MANOBAN MALİKANESİ (JENLİSA) G!P

OTUZ İKİNCİ BÖLÜM

O zaman Let's go Let's gooo 😸

Jennie

Mutfakta Rose'ye yardım ederken arkamdan seslenişmişti. "Jennie, seninle konuşabilir miyiz?" Arkamı döndüğümde Joy'la yüz yüze gelmiştim. Ciddi bir ifadesi vardı. "Tabi konuşalım doktor hanım." Eliyle işaret edip salona geçmemizi istemişti. Ben önden giderken "ah Rose, Bayan Manoban için uyumasına yardımcı olacak bir çay hazırlar mısın?" Rose şaşkınca başını sallayıp "p-peki hazırlarım."

Salona geçtiğimizde karşılıklı koltuklara oturmuştuk. Gergin hissediyordum. Ellerimi koltuğa bastırıp "benimle ne konuşmak istemiştiniz?" Joy elindeki dosyayı karıştırarak "Jisoo'dan dinlediğim kadarıyla, Bayan Manoban'ın yıllarca süren depresyonundan çıkmasını sen sağlamışsın Jennie. Öyleki Profesörün uzun uğraşları ve ilaç tedavileri bile bunu başaramamışken, sen nasıl yaptın?" Söyledikleri hem gururumu okşuyor hem de bunu berbat ettiğim için kendimden nefret etmemi sağlıyordu. Boğazımı temizleyerek "bir şey başardığım söylenemez, çünkü her şeyi berbat ettim. Jisoo size bunu da söylemiş olmalı?"

Kısa eteğiyle bacak bacak üstüne atarak "evet her şeyi anlattı. Ancak, umutsuzluğa kapılmamalıyız Jennie. Bir kere atlatabildiyse sonrası için de umut var demektir. Her neyse beni iyi dinlemeni istiyorum. Bayan Manoban'ın bakıcısısın ve onu inceleyeceğim günler boyunca yemeğini özellikle senin vermeni istiyorum. Kişisel ihtiyaçları da dahil tabi." Şaşkınca gözlerimi büyüttüm. "A-ama bunu istemeyecektir. Yani yaşananlardan sonra..."

Kaşını kaldırarak "merak etmeyin benim yanımdayken itiraz edeceğini sanmıyorum." Neye güvenerek bunu söyleyebiliyor bu kadın? Kendinden emin bir şekilde ayağa kalkarak "şimdi lütfen çalışabileceğim bir oda gösterebilir misiniz? İncelemem gereken bir dosya var." Elindeki dosyayı havaya kaldırmıştı. Kaşlarımı çatıp bunun benim işim olmadığını söyleyecektim ki, Jisoo'nun birden araya girmesiyle yuttum.

"Ahh Joy, Lisa'yla görüşmen bitmiş, gel sana odanı göstereyim. Tzuyu çoktan hazırladı." Joy'u merdivenlere yönlendirirken sinirli suratıma bakıp gözleriyle beni uyarmıştı. Jisoo'nun bakışlarına omuz silkerek, mutfağa Rose'nin yanına döndüm. "Ne oldu Jennie? Ne söyledi sana?" Masaya oturup "Lisa'nın yemeklerini özellikle benim vermem gerektiğini söyledi." Rose duraksayarak "ama Jennie, seni görmek istemiyor." Bunun yüksek sesle söylenmesi canımı yakmıştı. Gözlerim yaşarırken Rose hemen yanıma gelip elimi tuttu. "Öyle demek istemedim Jennie."

"Sorun değil Rose. Haklısın. Ama Joy itiraz etmeyeceğini söyledi. Kendinden oldukça emin görünüyordu." Rose düşünür gibi yaparak "bu doktor hakkında daha önce bir haber görmüştüm sanki Jennie. Neydi, neydi?" Rose hala düşünürken mutfağa gelen Tzuyu'yla tüylerim diken diken olmuştu. Her zamanki iğrenç sırıtmasıyla "ne oldu Jennie suratından düşen bin parça? Yoksa kocanı mı özledin?" Saçlarına yapışmak için yerimden kalktığımda Rose hemen beni durdurmuştu. "Jennie! Sakin ol lütfen." Öfkeyle burnumdan soluyordum. Rose'nin gözlerine acıyla baktığımda beni anladığını belli eden bakışlarıyla karşılaşmıştım. Birden beni arkasına alıp Tzuyu'ya döndü. "Hey ne söylediğine dikkat etsen iyi olur sürtük. Senin de ne mal olduğunu biliyoruz. Şimdi burdan defol ve işinin başına dön. Tabi kovulmak istemiyorsan."

Tzuyu'nun suratı birden düşmüştü. Rose'nin Jisoo'yla ilişkisinin olmasından dolayı korktuğuna bahse girerdim. Yutkunarak mutfaktan ayrıldı. Rose tekrar bana dönerek "iyi misin Jennie? Öğrendiğime göre kocanın seni bulmasının nedeni Tzuyu'ymuş. Seni araştırırken bir şekilde kocanla karşılaşmışlar." Tam da Tzuyu'dan beklenecek hareket değil mi?

Bitkince sandalyeme kendimi bıraktım.
"Dayanamıyorum Rose, bütün bunlara dayanamıyorum. Etrafım sanki düşmanlarla çevrilmiş ve geçmişim hiçbir zaman peşimi bırakmayacakmış gibi hissediyorum. Lisa'ya verdiğim zarar beni kahrediyor." Saçlarımı okşayarak başımı karnına bastırdı. Şefkatle "her şey yoluna girecek Jennie. O adamdan boşanacaksın ve Bayan Manoban'a kendini affettireceksin. Seni her şeye rağmen kovmadı. Bence bu iyiye işaret."