Bölüm 59

87 31 17
                                    

Sabah uyandığımda beni izlediğini gördüm.

"Günaydın," dedim uyku mahmuru çıkan çatallı sesimle.

"Günaydın gül güzelim."

Sonra öptü alnımdan.

"Ben duşa gireyim, sonra kahvaltıya gidelim," dedi.

"Tamam," diyerek gülümsedim.

Enes duş almaya giderken onun sweatshirtünü giyindim. Elbise gibi olmuştu bana. Gerçekten de Savaş'ın dediği gibi miniktim ben. Minicik.

Savaş...

Yüzümü asarak iç sesime susmasını söyledim. Ardından yataktan kalkmaya çalıştım. Sızlayan kasıklarımla yattığım yerde kaldım.

"Niye bu sızı şimdi?" diyerek zorlanarak kalktım.

Enes çıkana kadar bende çarşafları değiştirdim. Sonra kendime kıyafet ayarladım. Enes'ten sonra da ben kısa bir duş aldım.

Sonra üzerimizi giyinip çıktık evden. Güzel bir lokantaya gelip bir güzel karnımızı da doyurduk. Beni kuaföre bırakıp işe gitti sonra. Kızlar da dükkandaydı.

"Vaay taze gelin, hoş geldin," dedi Ela dalga geçerek.

"Hoş buldum," dedim gülerek.

"Gece yorucuydu galiba gözler uykulu," dedi ablam aynı dalgayla.

"Kasıklarım sızlıyor," dedim yüzümü buruşturarak.

"Yaren'den alın dersleri, yarın öbür gün evleniriz falan mazaallah," dedi bu sefer Dilan.

Gülüştük baya. Sonra rutin işleri yaptık. Buradaki son bir ayımdı. Ne heyecanla hazırlamıştık. Kardeşlerim sayesinde gerçekleştirmiştim hayalimi. Şimdi burayı bırakıp gidecektim. Enes ne kadar istersem o kadar kalırız demişti. Üç aydan daha fazla kalmak istiyordum. Her şey iyice düzene girince gelmek istiyordum. Sadece Enes ile konuşmuştuk bunu. Enes ise eğer üç ay sonunda olumlu karşılık alırsa beş yıllık görevi tamamlayabileceğini söyledi. Bir süredir bunu düşünüyordum ama ablamlara bir şey dememiştim, demeyi de düşünmüyordum.

"Sen yokken gözümüz gibi bakacağız söz," dedi Ela, ben dükkana bakarken.

"Gönlüm rahat gideceğim," dedim gülümseyerek.

"Ne zaman başlarsın hazırlıklara, gitmeden sana güzel bir alışveriş yapalım," dedi ablam.

"Haftaya başlarım ya, nasıl olsa uzadı tarih."

Onlarla planlar yaparken gelen müşterilerle de ilgilendik derken yine akşam olmuştu. Ablamlar gece Erenlerin kaldığı aparta gitmiş bu arada az önce öğrendim. Erenler bize geldiklerinde ablamlar gidip durumu anlatmış. Annem bize kahkalarla gülmüş bunu da duydum. Erenlerin yüzüne de bakamayacak gibiydim. Çok utanıyordum böyle şeylerden.

Ama Erenler her zamanki gibi gün sonu ziyarete gelmişti. Alilerin yüzünde pislikçe bir gülüş vardı.

"Sakın," diyerek güldüm geçtim bende.

Enes de gelince dükkanda oturduk, çay içtik. Uzun uzun sohbet ettikten sonra kızlar ve Enes eve geçti. Ali ve Hasan da aparta geçtiler. Eren benimle konuşmak istedi. Enes de aç olduğunu söyleyerek yalnız bırakmıştı bizi.

İNTİKAM 1: Karanlık OyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin