°[Ela'nın gözünden on birinci sınıf]°
"Seni seviyorum Ela." diyen Ozan'a şaşkınlıkla bakakaldım. Bunu beklemiyordum, Ozan'dan bu itirafı beklemiyordum. Ben sanıyordum ki her zamanki gibi sarılıp ayrılacaktı yanımdan, bugün bu fazlalığı koymuştu ortaya.
Gözlerim dolarken "N-ne?" diye sordum. İki yıl boyunca manyak gibi izlediğim, aşık olduğum çocuk bana sevdiğini söylüyordu ve ben heyecandan konuşamıyordum.
"Duydun, artık sevgilim olmanı istiyorum."
"Ama Ozan... Dün tartışmıştık, bugün aşk itirafı yapıyorsun."
"Cidden şu an bunu mu diyorsun? İstemiyorsan söyle Ela, uğraşamam seninle."
"Pardon, yani... Duyguların neden bu kadar çabuk değişiyor?"
"Değiştirme o zaman. Elli kere git yeni forma al dedim, hâlâ şu iki santimlik kumaş parçasını giyiniyorsun."
"Bunu seviyorum Ozan, yeter! Kıyafetimle mi beni yargılıyorsun?"
"Neyse, bunlar sonranın işi. Sen az önce dediğimi duydun mu? Hâlâ bayılmadın da ondan soruyorum."
"Evet, bayılacağım şimdi," diyerek derin bir nefes aldım. "Ben de seni Ozan, ben de seni çok seviyorum. Her şeyden, herkesten çok seviyorum. İyi ki varsın!"
Kollarımı boynuna sardığımda o da kollarını belime koyarak yukarı kaldırmıştı. Yol boyunca attığımız kahkahaların üzerine bu güzel sahne ağlamama yetmişti bile. Onu o kadar seviyordum ki... Bu duyguyu tarif edebilecek kelimelerim yoktu, seviyordum işte. Aşıktım hatta. Onsuz yapamazdım, onla konuşmadan uyuyamazdım. Çok alışmıştım, çok bağlanmıştım. Ne yaparsa yapsın, ne olursa olsun sevmeye devam edecektim.
"Yeter Ela, boynumu kopardın."
"Ozan çok seviyorum seni." dedim gözlerim dolarken. Ona bakarken gözlerim doluyordu, böyle biri nasıl olur diye düşünüyordum. İşte bu kadar seviyordum onu, her baktığımda gözlerimin dolacağı kadar seviyordum. Saçının teline zarar gelmesin istiyordum.
Biliyordum. O da beni böyle seviyordu.
"Ben de seni Ela."
"Ozan... Çok, çok, çok seviyorum!"
"Yeter Ela, durmadan diyecek miyiz?"
"İlk defa dedin Ozan, ilk defa seviyorum dedin."
"Tamam işte abartmayalım, heyecanım kaçar benim."
"Peki, tamam. Özür dilerim, üşüyeceksin hadi git."
"Sonunda beni düşünebildin."
"Ben seni hep düşünüyorum zaten," diyerek kafamdaki bereyi çıkardım, onun kafasına taktım. "Çabuk git, üşütme."
"Annem gibi davranma bana."
"Of Ozan, her şeye laf söylüyorsun. Git sevgilim, hava daha da soğumadan git."
"Hadi görüşürüz." diyerek gittiğinde ben de apartmana girerek kapıyı kapattım, zıplayarak tepinirken mutluluktan ağlamak üzereydim.
Biliyordum, mutlu olacağımızı biliyordum!
¤¤¤
°[Ozan'ın gözünden on birinci sınıf]°
Bu işin daha fazla uzamaması için Ela'nın evinin önüne geldiğimizde ellerimi cebime koyarak karşısına geçtim. Zaten yürüyelim diye tutturmuştu, donuyordum. "Seni seviyorum Ela." dediğimde şaşkınlıkla bakakaldı. Bunu beklemiyordu, hele dünkü tartışmamızdaki saydığım laflardan sonra hiç beklemiyordu muhtemelen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen ve Ben
Teen Fiction"Hâlâ köpek gibi bana aşıksın," diyerek canımı yakacak bir kahkaha attı. "Biriyle kol kola okula gireceğim diye ödün kopuyor, birinin yanına ilerlediğimde aklın çıkıyor. Hadi yalan de, seni çok iyi tanıyorum ben. Kandıramazsın beni." Gözlerimin sul...
