Belinda
Neredeyse yakalanıyorduk. Son anda kurtulmuştuk. Alarice sanki eski ben gibi davranıyordu. Adlında bu meraklı ve muhtaç halleri hoşuma gidiyor. Tamamen güzel bir çocukluk geçirememişti. Ve bu saçmalıklar bittiğinde benimle çocuklaşabilmesi için her şeyi yapacaktım.
"Elleşmenizi bölmek istemezdim ama gidiyorlar."
Fısıldayarak bize seslenen Adolfo'ya ardından da babam ve kucağında ki kişiye bakmıştım. Az da olsa gözüken yüzünden anladığım kadarı ile bana o işkenceleri yapan kişiydi.
Ona kızgın mıydım? Belki. Çünkü bana yaptığı her şeyi kendine de yaptığının farkındaydım. Beni seviyordu belki. Belki de sadece beni kullanmıştı oradan çıkabilmek için. Ama ona az da olsa hak veriyordum. Orası berbat bir yerdi.
"Belinda onları takip mi edeceğiz?"
"Evet. Hadi gidelim. "
Adolfo yanıma geldi. Tedirgin ve ilk defa gördüğüm bir yüz ifadesi ile gergin duruyordu.
"Bir sorun mu var Adolfo?"
"O kişi sizin geldiğiniz gün arkanızda duruyordu. Onu hatırlıyorsunuz dimi?"
Başımı hafifçe onaylarcasına salladım.
"Onu hatırlıyorum. Ama neden babam onu götürüyor anlamadım."
"Alarice'e çok benziyor."
Donuktu. İfadesi tamamen donuktu. Sanki ruhu çekilmiş gibi. Arkalarından bakıyordu. Alarice, Adolfo'nun sözü ile bana döndü.
"Bana mı benziyor?"
"Aslında düşündüm de evet. O zamanlar çokta fark edememiştim ama şimdi düşündüm de resmen sana benziyor."
Yüzü, gözleri, dudakları, teni, burnu ve birçok şeyi resmen Alarice'in kopyası gibiydi. Ama bu çok mantıksız.
"Babamı bulalım. Siz üçünüz babamı ikiniz benimle gelin. Adolfo, sen Belinda ile Aaric'i takip edin. Ben bu saçmalıktan çok sıkıldım."
Alarice bana tekrar döndü. Ellerini yüzüme çıkardı. Endişeliydi. Korkuyordu. Benim gibi o da hissediyordu. Felaket yakındı. Birileri zarar görecekti. Ölüm bir gerçekti. Ama şuan gerçek olmaktan çok yakındı. Bir nefes gibi dibimizdeydi resmen.
Alarice, benim güzel sevgilim...
"Ne olursa olsun beni sevmekten vazgeçme tamam mı? Çünkü ben asla pes etmeyeceğim. Sevelim."
"Sevelim sevgilim. Gökkuşağının ucu bulanana dek sevelim. Yıldızların hepsi ölene dek sevelim. Güneş doğmaktan vazgeçene dek sevelim. Sevelim."
***
Adolfo ile babamı takip ediyorduk. Ormandan çıkmıştık ve sınıra doğru gidiyorduk. Babam ne yapmak istiyordu bilmiyorum ama onu öldürme isteği yeşermeye başlamıştı içimde.
"Kral Duke değil mi o?"
"Ne?"
Az ileride yanında bir büyücü ile ağaçların arkasında saklanmıştı. Babam ise hemen ileride ki eve gidiyordu. Onlarda harekete geçip saraya doğru koşmaya başladılar. Ardından bir anda yok oldular. Şu büyücüler beni korkutuyor.
Babam içeriye girdi ama kısa sürede çıktı. Sinirliydi. Ve kanatlarını açıp saraya uçmaya başladı.
"Gidiyorlar."
"Tutun bana. Onu durdurmamız gerek."
Adolfo sıkıca bana tutunduğunda kanatlarımı açtım. Son gücümle babama yetiştiğimde önüne geçtim. Şaşkındı.
"Baba, sen ne haltlar karıştırıyorsun?"
"Belinda, çekil önümden."
"Yeter artık hemen yere in ve bu saçmalıkları açıkla."
"Pekala ben seni uyardım."
Kucağında ki kişi, oh şimdi hatırladım. Alvin. Adı aklımdan gitmişti ama şimdi geri gelmişti.
Babam, Alvin'i kucağından attı resmen. Yere düşeceğini sanmıştım ama o bir anda yükseldi.
Sanırım şimdiye kadar içimde hissettiğim felaket buymuş. Adolfo'yu yere indirdim.
"Bu da neyin nesi? Kendi kızını öldürmek için canavar mı yarattın?"
"Eğer babacığının istediği gibi bir kız olsaydın bunların hiçbiri olmazdı. Madem öyle olmadı, şimdi olması için zoru kullanacağız."
Alvin gözlerini açtığında siyahlık beni ürkütmüştü anlık. Bu da ne böyle? Damarları siyah renge büründü bir anda. Kanatlarını açtığında simsiyahtı. Ve yüzünde aynı şuan babamın yüzünde olduğu gibi pis bir gülümseme vardı.
Bir anda üstüme doğru saldırdı. Son anda kaçmayı başarmıştım.
Alarice, iyi kim... Sanırım en az benim kadar güçlü biri ile savaşacağım. Ve eğer ölürsem dediğini unutma. Aşkta ölüm çokta önemli değil.
_____________________________
Aman yarabbi iki bölüm birdeb cjsjfjdkgKötü son var mı yok mu Kısmet bu işler ballarım ama olmaz herhalde. Yine de illa ki biri ölecek galiba 🦍
Şimdi bu civciv sahur yapmaya gider🐥
YORUMLAR YAPMADAN VE OY VERMEDEN GİTME ASKOM MUAH 🤭
↘️⬇️↙️
![](https://img.wattpad.com/cover/244387330-288-k530980.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[ Le Paradis En Enfer ]
Ficção Geral"Her şey birbirine zıt iken biz birbirimize bağlıyız." "Ama biz birbirimizi öldürürüz." "Önemli değil. Aşkta ölüm çokta önemli değil." (Kisa bolumler) gxg