Trouble Update〆BTS

~Final~

#V&J-hope-Hug Me

Evet, uzuun bir final bölümüne hazır mısınız? İçimde hikaye biteceğinden dolayı bir hüzün varken bir yandan da bölümün softluğuyla kalbim heyecanlı...

Umarım finali beğenirsiniz..iyi okumalar dilerim^-^

~Anka~

Parmaklarımızı birbirine geçirmiş el ele sahil kenarında yürürken istemsizce gülümsedim. Ayakkabılarımızı da çıkarmış kumun üzerinde ayak izleri bırakarak ilerliyorduk. Gözümü kısarak okyanusun ilerisine bakarken Taehyung da bakışlarımı takip etti.

"Çok huzurluyum..."

Taehyung'un yüzünde büyük bir gülümseme oluşurken bana baktı. "Benden daha huzurlu olamazsın." Ufak bir kahkaha atarken onun da gülümsemesi genişlemişti. "Sen öyle san."

Önümüze dönüp sessiz sessiz yürümeye devam ederken Taehyung sendeledi. Durup ona döndüğümde onun eli başına gitmiş, gözlerini de hafiften kapatmıştı. Eğilip yüzüne bakmaya çalışırken endişeyle elimi sırtına koydum.

"İyi misin?"

O bir süre hafif eğik bir şekilde durmaya devam ederek kendine gelmeye çalıştı. En sonunda elini alnından indirip hafif çatılmış kaşlarıyla gözlerini birkaç defa kırpıştırdı ve dikleşti. "İyiyim iyiyim..birkaç gecedir çok uyumuyordum. Uykusuz kaldım sanırım, dengemi sağlayamadım bir an."

O mırıldanarak konuşurken ben endişeyle onu izlemeye devam ediyordum. "Çok mu yoruldun ki? Ya Taehyung kendine dikkat et. En iyisi artık eve gidelim, hava da soğudu zaten."

Taehyung bir süre etrafına bakınırken yavaşça kafasıyla onayladı beni. "Aslında iyi olur..sanırım çok fazla yoruldum." Ben başımla onaylayınca Taehyung bana döndü ve beni rahatlatmak istercesine hafiften gülümsedi.

"Tamam artık sen de endişelenme. İyiyim ben."

Dudağımı büzerken Taehyung beni kolunun altına alarak ilerletti. "Sevgilim benim için nasıl da endişelenirmiş." Gözlerimi devirip gülerken ben de belinden tutundum ve yürümeye devam ettik. Ayakkabılarımızı da giyip eşyaları aldık ve arabaya doğru ilerlemeye başladık. "Taehyung bu arada teşekkür ederim..buraya getirdiğin için." Taehyung göz kırpıp neşeyle konuştu. "Ne demek meleğim, seninle gezeceğimiz daha çok yer var."

Gülümseyip eşyaları şoföre verdikten sonra arabaya bindik. Şoför de çok geçmeden arabaya binince eve doğru yola çıktık. Heyecanla camdan dışarıyı izlerken gülümsememi bastırmaya çalışıyordum bir yandan. Bugün sevdiğim adamın doğum günüydü... Benim için değerli, özel bir insanın doğduğu gündü... Nasıl heyecanlı ve mutlu olmayayım ki?

Eve geldiğimizde güneş de yavaş yavaş batıyordu. Arabadan çıkıp eve doğru adımlarken Taehyung'tan da benden de ses çıkmıyordu. Sessizce eve girdikten sonra Taehyung bana döndü. "Ben odama gidiyorum. Biraz dinleneyim, sen de istersen dinlen. Yorulduk." Kafamla onaylarken hafiften gülümsedim. "Tamam..."

Göz kırpıp yanımdan ayrılmasıyla ben de önce lavaboya uğrayıp ardından odama girdim. Montumu çıkartıp bir yere koyduktan sonra yatağın üstündeki dikkatimi çeken büyük kutuya doğru ilerlemeye başladım. Kutunun yanına ulaştığımda hafiften çatılmış kaşlarımla kutuyu inceliyordum. Yanında duran kağıdı alıp okumaya başlarken yüzümde bir gülümseme oluştu.