Sen ve Ben

Dokuz°

Her zamanki gibi Batu'dan önce gelip köşeye oturduğumda içimdeki korku gitmişti. Bugün uyanamadığım için normalden daha geç gelmiştim ve yolda yaşadığım korkuyu tarif bile edemezdim. Çok korkmuştum Batu daha önce gelip köşeye oturacak diye.

Polarımı üzerimden çıkarıp yan sıranın üzerine koyduktan sonra aceleyle giydiğim formamın yakasını düzelttim. Saçlarımı bile taramadığım için nasıl karışık olduğunu tahmin edebiliyordum, çantamda taşıdığım küçük tarağı çıkarmıştım ki içeri giren Ozan ile yerimde rahatsızca kıvrandım.

"Günaydın bebiş"

"Bana bebiş demeyi keser misin artık?"

"Ya alındın mı sen? Kıyamam sana, eskisi gibi sevgilim dememi falan istiyorsun değil mi?"

"Bana gelip peşimi bırak dedin, üstelik sevgilim varken! Şimdi senin yaptığın ne? Sürekli sınıfımdasın, kantine gidiyorum geliyorsun, koridora çıkıyorum sen varsın, sürekli laf atıyorsun, sürekli peşimdesin... Yeter artık Ozan, hoşuna mı gidiyor?"

Batu'nun yerine oturarak bana döndü. "O çocukla sevgili olmadığını biliyorum, sadece doğruyu söylemeni bekliyorum."

Bana şu an eskisi gibi bakıyordu ve kalbim iyi değildi. Kendime kızarak dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Doğruyu duyunca ne olacak?"

"Bilmem, sence sevgilin olmadığını öğrendiğimde ne olur? Üstelik benim de yokken..."

Bakma bana şöyle, lütfen.

"N-ne olur?"

"Onu sevmiyorsun değil mi?"

Kafamı aşağı yukarı salladığım an yüzündeki o şefkatli bakış gitmiş, sinsi gülüş gelmişti. Elini saçımdan çekerek kahkaha attı. "Biliyordum ulan, biliyordum işte!"

Oyun muydu?

Hemen bir şeyler yapmam lazımdı, yüzüme onun gibi bir ifade koyarak "Onu sevmiyorum çünkü ona aşığım." dedim.

İnanmadı.

"Gerçek sevgiyi onda gördüm diye kıskanıyorsun değil mi? Ona, sana baktığım gibi bakmadığım için üzülüyorsun ama biliyor musun, iyi ki ayrılmışız, gerçek sevgiyi bulmama yardım ettiğin için çok teşekkür ederim"

"Bla bla bla..."

"Gider misin yanımdan? Burası senin yerin değil."

"O sana aşık gibi bakmıyor."

"Yine mi sen? Milletin bakışlarının çetelesini mi tutuyorsun?"

Batu'nun sesiyle kafamı kaldırarak ona baktım. Yüzünü görmek kendimi güvende hissetmeme sebep olmuştu ve buna minnettardım.

"İtiraf edin artık, sıkıldım sizden."

"Sanane oğlum sanane, sevgilim rahatsız olduğu için küfür edemiyorum ve kibarca söylüyorum ittirip gider misin?"

"Gitmezsem ne olur, sadece beni seven birinin yanında oturuyorum ona zarar vermeden."

"Git." diye bağırdım. "Seni sevmiyorum, git! Rahat bırak beni, rezil etme artık ikimizi de! Hem kendin sıkıldım diyorsun hem de hâlâ yanımdasın, derdin ne senin?"

"Derdim yalanın."

"Batu'yu seviyorum kafan basmıyor mu?"

"Kalk ulan, kalk." diyerek Ozan'ın yakasından iğrenir gibi iki parmağıyla tuttu Batu. Nasıl çektiyse Ozan sıradan düşmeden zar zor kalkabilmişti. "Başım ağrıyor, bir de senin yüzünü görüyorum sabah sabah!"