Sen ve Ben

yirmi yedi°

Yorganın içine iyice girerek ağlamaya devam ettim, Ozan'ın beni öpmesi neden bu kadar canımı yakmıştı anlayamıyordum, kendimi yine çaresiz hissetmeye başlamıştım.

"Ela, ağlama sesin koridora kadar geliyor."

Annem ne zaman odaya girmişti onu bile fark etmemiştim. Ben yorganın altında sessiz sessiz ağladığımı sanarken meğer ev inliyormuş. "Ne oldu kızım? Korkutuyorsun beni."

Nefes almaya çalışarak konuşmaya da çalıştım ama yapamadım. Nefes bile alamıyordum.

"Bu hâlin ne? Ter içinde kalmışsın, kalk," diyerek yorganı tamamen açıp yataktan çıkmama yardım etti. "Sakinleş şimdi, nefes almaya çalış."

Beni küçük koltuğa bırakarak perdeyi çekip camı açtı. Anında odaya soğuk hava girerken titremeye başlamıştım.

"Neden bu havada şort atletle geziyorsun? Bir de terlisin, hasta olacaksın."

Ağlamam durmazken bacaklarımı kendime çekerek nefes almaya çalıştım. Canımı yakan beni öpmesi değildi, beni öpecek cesareti bulmasıydı. Beni yolun ortasında sıkıştırmasıydı. Aylardır her dediğine tamam dediğim için aptalın teki gibi hissediyordum ve canımı yakan buydu. Sanıyordu ki yine tamam deyip onu affedecektim, beni salak yerine koyuyordu, işte tüm mesele buydu. Onun gözündeki Ela şu an karşıma geçmiş tokatlıyordu beni.

"Anne." diyerek elini tuttum ama konuşamadan ağlamaya devam ettim.

"Bak kızım, hiçbir şey anlatma bana şu an. Zorlamıyorum seni, önce kendine gelmeni sağlayalım sonra istersen sabaha kadar dinlerim seni."

Koluma girerek banyoya götürdü ve suyu ayarlayıp küveti sonuna kadar doldurdu. Üzerimdeki şortu ve atleti çıkardıktan sonra iç çamaşırlarımla kalmıştım. Öylece suyun içine girerek bacaklarımı kendime çektim.

"Rahatla biraz, sakinleş."

"Acı verici," dedim zar zor. "Acıyor."

"Her aşk biraz acıdır zaten. Ben kızımın neye üzüldüğünü bilmiyor muyum sanıyorsun?"

"Geçmeyecek."

"Geçecek ve boşunaymış diyeceksin."

"Aptalım ben."

"Aşıklar aptal olur zaten."

Tekrar gözlerimden yaşlar geldiğinde annem saçımdaki tokayı açıp uzun saçlarımın suya karışmasını izledi.

"Kimse benim kadar aptal olamaz. Hiç kimse."

"Amy Winehouse sevdiği adamı öpmek için, sevdiği adama para ödüyormuş biliyor musun? Bergen katilini defalarca kez affetmiş, Romain Gary eski eşi intihar ettiğinde intihar etmiş. Dışarıdan bakan bir insan nasıl başkası için ölür, böyle şeyler yapan birini sever veya affeder diye düşünebilir ama adı üstünde dışarıdan bakan biri. Bunları yaşayan insanlar içinse durum tamamen farklıdır ama ne olursa olsun yanlıştır Ela. İçinde olan anlamaz ama dışarıdan bakan biri yanlış olduğunu görür. Bu yanlışı daha fazla sürdürüp başına bir iş gelmesine izin vermeyeceğim."

"Ben de kimsenin beni anlamadığını düşünüyorum. Tek başıma bir şeyleri halletmeye çalışıyorum."

"Sonunun böyle olmasına izin veremem. Sen bu insanlar gibi bu durumun içinde olmuş olabilirsin. Sadece yalnız olmadığını göstermek istedim. Sen küçükken çok sevdiğin Selena gibi güçlü bir kadın olmayı hak ediyorsun, şarkılarını söyleyerek dolanırdın bütün gün evde." dedi gülümseyerek.

"Bazen camdan atlamak istiyorum."

"Ben senin için canımı verebilirim kızım, bu sana değer. Senin de canını vereceğin kişi bunun için değer mi? Bu söylediklerin için seni yargılamıyorum, seni anlamaya çalışıyorum."