[ Le Paradis En Enfer ]

32-sev

Belinda bir gariplik seziyordu. Bir şeyler olacakmış gibi. Midesi bulanıyordu. Ama yediği veya içtiği bir şeyden değildi. Hissettiği bu kötü şeylerden ötürüydü. Bir kitap bulmuştu. Kitap çok garip bilgiler vermişti.

( BD: ballı çöreklerim burayı dikkatle okuyun. önemli buralar.)

Kitapta verilen bilgiler Belinda'yı tatmin etmemişti. Daha doğrusu gerçek olduklarından şüpheliydi. Çünkü yazan bilgilere göre kendisinin gelişim göstermesinden hemen sonra ölmesi gerekiyordu. Ama o şuan yaşıyordu. Belki de birkaç daha sonradır diye düşündü ama yine de saçma gelmişti.

"Dante gelir misin?"

Dante hemen onu çağıran kraliçesinin yanına gitmişti. Elinde ki kitabı okuyabilsin diye Dante'ye çevirmiş ardından okuması gereken kısmı parmağı ile işaret etmişti. Dante dikkatle okumuştu. Ve bu bilgi ona da saçma gelmişti. Coley ve Adolfo onları izliyor, ne okuduklarını merak ediyorlardı.

"Efendim bu bilgi biraz... nasıl desem, saçma. Yani emin değilim. İsterseniz kraliyet büyücümüzü getirelim."

"Yaşlı adamı buraya kadar yormak mı? Kesinlikle olmaz. Bir ona gideceğiz. Ayrıca babamın dediğine göre orası ormanın en tehlikeli kısmı. Hazırlanın. 3 saat sonra yola çıkacağız. Bu işte bir gariplik var."

Coley, kitabın kendi koyduğu sahte kitap olduğunu anlayamamıştı. Hatta o kitabı attığını ve gerçek olanı yerine koyduğunu sanıyordu. Bayıldığı gün, bayılmadan önce sahte kitabı atıp elinde ki kitabı da Alarice'e verecekti. Ama Coley sanki bir şey olmuştu da her şeyi daha doğrusu bayıldığı gün ki her şeyi unutmuş gibiydi.

Dante onu gördüğünde o kasvetli koridorda bir haltların olduğunu anlamış olsa da ne olduğunu bilememiş, sonrasında da sorgulamamıştı çünkü buna vakit yoktu.

***

Alarice birkaç saatlik uykudan sonra uyanmıştı. Kendini her an kırılabilecek bir porselen gibi hissediyordu. Sanki bu zamana kadar olan tüm baskınlığı Belinda'nın gidişi ile yanmış ardından gelişi ile de külleri uçmuştu.

Eskisi gibi güçlü hissedemiyordu kendini. Onu engelleyen şeyler vardı. Kendisi de ne olduğunu bilmiyordu. Ama yakında öğrenirdi. Yani o öyle düşünüyordu. Öyle olup olmayacağı ise zamanla belli olacaktı.

Üzgün, bitkin, kırılgan ve ölü gibi hissediyordu. Yataktan zorla kalkmış, elini yüzünü yıkamıştı banyo da. Bayılacakmış gibiydi. Yüzünün rengi solmuştu. Odadan çıkmak ve babasına bakmak istemişti. Son hatırladıkları Belinda'nın kütüphane de diğerleri ile olacağı ve babasının bir odaya taşıması idi.

Galiba kapı kilitli diye düşündü. Yani öyle hatırladı bir an. Yavaşça ilerledi ve kola baskı uyguladı. Ama kapı açılmadı. Evet, hatırladığı doğruydu. Aslında Belinda o uyuduğunda kapıyı kilitlemiş olsa da o sesini duymuştu. Oradan hatırlamıştı.

Kilidin anahtarı kendisinde yoktu. Ve kapı dışarıdan kilitlenmişti. Nasıl açacağını bilmediği için ve çok yorgun hissettiği için boşver di. Yatağa tekrar yattığında bedeni resmen sızlıyordu.

Bütün gücü emilmiş gibiydi. Belinda'yı istiyordu. Yanına gelmesini ve ondan ayrılmamasını istiyordu. Sevgiye ihtiyacı vardı. Birinin ona sarılmasına ihtiyacı vardı ki bu kişinin Belinda dan başka biri olmasını istemiyordu.

Sevgi, sevilmek.

( BD: yazar bilmediği tatmadığı duyguları anlatıyor arkadaşlar sıçtık ndkfksk)

Birisi tarafından sevildiğini hissetmek gezegeni daha da güzel kılıyordu.*

Mesela sevince bırakıp gitmezdin. Sevince, sevdiğin kişi zarar görsün istemezdin. Ve birçok güzel şey.

Sevilmek di evreni mükemmel ve dayanılır eden. Belki de ondan dayanamadık biz.**

_________________________________________
BALLI ÇÖREKLERİMMM 🍯

Ben geldimmmmm 🐥

*-->

**--> yazardan küçük bir söz hehe.

Size bir önceki bölüm de de söylemiştim. Bu aralar gerçekten psikolojik olarak iyi bir durumda değilim. 😿

Düşünsenize sizin hiçbir gun yanınızda olmayan birinin en mutlu gününde yanina gitmek zorundasınız. KDKSKFKSKKFKZKFKDK 🐸

NEYSE AŞKLARIM OY VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN VE DİLEĞİM SEVİLECEĞİMİZ GÜNÜN BİR AN ÖNCE GELMESİ MUCK 💞

↘️⬇️↙️