına oturmuş açık sarı saçlarını okşuyordu.

Annesinin o küçükken bir şarkı mırıldanırdı. O da şimdi Belinda'ya mırıldanıyordu.

Bedeni küçüktü gittiğin de. Kim bilir nasıl canını yaktılar diye düşünüp ağlamaya başladı. Belinda, Alarice'n ağladığını duymuş ve uyanmıştı.

"Sevgilim, iyi misin? Neden ağlıyorsun?"

"Özür dilerim uyandırmak istemedim. Uyu hadi sen."

"Uyku değil sen önemlisin. Hadi anlat."

"Sen... Sen kaçırıldığın da bir bebek gibi narindin. Kim bilir nasıl yaktılar canını. Kim bilir neler yaptılar. Çok korktum ben. Sana bir şey olacak diye çok korktum."

"Şşt tamam geçti. Artık buradayım. Daha güçlüyüm. Orada olanlar evet beni çok yıprattı. Ama düştükten sonra kalkmayı bileceksin dimi? Ve ben şimdi en güçlüyüm. Sakın benim için endişelenme artık. Ayrıca beni kaçıranları bulduğum da öldüreceğim."

"Belinda, o kaçıranlar dan biri benim babam."

***

Alvin babasını kucağına yatırmış, kendi de bir ağaca sırtını yakalamıştı. Nasıl tahmin edememişti. Babası uyarmıştı ama o dinlememişti.

Keşke dinleseydim diye düşündü. Çünkü o da babası da zarar görecekti. Babası için bir şeyler yapabilirdi ama kendisi için... Yapamazdı.

Yaptıkların dan pişmandı ama zamanı geri anlamazdı.

(BD: son pişmanlık neye yarar, her şeyin bir bedeli var. Buraya kadaaaaaaaarrrrrr)

Hava kararmıştı. Hava soğumuştu. Cehennemde yakan tek şey ateş değildi. Soğukta yakardı çünkü. Ve geceleri cehennem gerçekten çok soğuk oluyordu.

(BD: ablanız cehennem vip üyesi olduğu için bilio 👌🏻)

Üstünde ki pelerini çıkardı ve babasının sırtını örttü.

"Sende üşürsün oğlum. Ben dayanırım. Sen giy pelerinini."

"Hayır baba. Sen ört üstünü ben biraz ateş yakar ardından da kanatlarımla kuytu yaparım bize. Sen uyu tamam mı? Sanırım yarın için bir plan yapmam gerek."

Yaşlı adamın gücü yoktu tekrar konuşmaya. Oğluna engel olmaya da gücü yoktu. Çok hastaydı. Zor nefes alıyor zor konuşuyordu.

Alvin önce yerde ki dalları hemen önlerine güzelce yaymış ardından Belinda'nın kanından aldığı şişeden bir damla akıttı. Aniden yanmaya başlayan dalların çıtırtı sesleri huzur yuvasıydı. Alvin kanatlarını açtı ve hem ateşe hemde babasına siper etti rüzgara karşı.

Düşünmeliydi. Belki de babasını af ederdi Alarice. En azından onu yanına alırsa kendisi bir şekilde kurtulurum diye düşündü. Babasını ablasına teslim etmesi ne kadar doğruydu. Hiç tanımadığı,kin duyduğu ve düşman olarak gördüğü ablasına kıymetli babacığını nasıl emanet edecekti ki?

Ama mecburdu. Biliyordu ki ona daha fazla acı çektiremezdi. Acilen tedavi olması gerekti.

Gün doğmaya başlarken kimse uyanmadan babasını kucakladı ve sarayın yakınına bıraktı. İleriye gidemezdi çünkü askerler vardı.

Babasının yanağını öpmüş ve uçarak kaçmıştı oradan. Şelaleye saklanma fikri geldi aklına. Kaçarken görmüştü. Şelalenin arkasına girecek ve bir süre orada saklanacaktı.

Umuyordu ki babası onu af ederdi.

______________________________________
Helloooo gene ben 🐸

Hızlı bölüm isteyen vardı da 👉🏻👈🏻

Bu aradaaaa yaşlı amca ve model dinleyen varsa Allah aşkına arkadaşım olsun pls 💅🏻

Çünkü dinleyen bulamıyorum çok sinir🗡️

HER NEYSE OY VERMEDEN YORUM YAPMADAN GİTMEYİN BALLI ÇÖREKLERİMMM MUCK 👁️👄👁️

↘️⬇️↙️